ستاد بحران! کجایی؟ دقیقا کجایی؟

عصر جنوب – asrejonoob.ir: بالا آمدن آب رودخانه دز در هفته پایانی فروردین، وقوع سیلاب و باز شدن دریچه‌های آب از سد دز باعث شد برخی روستاهای شهرستان شوش به زیرآب بروند و بعد از گذشت ۱۰ روز از جاری شدن سیل همچنان در شرایط اضطراری به سر می‌برند.روستاها و پارک‌هایی که در حریم سیلابی رودخانه دز بودند، به زیر آب رفتند و بیش از ۲۰ روستای مسیر دز و کارون نیز تخلیه شدند. در این میان تعدادی از روستاهای حاشیه دز به طور کامل در محاصره آب قرار گرفتند که همچنان در وضعیت محاصره به سر می‌برند.

هم اکنون روستاهای دبات، بیت یباره، بیت کاظم حیدر، بیت محارب و بیت یدی در محاصره آب هستند.

تخریب واحدهای مسکونی
«سیدراضی نوری»، نماینده شوش در مجلس شورای اسلامی، نیز به خبرنگار همشهری می‌گوید: مجموعه‌ای از بیمه کشور به تازگی وارد شوش شدند و قرار است در اسرع وقت برآورد خسارات وارده به کشاورزی روستاهای سیل‌زده را تنظیم و تدوین کنند.نوری می‌گوید: بخش کشاورزی شوش به شدت آسیب دیده است. همچنین بسیاری از واحدهای مسکونی روستایی تخریب شده‌اند و از مسئولان می‌خواهیم به شکل ویژه به مشکل مردم سیل‌زده رسیدگی کنند.

دامداری و کشاورزی شوش نابود شد
نماینده شوش به خسارات سنگین سیلاب اخیر به کشاورزان شهرستان شوش اشاره می‌کند و می‌گوید: دستگاه‌های اجرایی و ستاد مدیریت بحران کمک‌هایی را به روستاهای سیل‌زده ارائه کرده‌اند، اما حجم خسارات گسترده است.نوری درباره خسارات وارده به برخی مناطق، مانند آهودشت شوش، هم اظهار می‌کند: تنها منبع درآمد مردم روستاهای شوش دامداری و کشاورزی است که هر دو بخش نابود شده‌اند.

بی‌تدبیری مسئولان محلی و استانی
کار‌شناسان معتقدند سیل خوزستان، بی‌تدبیری مسئولان محلی و استانی را نشان داد؛ زیرا امکان جلوگیری از وقوع سیل وجود داشت.
آن‌ها می‌گویند: کافی است حریم سیلابی رودخانه‌ها را در طراحی سکونتگاه‌های شهری، صنعتی و تجاری رعایت کنیم و اجازه تخریب پوشش‌های گیاهی را در بالادست البرز و زاگرس ندهیم.«حسین فرزانه»، کار‌شناس مسائل محیط زیست، می‌گوید: خسارت‌هایی که سیل اخیر به شمال خوزستان وارد کرد، به خاطر نابخردی‌های ما بود. ما حریم رودخانه را رعایت نکردیم، اجازه ساخت‌وساز غیرقانونی دادیم، اجازه دادیم پوشش‌های گیاهی در بالادست کارون آسیب جدی ببیند و… این مسائل باعث شد که چنین خسارت‌هایی ببینیم.

مدیریت نامناسب آب
از سوی دیگر به باور فعالان اجتماعی خوزستان، مدیریت نامناسب آب که باعث زیر آب رفتن برخی روستاهای واقع در حریم رود‌ها شد، دردسرهایی را نیز به همراه داشت.نماینده دزفول در مجلس، مشکلات پیش‌آمده را نتیجه بی‌تدبیری مسئولان سد دز و وزارت نیرو می‌داند و می‌گوید: باز کردن دریچه‌های سد باید چند روز قبل از بارندگی‌ صورت می‌گرفت.

