دانشگاه صنعت نفت در سال ۱۳۱۸ تاسیس شد و از همان ابتدا در صنعت نفت و گاز کشور پیشگام بود، از سوابق درخشان این دانشگاه می توان به حضور اساتیدی همچون هالیدی(نویسنده کتاب فیزیک هالیدی) و دکتر هاریلسون(که پس ۹ سال تدریس در این دانشگاه به وزارت نفت بریتانیای کبیر منسوب شد) اشاره کرد.

دانش آموختگان دانشگاه صنعت نفت همواره نقش بزرگی را در بخش نفت و گاز کشور ایفا نموده اند، که وجود بزرگانی همچون شهید تندگویان(وزیر نفت دولت شهید رجایی) از دیگر سوابق درخشان این دانشگاه است.

هرساله دانشجویانی از سراسر کشور این دانشگاه را که در قلب نفتی ایران(خوزستان) است انتخاب می کنند تا در طول تحصیل از نزدیک با صنعت عظیم نفت و گاز آشنا شوند و پس از دوران تحصیلی با درک بهتر وارد فضای کار شوند.

دانشجویان جدید دانشگاه صنعت نفت هرساله علی رغم اینکه می توانستند در دانشگاه های شهرهای بزرگی همچون تهران، اصفهان، شیراز و تبریز با شرایط، امکانات و آب هوای بسیار مناسب تر قبول شوند، دانشگاه صنعت نفت را ترجیح داده اند. وجود امتیازات منحصر به فرد این دانشگاه، دلیل متقنی بر انتخاب آن است.

کاملا واضح و مبرهن است که تنها دلیل وجود دانشگاه صنعت نفت به عنوان یکی از زیر مجموعه های وزارت نفت مسئله ی جذب مستقیم می باشد.

طبق آیین نامه ی استخدامی در سال ۱۳۸۰ وزارت نفت موظف است که نیاز نیروی انسانی خود را از دانشگاه صنعت نفت تامین کند.

طبق روال این آیین نامه، دانش آموختگان رتبه الف دانشگاه نفت در اولویت استخدام بوده اند و بدون آزمون در وزارت نفت و شرکت ها تابعه استخدام می شدند؛ همچنین فارغ التحصیلان رتبه ی ب و ث سهمیه ی جداگانه ای در آزمون های استخدامی داشته اند.

امریه وزارت نفت و تحصیل رایگان از دیگر امتیازات دانشگاه صنعت نفت است که صد البته وجود آنها به مسئله ی اول یعنی همان جذب مستقیم وابسته است.

اما وضعیت این قطب علمی صنعت نفت، در سال های اخیر بسیار پیچیده شده است.

زنگنه وزیر نفت طی ابلاغیه ای در سال ۹۴ تمامی استخدام ها را ممنوع اعلام کرد و از همانجا اعتراض این دانشجویان آغاز شد، این مسئله به قدری جدی بود که منجر به لغو امتحانات در دی ماه ۹۴ در سه دانشکده ی آبادان، اهواز و تهران گردید.

پس از دو هفته از شروع اعتراضات و با فشاری که توسط دانشجویان وارد شد، وزارت نفت مجبور به صدور ابلاغیه ای جدید گردید.

زنگنه قول صدور ابلاغیه ی جدید را به رئیس دانشگاه، دکتر عبدالنبی هاشمی داد، و وی قبل از صدور ابلاغیه و آگاهی از متن آن به دانشکده ی اهواز بازگشت.

طی جلسه ای که بین دانشجویان و هیئت رئیسه برگزار شد ، علوی کیا رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه صنعت نفت، به عنوان سخنگوی هیئت رئیسه به لباس پیامبر(ص) قسم خورد که مشکل استخدام دانشجویان حل شده است و نهایتا در دو هفته ی آینده ابلاغیه ی آن صادر خواهد شد، و در ادامه تاکید کرد:
“در این مسئله اگر به هر عنوانی بخواهد کلک زده باشند به ما اینجور نباشه… قطعا، قطعا، آقایون بحث استعفاشون نه به عنوان کسی که بخواد خودشو از مسیر سیل خارج بکنه که سیل به اون آسیب نزنه،نه… این خودش به عنوان یک فریاده به عنوان یک اعتراضه به عنوان اعلام همراهیه…! شما فکر می کنید رئیس و هیئت رئیسه ی یک دانشگاه در یک کشور یکباره با همدیگه استعفا بکنن در کشور یک جریان راه نمیوفته…؟ نه، به عنوان کنار کشیدن نیست. به عنوان اعتراضه بحث استعفا این نیست که شما بگید به چه درد ما میخوره، این آخرین راهکار ماست و یک دلیل دیگه هم داره این آقایون مطمئنن که این قضیه داره حل میشه”

