اهالی روستای “نگازه” از کمبودها میگویند!
عصر جنوب – asrejonoob.ir: روستای “نگازه” در شهرستان باوی در ۲۷ کیلومتری شرق شهر ویس واقع است که به گفته ساکنین این روستا نگازه قدمتی بیش از یکصد سال دارد.
علت تسمیه روستا به نام “نگازه” به نقل از ریش سفیدهای روستا این بوده که گویی در زمانهای بسیار قدیم که ساکنین اولیه روستا چند خانوار بیش نبودند باران تندی میبارید که در این میان رهگزرانی از آنجا میگزشتند و از شدت باران به منازل روستا پناه بردند .
که بعدها این رهگزران وقتی میخواستند ماجرای گیر افتادن در باران شدید را برای دیگران بازگو کنند به اصطلاح عربی محلی میگفتند:
“امطَرَه مطَر نگازی علینا و لجأنا الی قریه غریبه فی الطریق … !”
مقصود از واژه “نگازی” کنایه ای برای بیان شدت بارش باران بود که بعدها همین اصطلاح بر روستا یعنی “نگازه” تسمیه شد.
دامداری و کشاورزی شغل اصلی اهالی روستای نگازه و روستاهای اطراف آن است و بخاطر وسعت زمینهای حاصلخیز کشاورزی منطقه، روستا را با نام “نگازه بزرگ” نیز میشناسند.
به گفته اهالی در ابتدا تعداد ۷۰ خانوار در روستا ساکن بودند ولی بعدها این تعداد به ۳۰ خانوار کاهش پیدا کرد که در زیر به برخی از دلایل این کاهش جمعیت تامل برانگیز خواهیم پرداخت.
ساکنین روستای نگازه از طوایف عرب “سادات”، “ظبی” ، “زرگانی” و “جامعی”هستند که سالهاست با اخوت و برادری در کنار هم زندگی میکنند.
خانه های گلی متروکه در روستا نظر هر رهگزری را به خود جلب میکند و وقتی علت را جویا شدیم چیزی نبود جز مهاجرت روستائیان به شهرها به خاطر نبود امکانات اولیه معیشیتی.
همانطور که می دانید امروزه بزرگترین معضل صنعت کشاورزی و دامپروری کشور همین مهاجرتهای ناخواسته از جانب روستائیان است.
حمایت روستائیان یعنی تقویت تولیدات کشاورزی و دامی و رسیدن به خودکفایی و در غیر اینصورت افزایش بیکاری و تضعیف این صنعت است.
عمده مشکل اهالی روستای نگازه عدم تامین آب شرب سالم از سوی مسئولین زیربط برای روستا است.
اهالی روستا برای تامین آب شرب مورد نیاز خود مجبور به حفر چاه های عمیقی به عمق ۱۵ متری شدند که متاسفانه بهداشتی نبودن آب شرب؛ باعث شیوع بیماریهایی نیز می شود.
نکته قابل تامل این است که ۱۰ سال پیش با پیگیری های اهالی روستا نهایت موفق شدند مسئولین محلی را مجاب به کشیدن انشعاب های لوله کشی آب از منطقه غیزانیه به روستا شدند که متاسفانه بعد از اتمام پروژه دریغ از یک قطره آب که از این انشعابات به مردم برسد ، بعدها یعنی ۴ سال پیش برای رفع مشکل این بار انشعابی از روستای “ام الغریب” به نگازه کشیده شد که باز جواب نداد و اکنون مدت ۱۰ سال است روستائیان چشم به انشعابات منازل خود دوخته اند که شاید روزی وعده ۱۰ ساله مسئولین تحقق یابد و از نعمت آب سالم تر از آب چاه برخوردار شوند.
درصورتی که کافیست با احتساب بُعد مصافت و تعیین قطر دهانه متناسب با این مسافت برای انشعاب اصلی کشیده شده و نصب موتور پمپاژ اب برای روستا ، مشکل حل میشد و انتظار ۱۰ ساله مردم برای استفاده از آب سالم به پایان میرسید.
درحال حاظر روستائیان با وجود درآمد کم خود ناگزیر به خریداری کردن آب باحجم بالا بوسیله تانکرهای حمل آب هستند که نگهداری و انبار کردن این آبها توسط حوضچه هایی صورت میگیرد که اهالی در منازل خود ساخته اند که از سویی روباز بودن این حوضچه ها و از سوی دیگر احتمال گندیدن آب بخاطر رکود مدت زمان طولانی و جلبک زدن ته حوض باز مشکل تامین آب سالم برای روستائیان نگازه میسر نشده است.
مشکل دیگر روستائیان نگازه و روستاهای اطراف آن عدم اهتمام مناسب به مقوله آموزش و مدرسه آنها است و از دیگر عوامل مهاجرت روستائیان به شهرها محسوب میشود .
دانش اموزان این روستا یا مجبور هستند روزانه مسیر ۲۷ کیلومتری روستا تا شهر ویس را طی کنند که اگر وضعیت نامناسب راه مواصلاتی و شرایط نامساعد جوی را مد نظر قرار دهیم پی خواهیم برد که کاری بسی خطرناک و طاقت فرسا و بعضا غیر ممکن است . که خانواده های دانش اموزان بخاطر اینده تحصیلی فرزندان خود مجبور به مهاجرت به شهرها و ترک زمینهای کشاورزی و دامداری خود میشوند.
نکته قابل تامل دیگر این است که وقتی با همت و پیگیریهای مسئولین استان های کم آب و فلات مرکزی کشور؛ دولت این توانایی را دارد که به راحتی آب کارون را از سرشاخه های شمالی آن؛ هزاران کیلومتر به مناطق مذکور منتقل کند پس انتقال آب به روستائیانی که فقط ۲۷ کیلومتر با رودخانه کارون فاصله دارند نباید کار بسیار سختی باشد. لازمه کار مستلزم همت و عزم مسئولین جهت رفع این مشکل بسیار بدیهی است.
مشکل دیگر این روستائیان گاز است ، انها مجبور هستند بارها مسیر ناهمواره نگازه تا شهر ویس را جهت تامین کپسولهای گاز مورد نیاز خود طی کنند.
وخلاصه این روستائیان از همه امکانات اولیه زندگی محروم هستند و بخاطر شغل و زمینهای کشاورزی خود مجبور به تحمل این مشکلات هستند .
دراین جا مجاهدت مسئولین را جهت تامین رفاه حال این عزیزان می طلبد و با رفع مشکلات انها کمک شایانی به اقتصاد کشور از بُعد کشاورزی و دام پروری کرده و با جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها جلوگیری کرده و امار بیکاری را از این که هست بدتر نشود.
گزارش از: رضا کریدی زاده