تلههای مرگ،جان شناگران را در دزفول تهدید میکند
عصر جنوب: لوله های سیمانی در نزدیکی کانال تفریحی ساحل علی کله به طور غیرکارشناسانه ایجاد شده و به دلیل دارا بودن مکش زیاد، خطر فراوانی را برای شناگران به وجود می آورد / به دلیل فشار بالای آب، فردی که در کنار این لوله ها گیر می افتد دیگر امکان نجاتش وجود ندارد و در طی سه سال اخیر ۱۰ نفر در این مکان غرق شده اند. دو قایقران با نام نجات غریق ازسوی شهرداری در این مکان مشغول به کار شده اند که این افراد نه تنها هیچ نوع صلاحیت و تعهدی نسبت به نجات جان افراد ندارند، بلکه بیشتر نقش نعش کش را بازی می کنند تا نجات غریق
چندی پیش باخبر شدیم که لوله های سیمانی در نزدیکی کانال تفریحی ساحل علی کله به طور غیرکارشناسانه ایجاد شده و به دلیل دارا بودن مکش زیاد، خطر فراوانی را برای شناگران به وجود می آورد. یک شهروند دزفولی در این باره به خبرنگار خوزنیوز گفت: از چند سال پیش به منظور جاری نمودن آب در کانالی در ساحل علی کله دزفول، حدود ۱۰ لوله سیمانی بدون رعایت مسائل ایمنی ایجاد شده که به دلیل عبور آب با جریان پرفشار از لوله ها، شناگران با فشار به سمت این لوله ها کشیده می شوند و آن جا گیر می افتند تا زمانی که کسی به داد آن ها برسد.
وی افزود: در درون کانال تفریحی علی کله، افراد کمی شنا می کنند و بیشتر افراد در اطراف این لوله ها اقدام به شنا می کنند. از طرف دیگر مردم از خطر این لوله ها آگاهی ندارند.
این شهروند دزفولی ادامه داد: به دلیل فشار بالای آب، فردی که در کنار این لوله ها گیر می افتد دیگر امکان نجاتش وجود ندارد و در طی سه سال اخیر ۱۰ نفر در این مکان غرق شده اند. دو قایقران با نام نجات غریق ازسوی شهرداری در این مکان مشغول به کار شده اند که این افراد نه تنها هیچ نوع صلاحیت و تعهدی نسبت به نجات جان افراد ندارند، بلکه بیشتر نقش نعش کش را بازی می کنند تا نجات غریق.
در این رابطه به سراغ یکی از اعضاء هیأت علمی دانشگاه آزاد دزفول رفتیم که از چندوچون این ماجرا باخبر بود.
غلامحسین حسن پور به خوزنیوز گفت: فکر نمی کنم افرادی که به نام نجات غریق در اطراف این لوله ها که آن را تله های مرگ نامیده ایم مشغول به کارند، حتی دارای گواهی نامه نجات غریق باشند؛ در حالی که هرسال پیش از فصل تابستان نحات غریق هایی که زیرنظر اداره ورزش و جوانان هستند باید تست هایی بدهند و در صورت تایید، تا تاریخ مشخصی مجاز به فعالیت هستند.
وی افزود: این افراد هیچ امکاناتی در اختیار ندارند و اگر به ساحل علی کله سر بزنید، حتی یک تیوب یا طناب نخواهید دید. متاسفانه نیروهای هلال احمر حق ورود به این نقاط و نجات جان شناگران را ندارند و هیچ امکاناتی در اختیار آن ها قرار نمی گیرد. در ساحل علی کله وقتی کسی در حال غرق شدن است، فامیل و دوستان او به کمکش می شتابند.
این استاد دانشگاه افزود: از سوی دیگر قایق هایی که در آب هستند تهدید بزرگی برای جان شناگران به شمار می آیند. در چند سال اخیر هرکس که توان مالی داشته، اقدام به خرید جت اسکی و انداختن آن در آب های دزفول نموده است، در حالی که این اقدامات باید تحت نظر اداره ورزش و جوانان، هیأت قایقرانی و هیأت اسکی روی آب استان باشد.
حسن پور یادآور شد: همین امسال یکی از نیروهای جوان و ارزشمند اداره هلال احمر دزفول در این لوله ها گرفتار شد و پس از ۲۰ دقیقه به دلیل آن که نجات غریق ها حاضر نبودند به کمک او بشتابند به طرز ناشیانه ای از آب بیرون آورده شد و متاسفانه پس از ۴۰ روز دوره کما، فوت کرد. این فرد، ششمین قربانی لوله های سیمانی محسوب می شود.
وی عنوان کرد: متاسفانه شهرداری دزفول در این زمینه اصلا احساس مسئولیت نمی کند و مدعی است که جلوی این لوله ها توری نصب شده است. شهرداری می گوید آماری که از میزان کشته ها در اثر نصب این لوله ها ارائه می شود صحت ندارد و مربوط به قبل است.
رئیس هیأت کوه نوردی دزفول خاطرنشان کرد: از روز نخست خود من بابت خطرناک بودن این لوله ها به شهرداری تذکر دادم اما گوش شنوایی وجود نداشت. در حال حاضر تنها یک تابلوی هشدارآمیز نسبت به شنا در این منطقه وجود دارد که آن هم به طرزی ناشیانه و برعکس نصب شده است.
حسن پور از شناگرانی که از تمام شهرها برای تفریح در رودخانه دز به دزفول می آیند خواست تا افرادی که به شنا تسلط کافی شنا ندارند به نقاط عمیق رودخانه نروند و از نواحی کانال کشی شده توسط شهرداری استفاده کنند، از ریختن شیشه و آشغال در رودخانه پرهیز کننند و با رعایت شئونات، حریم ایمنی خود را حفظ نمایند.