یک جامعه‌شناس مهم​ترین پیامد رواج عکس سلفی را افزایش فرهنگ فردگرایی دانست و گفت: در پدیده سلفی، غرایز فردگرایی در مقابل جمع​گرایی قرار گرفته است.

دکتر بهرام نیک​بخش اظهار کرد: عکس سلفی، خودگرفتی است که به تازگی در شبکه​های اجتماعی باب شده و به ویژه از سوی افراد معروف به اشتراک گذاشته می‌شود و در سرتاسر دنیا میلیون​ها نفر پیرو پیدا کرده است.

وی افزود: شکل‌گیری فرهنگ روی‌آوری به عکس سلفی برای اولین بار در اوایل قران بیستم در نیویورک آمریکا آغاز شد.

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور اهواز گفت: عکس سلفی، القا حس غیررسمی و صمیمیت در روابط اجتماعی است که طی آن تعاملات اجتماعی از حالت رسمی به حالت خودمانی تبدیل می​شود. سلفی بودن عکس به دلیل ترویج فرهنگ فردگرایی است که در آن فرد این پیام را می​خواهد برساند که من به خودم اتکا دارم، من خودم را باور و قبول دارم.

این جامعه‌شناس با بیان این‌که گاه تلاش برای ثبت یک عکس سلفی بارها از سوی فرد تکرار شده و ناکامی در گرفتن سلفی موجب ناراحتی وی می‌شود؛ عنوان کرد: ممکن است در موقعیتی، زمینه گرفتن عکس توسط دیگری هم فراهم باشد ولی عکس سلفی ترجیح داده می​شود؛ در این حالت، غرایز فردگرایی در مقابل جمع​گرایی قرار گرفته است.

نیک ​بخش گفت: در جمع‌گرایی، فرد به دیگران اتکا دارد و مسایل خود را با دیگران در میان گذاشته و مشورت می‌کند ولی در دنیای صنعتی و پست‌مدرن امروزی، با رشد شهرگرایی، فردگرایی نیز افزایش یافته و تمام امور توسط خود شخص دنبال می​شود. در چنین شرایطی مقابله فردی با پدیده​ها اجتماعی اطراف، از جمله عکس گرفتن از خود دیده می‌شود.

این مدرس دانشگاه عنوان کرد: پدیده عکس سلفی بیشتر بین گروه سنی جوانان و به ویژه رده سنی ۱۸ تا ۲۱ سال دیده می‌شود؛ این رده سنی بیش از دیگران دنباله‌رو مد هستند. در نهایت، تب سلفی منجر به بروز آسیب‌های اجتماعی و شخصیتی در افراد شده است.