عصر امروز: آرش قلعه گلاب: تابلوی اول: به طور قطع، دیگر احتیاج چندانی به بیان دوباره ی آن چه  رئیس جمهور گفت و همه‌ی پایداران عرصه ی فرهنگ و سیاست با گوش شنوا شنیدند! نیست. ولی ای کاش رئیس جمهور به ایشان نمی گفت ” به جهنم” مخالف مذاکره اید و می ترسید. ما اعتقاد راسخ داریم پایداران! عرصه‌ی فرهنگ و سیاست، اساس سیاست شان در شرایط اکنونی بر ” خوب شنیدن ” استوار است، همچنان که این اساس؛ در دوره‌ی پیشین بر ” اصلا نشنیدن ” استوار بود! و حال که سیاست ایشان چنین است، بهتر می بود رئیس جمهور به فراخور چنین سیاستی با ایشان سخن می گفت و حال و روز شنوندگان خود را کمی تا اندکی بیشتر درک می‌ کرد!

تابلوی دوم: این که مثلا رئیس جمهور چه باید می گفت که نگفت، شاید برای خود ما هم تصورش چندان آسان نباشد و اصلا ما را چه به این فضولی ها، به هر حال ایشان رئیس جمهور هستند و چندین مشاور دارند و پشت شان به چند خطیب و ادیب و هنرمند و سیاستمدار و اقتصاددان و.. گرم است و مثل ما نیستند که تنها پشت مان به رهنمودهای مادرمان گرم باشد! ولی خداوکیلی همین مادر ما به هنگام شنیدن چنین سخنانی از رئیس جمهور، گفت حیف شد رئیس جمهور جواب شان را این طوری داد، بهتر بود می گفت: بیشتر مردم آرزو می کنند مذاکره کنندگان شجاع کشورمان، بروند بهشت!

تابلوی سوم: بله درست حدس زدید، محتوای مطلب امروز ما در همان تابلوی دوم تمام شد، ولی از آن جایی که این ستون به لزوم باید چهارصد کلمه ( چهار تابلو) باشد تا ما به پول مان برسیم، پس بد ندیدیم کمی تا اندکی بیشتر کلمات خود را کش دهیم، همچنان که بیشتر دوستان روزنامه‌نگار کشورمان چنین می کنند و برخی گاه با زیاد کشیدن کلمات‌شان؛ روزنامه را از وسط جر می دهند!

تابلوی چهارم: در این تابلو، می توانید تصور کنید نقاشی در حال کشیدن نقاشی ای از آقای حسن روحانی و تیم مذاکره کننده ی ایشان است، همگی آنان لباس تیم ملی را پوشیده اند و جمعیتی صد هزار نفری در ورزشگاه آزادی( نیمی از جمعیت مرد نیست) در حال تشویق کردن تیم ملی مذاکره کننده هستند. جمعیت یکصدا دارد تیم ملی مذاکره کننده را تشویق می کند! و تماشاگران مدام فریاد می زنند:

مذاکره مذاکره تا ابد!

وین نشد برو سوئیس، سوئیس نشد برو پاریس!

تو رو خدا کم نیاری، این لباسو در نیاری.

مذاکره مذاکره تا ابد!