گروه‌های مردمی کمک کردند
در سفر کوتاهی که خبرنگار ما به برخی از روستاهای حاشیه دز داشت، اهالی از کم‌توجهی مسئولان به سیل‌زدگان اظهار نارضایتی می‌کردند و می‌گفتند گروه‌های امداد کمتر کمکی به ما نکردند.هلال احمر نیز به سیل‌زدگان گفته باید در مقرهایی که ما تعیین کرده‌ایم اسکان داشته باشید و بخش زیادی از روستاییان قبول ‌نکردند؛ زیرا به دلیل داشتن احشام؛ تأمین خوراک دام برایشان بسیار سخت بود. به همین دلیل بسیاری از آن‌ها در چادرهای هلال احمر اسکان نیافتند.
پس از انتشار خبرهایی در خصوص وضعیت روستاییان شوش، گروه‌های امداد مردمی آستین بالا زدند و وارد عمل شدند. گروه‌های امداد مردمی متشکل از جوانان از اهواز به شوش و همچنین شعیبیه شوشتر رفتند و لوازم مورد نیاز سیل‌زدگان را بین آن‌ها توزیع کردند.

آب آشامیدنی نداریم
یکی از ساکنان روستای آب‌گرفته شوش به همشهری می‌گوید: با اینکه رودخانه به حالت عادی خود برگشته است، چاه‌های آب شیرینی که از آن‌ها برای آشامیدن روستا استفاده می‌کردیم، همچنان زیر سیلاب است.او می‌گوید: مردم ۳ روستای «سید باقر»، «علی ضغیر» و «گطش» تا پیش از سیل از این چاه استفاده می‌کردند اما الان آب نیست. چند روز پیش از بلندگو مسجد روستا اعلام کردند «آب شرب نیست و به فکر خودتان باشید.»

آب فروکش کند، خسارات مشخص می‌شود
فرماندار و رئیس ستاد مدیریت بحران شوش می‌گوید: ۱۴ روستای این شهرستان در جریان طغیان رودخانه دز در محاصره سیلاب قرار گرفته و دچار خسارت شده‌اند و ساکنان آن‌ها به اردوگاه‌های موقت منتقل شده‌اند و خدمات‌رسانی به آنان در حال انجام است.«رضا نجاتی» در گفت‌وگو با همشهری، حجم خسارات واردشده به زیرساخت‌ها، مزارع کشاورزی و تأسیسات آبرسانی روستاهای سیل‌زده شوش را بسیار سنگین عنوان می‌کند و در عین حال می‌افزاید: البته میزان دقیق خسارات هنوز مشخص نشده و با فروکش کردن کامل آب، کار بررسی کار‌شناسی خسارت‌ها در شهرستان شوش انجام می‌شود.

مکث
جای خالی ستاد مدیریت بحران در روزهای بحرانی

دهیار روستای «بیت یباره»، که به شدت از مسئولان گله دارد، به خبرنگار همشهری می‌گوید: از زمان وقوع سیل، مسیر ارتباطی روستاهای بیت یباره، بیت محارب و کاظم حیدر قطع شده است و فقط از طریق قایق موتوری و نیز به صورت هوایی می‌توان با این ۳ روستا ارتباط برقرار کرد.«چعبی» می‌افزاید: فقط نیروی سپاه یک قایق موتوری در اختیار ما قرار داده است. مسئولان که فقط می‌آیند اینجا سر می‌زنند. همین. از روز اولی که محاصره شدیم تا حالا حتی یک نفر از نیروهای ستاد مدیریت بحران را اینجا ندیدیم.دهیار بیت یباره می‌گوید: همه چیزمان را از دست داده‌ایم. آب آشامیدنی نداریم. روستای ما۲۵۰ نفر جمعیت دارد که این روز‌ها و شب‌ها همه اهالی روی پشت بام‌ها زندگی می‌کنند.چعبی بیان می‌کند: خبری از هلال احمر هم نیست. چند شب پیش نیروهای هلال احمر فقط ۳۶ قوطی کنسرو لوبیا برای ما آوردند.او می‌گوید: ما از ستاد مدیریت بحران استان خیلی انتقاد داریم. لطفا صدایمان را به گوش مسئولان کشوری برسانید.

نویسنده: قاسم منصورآل‌کثیر
مطالب پیشنهادی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.