ماهیگیری برای روحانی از آب گل آلود بنزین!
این گونه سخن گفتن، به طرز آشکاری یادآور ادبیات و مشی تبلیغی دوران احمدی نژاد است که طی آن کوشیده می شد از رئیس جمهور وقت، چهره یک قهرمان مردمی بسازند که در بحبوحه ماجراهای مختلف وارد عمل می شود و برخلاف بقیه دولتمردان، به نفع مردم تصمیم می گیرد.
اینک نیز دقیقاً همان ماجراست. بنزین گران شده، بسیاری از مردم ناراضی اند و درست در این میان، سخنگوی دولت، وارد گود شده و می گوید که مردم! کجای کار هستید؟ اگر روحانی نبود قیمت تا ۱۵۰۰ تومان هم بالا می رفت!
لابد در این بخش ماجرا، اولاً باید مردم خوشحال شوند که بنزین فقط ۱۰۰۰ تومان شده و نه ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ تومان و ثانیاً باید سپاسگزار رئیس جمهور باشند که به دادشان رسیده است!
مسؤولان دولتی باید بدانند که این روش ها نه تنها کهنه و نخ نما، که آزاردهنده هم شده اند و کسی هم تحت تأثیر این سخنان تبلیغی قرار نمی گیرد.
وانگهی آیا امور دولت و تصمیم گیری های مهمی مانند تعیین نرخ بنزین، بر اساس مطالعات کارشناسانه انجام می شوند یا تصمیم شخصی رئیس جمهور؟!
مشخصاً درباره موضوع حاضر، صلاح کشور – با توجه به جمیع جهات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی- یا در این بوده که بنزین ۱۰۰۰ تومان شود یا ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ تومان.
اگر صلاح کشور در همان ۱۰۰۰ تومان بود، چرا دولت می خواست ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ تومان قیمت گذاری کند که نهایتاً رئیس جمهور از آن جلوگیری کرده است؟ آیا همه جز رئیس جمهور، خلاف صلاح کشور حرکت می کردند؟
اگر هم با توجه به ملاحظات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، قیمت ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ به نفع کشور بود، چرا رئیس جمهور خلاف صلاح کشور، عمل کرده است؟!
هر چند که تک نرخی کردن قیمت بنزین، در مجموع به نفع کشور است ولی این قبیل اظهارنظرهای تبلیغاتی اساساً فاقد هرگونه توجیه عقل پسند است و نهایتاً به ضرر کسی که از او تعریف و تمجید شده است، تمام می شود.
بنابراین، دولتمردان را به اتخاذ تصمیمات کارشناسی و توضیح صادقانه به مردم و دوری از “شوهای تبلیغی” و “روش های تاریخ مصرف گذشته” دعوت می کنیم. مردم، بسیار بیشتر از آنچه برخی مسؤولان می پندارند، می فهمند، ولو آن که آن سوی میزها ننشسته باشند.