رونمایی از پوستر  بیست و ششمین جشنواره تئاتر استانی سبب خیری بود و باعث شد مسئولین و هنرمندان خوزستانی دور یک میز بنشینند و بی واسطه با هم سخن بگویند. در این نشست هم مسئولین از هنر و هنرمندان خوزستانی ستایش کردند و هم هنرمندان از رابطه ی صمیمانه ایجاده شده قدردانی نمودند. حسین محمدی که با بازی ویژه خود در نقش چراغعلی زبانزد عام و خاص است بی پرده با همایون قنواتی مدیرکل ارشاد سخن گفت.

وی گفت که آقای قنواتی!  هنرمندان اهل پاچه خواری نیستند اما به اتفاقات اخیر ارشاد خوش بینند و امیدوارند این روند ادامه پیدا کند. محمدی این را هم گفت که هنر در استان به اهلش سپرده شده و این نشان می دهد که متولیان فرهنگی تغییر نگرش داده اند و امیدواریم دیگر شاهد فخر فروشی ها، منت و اختلاف میان هنرمندان نباشیم. پس از صحبت های محمدی، همایون قنوانی نیز از رضایتمندی هنرمندان سخن به میان آورد و گفت که این رضایت نتیجه همدلی و یکدلی مسئولین و هنرمندان است و ارشاد نیز بر این است که محیطی امن و آرام برای فرهیختگان ، نخبگان و هنرمندان ایجاد نماید.

هر چند انتخاب ریاست شورای شهر اهواز به آخرین روز شهریورماه موکول شده اما تب این انتخاب در جلسات مشهود است و هر عضوی با نطق یا مصاحبه و گاهی هم با خاطره گویی به نوعی قضیه ریاست و رییس بودن را پیش می کند و تلنگری می زند.

علی ناصری عضو شورای شهر در نشست دوشنبه شورا، خاطره ای از کاندیداتوری سید رسول موسوی نماینده اسبق اهواز (مدیرمسئول روزنامه عصر کارون) بازگو کرد. وی گفت زمانی که سید رسول موسوی می خواست کاندیدا شود نزد آیت الله شیخ کرمی (ره) می رود تا استخاره ای بگیرد و کسب اجازه نماید. آیت الله کرمی به او می گوید چه شده که تو می خواهی وارد این عرصه شوی؟ به فکر مردمی یا اینکه می خواهی جیبت را پر کنی؟! سید رسول هم در پاسخ می گوید: با این پیراهن سفید وارد مجلس می شوم و با همین پیراهن نیز باز خواهم گشت. پس از اینکه آن بزرگ از نیت صاف و خدمت رسانی سید رسول مطمئن می شود، پیشانی اش را می بوسد و برایش آرزوی موفقیت می کند.

البته برخی ها بر خلاف سید رسول موسوی ، با یک پیراهن بر صندلی مدیریت می نشینند و با هزار و یک پیراهن و جیب پر بر می گردند. این افراد تنها چیزی که برایشان ملاک است صندلی و میز ریاست است و دغدغه های مردم برایشان اولویتی ندارد.

چند هفته ای ست که خوزستان و خوزستانی ها پای ثابت برنامه جنجالی نود شده و عادل خان فردوسی پور هر از گاهی تلنگری به این استان و مردمانش می زند. سیاه نمایی خشکی زاینده رود و کاسه داغ تر از آش شدن این برنامه در ماجرای انتقال آب و اخیرا نیز اتهام زنی به مدیرکل سابق ورزش خوزستان در ماجرای عزل دایی از جمله شاهکارهای عادل خان است. هر چند ۹۰ ورزشی تحولی در عرصه فوتبال و پرداختن به کم و کاسی ها ایجاد کرده اما مجری اش، گاه گاهی پا را از نقد فراتر گذاشته و به توهین و اتهام زنی روی می آورد. در جدیدترین مورد نیز فردوسی پور پای حمید رضا گرشاسبی مدیرکل سابق ورزش خوزستان که سکاندار حوزه وزارت ورزش شده را به ماجرای عزل علی دایی به میان کشیده و علت روی کار آمدن رحیمی مدیرعامل برکنار شده پرسپولیس را رابطه با گرشاسبی خوانده است! فردوسی پور معتقد است که گرشاسبی، سفارش مدیرعاملی رحیمی را کرده است!

چندی پیش رئیس و سخنگوی شورای شهر سوسنگرد از استعفای دسته جمعی اعضای شورا و شهردار سخن به میان آورد و گفت که یکی از دلایل این استعفا مخالف خوانی های فرماندار است.

پس از انعکاس این خبر در سایت ها و نشریات محلی استان، فرماندار سوسنگرد به صحنه آمد و صراحتا اعلام کرد که استعفایی در کار نبوده و اعضای شورا حتی جلسه هم تشکیل داده و دور یک میز نشسته اند.  اما این پایان ماجرا نبود. پس از تکذیبیه فرماندار ، بار دیگر رئیس شورای شهر سوسنگر تکذیبه خبر استعفای شهردار از سوی فرماندار را تکذیب کرد و گفت که از استعفای خود تا زمان حل مشکلات ، کوتاه نخواهیم آمد! حال با این اوصاف، مردم باید حرف شورائیان را بپذیرند یا فرماندار را؟ مسئولین بدانند که این نوع اخبار و تکذیبیه هایی که تکذیب می شوند حاصلی جز بی اعتمادی مردم نخواهد داشت و اگر در آینده حرف راستی نیز  زده شود به صحت آن شک خواهند کرد.

سد گتوند قوزبالاقوزی برای خوزستان و زمین های کشاورزی شده و صدای همه را در آورده است. دیروز محسن رضایی در سمینار منابع آب در شهرکرد به این معضل اشاره کرد و گفت که به جای آبگیری از این سد باید به نمک گیری روی آورد. وی این را هم گفت که  اجرای سد گتوند  با بیش از دو هزار میلیارد تومان هزینه، خسارت های چند برابری هزینه اجرایی آن را به دنبال داشته و هر سال ۱۵ متر نمک به سطح می رسد و تهدید جدی برای ۶۰۰ هزار هکتار زمین زراعی تا پنج سال آینده محسوب می شود.

در خبرها آمده است که ایرانیان گوی سبقت را از جهانیان ربوده اند و رتبه یک استفاده از وایبر را در سطح جهان از آن خود کرده اند. بر طبق آنچه که بصورت مستند به دست آمده ، کشور ۷۵ میلیون نفری ایران با در بر داشتن بیش از ۱۰ درصد کل کاربران سرویس وایبر در سطح جهان، بیشترین حجم استفاده از آن را در اختیار دارد. این در حالی ست که کشور هند با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون نفر، در مجموع سه درصد کمتر از ایران از این سرویس بهره می‌برد.

نگاهی به کاربران وایبر و واتس آپ در همین خوزستان نشان می دهد که موجی افراطی و فزاینده در حال شکل گیری ست که شبانه روز در حال آپدیت گروه هایی هستند که بیشتر آن ها سرشار از شایعات و گاهی توهین است. البته همه کاربران و گروه های وایبری را با یک چوب نباید راند و در این بین گروه هایی نیز هستند که اطلاع رسانی دقیق و به دور از حاشیه را  سرلوحه خود قرار داده اند.

---