خاک پذیرنده و مسئولیت اجتماعی همه ما
عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: سید عبدالهادی آرامی - دوباره خاک ما را در برگرفت. همان خاک پذیرنده. دوباره سرتاسر پهنه جنوب و به‌ویژه خوزستان را خاک گرفت. خوزستانی که عادت دارد هر دوره‌ای از حیاتش را با نامهربانی‌ای سر کند. یک روز جنگ است و آوارگی و مهاجرت مردم، روزی دگر مردم را گروه‌های تکفیری به تیر غیب دچار می‌کنند و بمب‌گذاری. روزی دگر زلزله است و آوارگی مردم. روزی سیل است و بهبهان و شعیبیه و آبی که به‌جای آبادانی همه هست و نیست مردم را با خود می‌برد. روزی خشک‌سالی است و آه حسرت کشاورزانی که محصولی برای درو نمی‌بینند. دیگر روز انتقال آب است و حتی از آبی که انتقال می‌دهند به مردم پایین‌دست در ایذه و باغ‌ملک چیزی نمی‌رسد. امروز اما گرد است و خاک و غبار. گویی همه دست‌به‌دست هم می‌دهند که خوزستان را بمیرانند، اما خوزستان زنده است و سربلند و همچون ققنوس دوباره سر برمی‌آورد.
ماجرای رویارویی ما با گردوخاک هم حکایتی تکراری شده است. ابتدا روی عکس‌های تلخ گردوخاک با پل سفید اهواز، هنرمندانه می‌نویسیم «اهواز هوا ندارد» و هوای اهواز را گردوخاکی می‌کنیم. سپس خیلی که پیگیرتر باشیم به شبکه‌های اجتماعی می‌رویم و منتظر می‌مانیم سلبریتی‌ها هشتگی بزنند و ما نیز هشتگی و … بعدتر دلمان که بیشتر بسوزد ویس‌هایی (voice) با لهجه شهرهای مختلف خودمان -که قبل‌تر توسط سلبریتی‌های هم استانی پر شدند- توی قبیله‌های واتس‌آپی و تلگرامی ما نمی‌فرستیم و منتظر تایید و تشویق هم تبارانمان می‌شویم. برخی دیگرمان که نامشان فعالان سیاسی است، مدام به رئیس‌جمهور یادآوری می‌کنند ما همان مردمی بودیم که خودمان هوا نداشتیم و هوای تو را داشتیم و تو اشک ریختی و شوربختانه هم این‌ها را در حالی انجام می‌دهیم که گزارش لحظه‌به‌لحظه جلسه ستاد بحران استان و نحوه تعطیلی‌ها را از خورنا و خوزنیوز و عصرجنوب و… پیگیری می‌کنیم و وقتی تعطیلی توسط آقای حاجی‌زاده -که سلبریتی جدید ما خوزستانی‌هاست- محرز شد، خوشحال می‌شویم که بالاخره حق به حق‌دار رسید و ما تعطیل شدیم و مشکلات حل شد.
این تسلسل باطل، هی ادامه می‌یابد و اگر گردوخاک این بار خارجی (عراق و عربستان) باشد، معمولاً جا خوش می‌کند و تا چند روز و گاهی تا دو هفته می‌ماند و نهایت کنش ما به این ماجرا تظاهراتی مقابل استانداری و با ماسک خواهد بود. نمایندگان مجلس‌مان از خودمان باحال‌ترند. در هوای شیک و تصفیه‌شده مجلس با ماسک می‌روند و اعتراض خود را به‌صورت نمادین بیان می‌کنند و البته در موقع تصویب بودجه که زمان آب‌وهوای خوش جنوب است تازه یادشان می‌افتد که سری به حوزه انتخابیه خود بزنند و ببینند اگر ته‌مانده مسئولیتی در حد نگهبان یک شرکت از نیروهای آن‌وری مانده با تلاش و کوشش جان‌فرسا و رایزنی‌هایی در حد مذاکرات هسته‌ای آقای «مهندس راستک‌چپیان» را جابه‌جا کنند و آقای «دکتر چپک‌راستیان»را از نیروهای این‌وری طی فرآیندی جایگزین وی کنند و در همین روزهای هرسال است که برخی نمایندگان دیگر استان‌ها، بودجه‌ها را برای استان خود به انواع روش‌های ممکن درو می‌کنند و نمایندگان ما حتی همین بودجه ۱۵۰میلیون دلاری صندوق توسعه ملی را عاجزند از نگهداری.