وی اضافه می کند:
“این آقایون برای اینکه اعلام کنند به صورت رسمی که این مسئله هست و در آن شک و تردیدی نیست، عدم حل این مسئله را با پست، جایگاه و عنوانی که دارند تضمین می کنند”

فردای همان روز هئیت رئیسه به آبادان سفر کرد و در جلسه ای با حضور تمام دانشجویان با تکرار صحبت های قبلی اضافه کرد که:

“بعد از مدتی اگر معلوم شد که این مسئله ترفند است… که این مسئله پشتوانه ی واقعیت ندارد رئیس دانشگاه، هیئت رئیسه ی دانشگاه و همه ی مسئولین اعلام می کنیم که همه استعفا خواهند داد و در کنار شما خواهند بود”

این سخنان و وجه المصالحه ی بزرگی همچون قسم جلاله، لباس پیغمبر اسلام(ص)، و حضور اعضای هیئت رئیسه و هیئت علمی در آن جلسه، آب سردی بر پیکره ی اعتراضات این دانشجویان بود!

پس از سه روز در ۲۷ دی ماه ۹۴ ابلاغیه ی مذکور توسط وزارت نفت صادر شد!

اما در این ابلاغیه مشخص شد که روند سابق استخدامی به کلی تغییر کرده است.

با پیگیری ها و رایزنی های شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعت نفت با برخی مقامات مسئول در وزارت نفت، مشخص شد علی رغم اعلام نیاز برخی شرکت های تابعه وزارت نفت به جذب نیروی جدید، همچنان وزارت نفت از استخدام دانشجویان گروه الف دانشگاه صنعت نفت شانه خالی میکند.

در این مدت دانشجویان و فارغ التحصیلان بارها و بارها مسیر شهر های خود تا پایتخت را طی کرده و به امید شنیده شدن صدایشان در مقابل ساختمان وزارت نفت، مجلس شورای اسلامی و دفتر ریاست جمهوری در اعتراض به ظلمی که بر ایشان رفت تجمع کردند اما با بی توجهی مقامات مسئول نتیجه قابل توجهی حاصل نشد.

در طول این دوران جناب زنگنه با هر بار پرسش از وضعیت دانشگاه صنعت نفت، بهانه ی جدیدی را عنوان می کردند، یک بار وجود نیروی مازاد در وزارت را دلیل عدم جذب فارغ التحصیلان دانشگاه نفت ذکر می کردند(در حالی که به تازگی آگهی استخدام ۲۵۰۰ نفر در وزارت نفت منتشر شده است) و یک بار این دانشجویان را بی سواد خطاب می کردند، و در یکی از پرسش ها گفتند که معدل این دانشجویان دوازده سیزده است(در حالی طبق تعریف گروه الف در آیین نامه ی سال ۸۰ معدل زیر ۱۴ گروه سی محسوب میشود)

این دانشجویان پس از ناامیدی از نمایندگان ملت، دل به دیوان عدالت اداری بستند و حتی رای بدوی دیوان عدالت اداری به نفع فارغ التحصیلان گروه الف دانشگاه صنعت نفت صادر شد. اما پس از اعتراض وزارت نفت به رای بدوی، دیوان عدالت اداری ادامه‌ی پیگیری پرونده شکایت ایشان از وزارت نفت را به بهمن ماه ۱۳۹۷ موکول کرد.

با وجود اینکه مشکل دانشجویان دانشگاه صنعت نفت، پس از صدور ابلاغیه ۲۷ دی ماه حل نشد، هیئت رئیسه ی دانشگاه از عمل به وعده استعفا که در این رابطه داده بودند سرباز زدند.

