عصر جنوب: روزنامه نورخوزستان در تازه ترین شماره خود در ستون راوی مطلبی با عنوان ‘مبادا زمین خواری در خوزستان (مصلحتا) از دید مسولین پنهان بماند!’ منتشر کرده است.
‘تا حالا هرچه در مورد زمین خوارها شنیده بودیم مربوط به زمین ها بایر حاشیه شهرها بود اما همانطور که اخیرا خبرهای آن منتشر شد، پای زمین خوارها به مناطق حفاظت شده هم باز شده و از این بابت خسارات و آسیب های فراوانی به محیط زیست وارد کرده اند که جبران آنها غیر ممکن است.’

‘بزرگترین این تصرفات غیر قانونی در منطقه حفاظت شده ورجین تهران بوده که زمین خواران از این بابت شش هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان به بیت المال زیان وارد کرده اند.’

‘میزان زمین خواری پرونده های در حال رسیدگی ۳۰۰ هکتار است که البته بخش اول که شامل ۴۲ پرونده بوده از ابتدای سال ۸۱ تا تیرماه ۹۲ دادگاه برای آنها حکم صادر کرده است.’

‘اما به گفته مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست و مدیر کل بازرسی ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات این سازمان با وجودی که دادگاه برای قلع و قمع و رفع تصرف اراضی حکم صادر کرده اما این حکم در کشوی میز کارشناسان بایگانی شده و اجرا نگردیده است.’

‘این مطلب نوشته شد تا برسم به اصل مطلب که هشداری است به مسولان استانی به ویژه سازمان های نظارتی که اگر گزارشاتی مبنی بر وجود تخلف و ارتکاب جرم در خصوص زمین خواری اطراف شهرهای استان دریافت می کنند بی تفاوتی نشان ندهند چرا که وقتی تخلف ها برملا شود،(اگر شود) چه بسا اتفاق های ناگواری برای عامل یا عاملین تخلف رخ خواهد داد که جبران شدنی نیست.’

روزنامه فرهنگ جنوب نیز در تازه ترین شماره خود در ستون زیر ذره بین به مطلبی با عنوان ‘حاشیه نگاری نشست با احزاب’ پرداخته است.

‘دومین جلسه احزاب و تشکل های سیاسی استان با معاون سیاسی و مدیر کل سیاسی استانداری خوزستان برگزار شد که حاشیه های جالبی به همراه داشت.’

‘یکی از نکات جالب، صحبت های نماینده یکی از احزاب بود که پرسید دوستان هزینه های حزب شان را چگونه تامین می کنند لطفا به ما هم یاد دهند.’

روزنامه کارون نیز در صفحه دیار کارون، مطلبی با عنوان ‘خرابه های هرمز اردشیر در اهواز فراموش شده است، ضرورت احیا و تعیین حریم شهر هرمز اردشیر’ را به قلم ‘مجتبی گهستونی’ به چاپ رسانده است.

‘شهر اهواز در دهه های ۳۰ و ۴۰ توسعه یافت و شهر باستانی هرمز اردشیر که متعلق به دوره ساسانیان بود در میان این توسعه شهری و پس از آن با جنگ تحمیلی گم شد و نشانه هایی که از هرمز اردشیر بود دیگر دیده نشد و حالا با گذشت سالیان بسیار این شهر باستانی فراموش شده، روز به روز زیر لایه های شهری محو تر می شود و موضوع احیای آن همچنان مسکوت مانده است.