عصر جنوب/ asrejonoob.ir: مبین میردورقی بازیکن تیم استقلال اهواز که در برنامه نود این هفته درباره مسائل موجود در این باشگاه با گزارشگر برنامه به گفت‌وگو نشست با ارسال نامه‌ای به ورزش سه دراین‌باره توضیح بیشتری داده است.

ادعاهای این بازیکن نکات مهمی را در خود دارد که قطعاً طلب می‌کند پای نهادهایی مثل کمیته اخلاق در این موضوع، برای اثبات صحت یا سقم باز شود. متن نامه را عیناً برای شما منتشر کرده‌ایم:

بعد از بازی راه‌آهن که مربی جدید که آمد، من شنیدم در همان تهران آقای خاصی نسخه من را پیچیده و قرار گذاشتند دیگر به من و برادرم بازی ندهند.

با شروع کار مربی جدید ایشان اولین نفر سراغ مرا گرفت و من را از ترکیب خارج کرد و فردا آرمین را هم از گردونه خارج کرد. من سکوت کردم و برادرم رضایت گرفت و کادرفنی یک تیم ایشان را در تهران تأیید کرد اما وقتی که مدیرعامل آن تیم خواست قرارداد را امضا کند گفت فنی قبول ولی من حوصله فشار برنامه‌های تلویزیونی (که می دانید چه بلایی سر من و برادران بی‌گناهم آورد) را ندارم و قرارداد آرمین هم امضا نشد.

چند روز پیش یک آدم نزدیک به مربی که همه می‌شناسند به من زنگ زد و شماره پدرم را خواست و نقل قولی از زبان مربی کرد. من به دیدار مربی رفتم و مطلع شدم این آقایان بعد از آن هجمه‌ها فکر می‌کنند ما مالک باشگاه هستیم یا ارتباط مالی داریم … من در زمان مربیگری آقای بختیاری زاده در ترکیب بازیهای صبا، گسترش، سیاه جامگان، ذوب آهن و استقلال با وجود همه جو سازیها و بار روانی که روی من بود تلاشم را کردم. بازی راه آهن هم همه می‌دانند چه خبر بود.

دوست دارم هم استانی‌های عزیزم و هواداران مظلوم استقلال اهواز بدانند چه بر سر این تیم آمده است. متاسفانه دلال‌ها نقش اول این فیلم هستند و من آماده‌ام رسیدگی کنند و ببینند ما راست میگوییم یا حرفمان دروغ است و اگر گناهکاریم با ما برخورد کنید.

از شجاعت جناب آقای بختیاری زاده که علیرغم هجمه‌های زیاد به من و برادرم اعتماد کرد و به همه جوانان خوزستانی شجاعانه فرصت داد که حقانیت خود را ثابت کنند تشکر می‌کنم. نتایج آقای بختیاری زاده را با همین جوانان همه دیدند.

ضمناً خاطر نشان می‌سازم هنوز اعتقاد دارم آن برنامه تلویزیونی و مجری آن بسیار سالم و برای فوتبال مفیدند ولی متاسفانه اطلاعات نادرست دریافت کردند با اینکه دو سال است من و برادران و خانواده‌ام تحت هجمه شدید هستیم و بعضی از خبرنگاران به دلیل عدم اطلاع درست از ما مطالبی می‌نویسند ولی به امید خدا من و برادرانم تا نفس داریم ادامه می‌دهیم و یک تک تومان هم باج نمی‌دهیم.

می دانم که همه اصحاب رسانه و تلویزیون هدفشان مبارزه با فساد است ولی خواهش می‌کنم یک بار برای همیشه من و خانواده‌ام را بشناسند بعد بنویسند میدانم بعضی از این دلال‌ها با اطلاعات دروغ که بارها پیامک داده‌اند باج خواسته‌اند مطبوعات و صداوسیما را به اشتباه می‌اندازند.

از سایت خوزستان اسپورت و ورزش سه که دلسوخته فوتبال خوزستان و کشور هم هستند قدردانی می‌کنم با اینکه هنوز یک کلمه برای من مثبت ننوشته‌اند ولی در بحث انتقال برادرم دیدم که به عدالت رفتار کردند. شاید این حرفها برای ادامه فوتبال من و برادرانم ضرر داشته باشد ولی به خداوند یکتا قسم تنها ابزار مبارزه من و برادرم شده است. متاسفانه جوسازی‌ها باعث شده کسی حتی حرفهای ما را ننویسد و یا اگر هم مطلبی می گویند با رویکرد منفی باشد.

بزرگان فوتبال بر من ببخشند و فکر نکنند من دنبال حاشیه هستم چاره‌ای ندارم فقط با یک تحقیق ساده در مورد من و خانواده‌ام دروغ‌های همه توطئه گران ثابت می‌شود. چرا من و برادرانم که از رده پایه و زیر ده سال و پله پله در تمامی رده‌های سنی بازی کرده‌ایم و سوابق هم کارت بازی و هم فیلمهای بازی از سپاهان تا به امروز مستند و موجود است نمی‌توانیم بدون دردسر ورزش کنیم؟ چرا بدون دلال نمی‌شود. جالب است طی این دو سال من و خانواده‌ام به همه چیز محکوم شده‌ایم ولی تا امروز کسی پیگیری نکرده تا ببیند ما گناهکاریم یا قربانی مبارزه با دلالها.

من این متن را قبل از بازی پرسپولیس نوشتم ولی چون می‌خواستم تیم بیشتر از این آسیب نبیند انتشار ندادم.

جالب است بدانید در صحبت‌ها با مربی جدید فهمیدم ایشان نه فیلم بازیهای قبلی من را دیده و نه در تمرین من را تست کرده بود. دقیقاً” تا از راه رسید من را کنار گذاشت و بعد هم در صحبت مستقیم با خودش ماجرا را فهمیدم که عوامل دیگری در بازی نکردن من نقش داشته‌اند. خلاصه این آقایان با توجه به هجمه‌ای که از قبل بروی ما بود از این موضوع نهایت سوء استفاده را کردند. من در این خصوص هم پیامک به آقای مربی دادم که مثل اینکه من شده‌ام گروگان که بعداً” شنیدم موضوع را یک طور دیگر و در راستای همان برنامه‌هایشان شایعه کرده‌اند و نقل قول را عکس جلوه داده بودند که پرینت تلفن من موجود است تا باز دست خیلی‌ها رو شود.

در نهایت به‌عنوان یک شهروند  عاجزانه درخواست می‌کنم به درد و رنج من و برادرانم که می‌خواهند سالم و بدون باج ورزش کنند رسیدگی شود اگرچه اطمینان دارم  حق هرگز نمی‌میرد.