باری، درد یکی دو تا نیست. اگر بخواهیم به‌صورت خیلی فشرده و سرفصلی، آسیب‌ها و راهکارهای گردوغبار و مقابله با آن را بنویسیم مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد؛ اما در سه بعد سلامتی، زیست‌محیطی و علمی، آموزشی اگر مسئله را بررسی کنیم می‌بینیم روش‌های زیادی برای مبارزه یا حداقل آدابته کردن شرایط زندگی‌مان با این پدیده وجود دارد.
در بعد سلامتی، می‌توان راهکارهای زیر را مورد بررسی قرارداد.
۱- ایجاد بیمارستان فوق تخصصی بیماری‌های مرتبط با گردوغبار اعم از بیماری‌های پوستی، ریوی، تنفسی و …
۲- تهیه کیوسک‌های توزیع‌کننده خودکار ماسک به‌صورت رایگان در سطح شهرها.
تاسیس کارخانه تولید دستگاه‌های تهویه و تصفیه هوا و فروش آن به‌صورت نیم‌بها یا به صورت وام‌های بلندمدت و بدون بهره به اقشار مختلف مردم.
۴-تهیه ردیف اختصاصی بودجه و تامین اعتبار برای خرید دستگاه‌های تصفیه هوای مدارس، بیمارستان‌ها، ادارات و مراکز دولتی
هم‌چنین در بعد زیست‌محیطی می‌توان راهکارهای زیر را مورد بررسی بیشتر قرارداد.
۵-توجه کافی و لازم به زیان‌بار بودن انتقال آب جلگه بزرگ خوزستان به سمت مرکز و استان‌های کویرنشین برای مصارف کشاورزی غرقابی و صنایع آب‌بر (همان‌گونه که دکتر قمشی، استاد علوم آب دانشگاه شهید چمران گفت: انتقال آب برای مصارف شرب بهانه است)
۶-تامین حقابه تالاب‌های خوزستان مخصوصاً تالاب‌های هورالعظیم، شادگان، هویزه و میانگران ایذه
۷-تلاش در ایجاد مرکز ملی بارورسازی ابرها و تامین اعتبار برای خرید یا تجهیز هواپیماهای مخصوص بارورسازی ابرها
در بعد علمی آموزشی نیز می‌توان با مدنظر قراردادن موارد زیر در جهت کاهش آسیب‌ها و افزایش سازگاری با شرایط گردوغبار قدم برداشت.
تاسیس دانشکده اختصاصی گردوغبار در دانشگاه شهید چمران اهواز و تخصیص ردیف بودجه اختصاصی برای آن.
استخدام اعضای هیئت علمی در زمینه گردوغبار و مطالعات آبی‌خاکی مربوط به آن (نه آن‌گونه که هم‌اکنون جذب حیات علمی در خوزستان با تعلل و تنگ‌نظری رخ می‌دهد)
ایجاد ایستگاه‌های تخصصی پایش گردوغبار در مبادی ورودی غرب کشور و بالاخص در استان خوزستان
تامین محتوای آموزشی چندرسانه‌ای برای رفع کمبودهای آموزشی ناشی از تعطیلی‌های مکرر در استان خوزستان توسط اداره کل آموزش‌وپرورش آن استان
ماموریت به صداوسیما برای تهیه برنامه‌های آموزشی درسی در جهت رفع کمبودهای آموزشی ناشی از تعطیلی‌ها در استان
به‌هر روی، آنچه شرط بلاغ است ما مردم می‌گوییم. شما مسئولان خواه پند گیرید و خواه ملال. قبل از ما دیگرانی گفته‌اند و ما نیز می‌گوییم و امید که شما بشنوید این درد را. این درد مشترک را. این درد، درد مشترک ما و شما و همه مردمی است که چشم امیدشان اول به خدا و بعد به شماست.
این تسلسل باطل، هی ادامه می‌یابد و اگر گردوخاک این بار خارجی (عراق و عربستان) باشد، معمولاً جا خوش می‌کند و تا چند روز و گاهی تا دو هفته می‌ماند و نهایت کنش ما به این ماجرا تظاهراتی مقابل استانداری و با ماسک خواهد بود. نمایندگان مجلس‌مان از خودمان باحال‌ترند. در هوای شیک و تصفیه‌شده مجلس با ماسک می‌روند و اعتراض خود را به‌صورت نمادین بیان می‌کنند و البته در موقع تصویب بودجه که زمان آب‌وهوای خوش جنوب است تازه یادشان می‌افتد که سری به حوزه انتخابیه خود بزنند و ببینند اگر ته‌مانده مسئولیتی در حد نگهبان یک شرکت از نیروهای آن‌وری مانده با تلاش و کوشش جان‌فرسا و رایزنی‌هایی در حد مذاکرات هسته‌ای آقای «مهندس راستک‌چپیان» را جابه‌جا کنند و آقای «دکتر چپک‌راستیان»را از نیروهای این‌وری طی فرآیندی جایگزین وی کنند و در همین روزهای هرسال است که برخی نمایندگان دیگر استان‌ها، بودجه‌ها را برای استان خود به انواع روش‌های ممکن درو می‌کنند و نمایندگان ما حتی همین بودجه ۱۵۰میلیون دلاری صندوق توسعه ملی را عاجزند از نگهداری.