در این میان نیز امتیازات دانشگاه صنعت نفت برای دانشجویان، یکی پس از دیگری حذف می شد؛ از امریه وزارت نفت گرفته تا اولویت استخدامی که اکنون جز نامی از آن باقی نمانده است.

اینک، در سال ۱۳۹۶ این دانشجویان دیگربار در اعتراض به سیر نزولی دانشگاهصنعت نفت در سالهای اخیر اعتصاب کرده اند و هدف اصلی آنها احیای دانشگاه صنعت نفت می باشد، و خواسته ی آنها بازگرداندن امتیازات از دست رفته دانشگاه است!

این اعتراضات از ۲۵ آبان شروع شد. دانشجویان دانشکده آبادان پیرو درخواست شورای صنفی از هیئت رئیسه منتظر حضور ایشان در آمفی تئاتر دانشکده بودند که پس عدم حضور آنها تصمیم به لغو کلاس های آموزشی گرفتند.

در ادامه ی این مطالبه گری، دانشجویان دانشکده ی اهواز پس تجمع در ۲۶ آبان با دانشجویان دانشکده آبادان همراه شدند.

به نوعی که در طول این اعتراضات از ۲۷ آبان تا به امروز هیچ کلاسی در دانشگاه صنعت نفت برگزار نشده است.

این اعتصاب دسته جمعی دانشجویان دانشگاه صنعت نفت علاوه بر تعطیلی کلاس های آموزشی بست نشینی، تجمع و مراسم های دیگری را به دنبال داشته است.

در روز ۲۹ آبان دانشجویان دانشکده آبادان طی یک مراسم نمادین پیکر دانشگاه صنعت نفت را تشییع کردند تا بدین وسیله نابودی این دانشگاه را به مسئولین و مردم بیدار گوشزد کنند.

بست شینی در ساختمان مرکزی در تاریخ های ۱ و ۴ آذر از دیگر تجمعات این دانشکده بود!

دانشجویان دانشکده اهواز هم در روز ۲۹ آبان در ساختمان مرکزی این دانشکده تجمع کردند و در روز ۴ آذر برای مسئولین مراسم فرش قرمز برگزار کردند.

اما مسئولین از همان ابتدا، به جای گوش سپردن به درخواست به حق دانشجویان سعی در ایجاد تفرقه و تهدید و پخش شایعات داشتند، در ابتدا دانشجویان ورودی جدید را به حذف درس، حذف ترم و حتی اخراج از دانشگاه تهدید کردند، و دانشجویان ورودی بالاتر را به کمیته ی انضباطی فراخواندند!
پس از بی نتیجه ماندن این اقدامات، طی یک اقدام توهین آمیز با خانواده دانشجویان ورودی ۹۵ و ۹۶ تماس گرفتند تا شاید بدین وسیله مطالبه ی دانشجویان را سرکوب کنند.

همچنین در طی انتشار اعلامیه ی اعلام کردند که “درخواست دانشجویان فراتر از اختیارات دانشگاه است”

این در حالیست که دانشجویان افول دانشگاه صنعت نفت و از دست رفتن امتیازات را از ضعف مدیریتی هیئت رئیسه و عدم توانایی ایشان در حفظ جایگاه دانشگاه می دانند و در راستای احیای هویت دانشگاه صنعت نفت خواستار استعفای ایشان می باشند!

دانشجویان دانشگاه صنعت نفت معتقدند که در صورتی هم که مشکلات از سوی وزارت نفت باشد، هیات رئیسه (همانطور که وعده داده بود در کنار دانشجویان باشد) و به گفته ی علوی کیا رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه صنعت نفت با استعفای خود به عنوان یک اعتراض جریانی در کشور ایجاد کنند که مشکلات این دانشگاه را یکبار و برای همیشه حل کند!

عبدالنبی هاشمی، رئیس دانشگاه صنعت نفت که از ابتدا از حضور در جمع دانشجویان امتناع می ورزید، نهایتا امروز در جمع دانشجویان نفت اهواز حاضر شد!

وی در عبارتی جالب توجه، استعفا را مخالف نظام دانست و بیان کرد که هیچ گاه استعفا نخواهد داد.

صحبت های اخیر وی با گفته های پیشین و وعده ی استعفا ایشان کاملا در تعارض است…