پروفایل معرف فرهنگ ماست…
عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: پروفایل عبارت است از مجموعهای از اطلاعات، نمادها، تصاویر و نشانههایی که معرف هویت فردی و اجتماعی یک انسان است.
هدف از ارائه پروفایل دستهبندی ویژگیهای شخصی از قبیل جنس، سن ، تحصیلات و نیز جایگاه اجتماعی فرد است. بر این اساس احتمالا پروفایل یک مرد ۴۰ ساله با تحصیلات پایین و یک دختر ۱۶ ساله دبیرستانی و یک دانشجوی رشته علوم انسانی با هم تفاوتهای جدی باید داشته باشد.
حال اگر همگی تصویر یک شخصیت کارتونی یا یک گربه را در قسمت تصویر بار گزاری کنند و نام خود را نیز با علائم عجیب و غریب معرفی کنند، مخاطب چه فهمی از هویت آنان خواهد داشت؟
آیا تفاوتی بین سن، تحصیلات و جنسیت آنها وجود ندارد؟ این روزها شاهد تشتت بالا و گسیختگی زیاد در ارائه هویت افراد از خودشان در شبکه های اجتماعی هستیم . افراد به چند دلیل نام خود را به علایم نا مشخص و نا مفهوم تعریف میکنند، یکی از آن دلایل عدم رضایت از نامشان است. دلیل دوم نوع شغل یا فعالیتشان است که یا با شأن شان هماهنگ نیست و یا با درونشان و سوم پنهان کردن عمدی هویتشان به دلیل تخطی آنها از هنجارهای معمول است. قابل درک نیست که دانشجویان محترم از علائمی به جز نام و نام خانوادگی در پروفایل خود استفاده می کنند، البته یک دلیل میتواند ارتباطات آنها با سایر اقشاری باشد که مورد اعتماد آنها نیست و یا نمی خواهند هویتشان برای آن افراد نمایان شود.
حال سوال این است چرا فرد باید به عضویت گروهها و یا کانال های در بیاید که مورد وثوقش نیست و به این روش خود را پنهان کند.
نکته دیگر اینکه برخی از زنان تحصیلکرده تصاویری از خود بارگذاری میکنند که مربوط به محیط شخصی است و نه شخصیت اجتماعی آنها.
آیا میشود همانگونه که یک خانم در جشن عروسی لباس میپوشد در پروفایل خود عمل کند؟
این گونه فکر کردن و عمل کردن تنها ناشی از ضعف اعتقادات مذهبی نیست بلکه نشانه ناهنجاری های اجتماعی و غفلت از مهارتهای زندگی در اجتماع است.
یک انسان بهنجار کسی نیست که در عزا و عروسی و دانشگاه و پارک و جنگل و کوه و استخر یک پوشش و یا رفتار واحد داشته باشد بلکه توجه به موقعیت اجتماعی و رعایت هنجارها و ارزشهای جامعه در هر مکان و موقعیت نشانه بهنجار بودن فرد است.
حجم بالای آرایش صورت در خیابان، با پوشیدن ساپورت در دانشگاه و حرف زدن با موبایل در کلاس به اندازه شادی کردن در مراسم ختم یک متوفی نابهنجار است.
علوم انسانی باید بیشتر مراقب ناهنجاریها باشد.
محمد باقر عباسی کارشناس امور فرهنگی و رسانه