باری، درد یکی دو تا نیست. اگر بخواهیم به‌صورت خیلی فشرده و سرفصلی، آسیب‌ها و راهکارهای گردوغبار و مقابله با آن را بنویسیم مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد؛ اما در سه بعد سلامتی، زیست‌محیطی و علمی، آموزشی اگر مسئله را بررسی کنیم می‌بینیم روش‌های زیادی برای مبارزه یا حداقل آدابته کردن شرایط زندگی‌مان با این پدیده وجود دارد.
در بعد سلامتی، می‌توان راهکارهای زیر را مورد بررسی قرارداد.
۱- ایجاد بیمارستان فوق تخصصی بیماری‌های مرتبط با گردوغبار اعم از بیماری‌های پوستی، ریوی، تنفسی و …
۲- تهیه کیوسک‌های توزیع‌کننده خودکار ماسک به‌صورت رایگان در سطح شهرها.
تاسیس کارخانه تولید دستگاه‌های تهویه و تصفیه هوا و فروش آن به‌صورت نیم‌بها یا به صورت وام‌های بلندمدت و بدون بهره به اقشار مختلف مردم.
۴-تهیه ردیف اختصاصی بودجه و تامین اعتبار برای خرید دستگاه‌های تصفیه هوای مدارس، بیمارستان‌ها، ادارات و مراکز دولتی
هم‌چنین در بعد زیست‌محیطی می‌توان راهکارهای زیر را مورد بررسی بیشتر قرارداد.
۵-توجه کافی و لازم به زیان‌بار بودن انتقال آب جلگه بزرگ خوزستان به سمت مرکز و استان‌های کویرنشین برای مصارف کشاورزی غرقابی و صنایع آب‌بر (همان‌گونه که دکتر قمشی، استاد علوم آب دانشگاه شهید چمران گفت: انتقال آب برای مصارف شرب بهانه است)
۶-تامین حقابه تالاب‌های خوزستان مخصوصاً تالاب‌های هورالعظیم، شادگان، هویزه و میانگران ایذه
۷-تلاش در ایجاد مرکز ملی بارورسازی ابرها و تامین اعتبار برای خرید یا تجهیز هواپیماهای مخصوص بارورسازی ابرها
در بعد علمی آموزشی نیز می‌توان با مدنظر قراردادن موارد زیر در جهت کاهش آسیب‌ها و افزایش سازگاری با شرایط گردوغبار قدم برداشت.
تاسیس دانشکده اختصاصی گردوغبار در دانشگاه شهید چمران اهواز و تخصیص ردیف بودجه اختصاصی برای آن.
استخدام اعضای هیئت علمی در زمینه گردوغبار و مطالعات آبی‌خاکی مربوط به آن (نه آن‌گونه که هم‌اکنون جذب حیات علمی در خوزستان با تعلل و تنگ‌نظری رخ می‌دهد)
ایجاد ایستگاه‌های تخصصی پایش گردوغبار در مبادی ورودی غرب کشور و بالاخص در استان خوزستان
تامین محتوای آموزشی چندرسانه‌ای برای رفع کمبودهای آموزشی ناشی از تعطیلی‌های مکرر در استان خوزستان توسط اداره کل آموزش‌وپرورش آن استان
ماموریت به صداوسیما برای تهیه برنامه‌های آموزشی درسی در جهت رفع کمبودهای آموزشی ناشی از تعطیلی‌ها در استان
به‌هر روی، آنچه شرط بلاغ است ما مردم می‌گوییم. شما مسئولان خواه پند گیرید و خواه ملال. قبل از ما دیگرانی گفته‌اند و ما نیز می‌گوییم و امید که شما بشنوید این درد را. این درد مشترک را. این درد، درد مشترک ما و شما و همه مردمی است که چشم امیدشان اول به خدا و بعد به شماست.