عصر جنوب/ asrejonoob.ir: روزنامه گاردین در گزارش جدیدی منتشر کرد که سه شهر کویت، کراچی و اهواز هم‌اکنون بیشترین افزایش دما را در مقایسه با سایر شهرهای جهان تجربه می‌کنند.

در این گزارش تاکید شده که این سه شهر به نوعی بالاترین دمای هوا در جهان را تجربه می‌کنند و این موج گرما توام با شرایط نامطلوب آب و هوایی می‌تواند پیامدهای سوء به ویژه برای اقشار فقیرتر و آسیب‌پذیرتر داشته باشد.

پنج‌شنبه گذشته دمای هوا در شهر کویت به ۵۰ درجه سانتیگراد رسید اگرچه رکورد افزایش دمای این شهر به تابستان سال گذشته (۲۰۱۴) و دمای ۵۲ درجه سانتیگراد برمی‌گردد. در طول ماه‌های داغ و سوزان این شهر، بیشتر ساکنان آن به مکان‌های سرپوشیده و مجهز به خنک‌کننده و تهویه‌کننده هوا پناه می‌برند. در واقع کویت یکی از داغ‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود.

بعد از کویت، اهواز نیز در لیست گرم‌ترین شهرهای جهان قرار گرفته و در ماه ژوئیه امسال (۲۰۱۵) دمای هوا در این شهر از ۵۰ درجه سانتیگراد فراتر رفت.

در شهر کراچیِ پاکستان نیز موج گرما به حدی رسید که تا پایان ماه ژوئن بیش از ۷۵۰ تن به دلیل گرما جان خود را از دست دادند و ده‌ها هزار نفر دیگر به دلیل از دست رفتن آب بدن و گرمازدگی تحت درمان قرار گرفتند. دود ناشی از فعالیت کارخانه‌ها، آلودگی حاصل از تردد خودروها و انتشار گرد و غبار از جمله عواملی هستند که این شهر را از نقطه‌نظر کارشناسان سازمان جهانی بهداشت (WHO) در زمره بی‌کیفیت‌ترین مناطق به لحاظ شرایط آب و هوایی قرار داده است. برخی مناطق هند نیز تقریبا در شرایط مشابهی هستند.

در این گزارش همچنین تاکید شده که در کشورهایی مثل هند و پاکستان به دلیل ضعف برنامه‌ریزی، ارزیابی دقیق از تاثیر افزایش دما روی ساکنان شهرها و زندگی عادی مردم تقریبا غیرممکن است.

به گفته «آریانا ورما» از کارشناسان سلامت شهری در دانشگاه منچستر در برخی کشورهای کم‌درآمد، جمع‌آوری اطلاعات دقیق و قابل استناد معمولا کار دشواری است. از آنجا که در بسیاری از این کشورها ممکن است آمار رسمی کمتر از رقم واقعی باشند، این احتمال وجود دارد که شمار واقعی تلفات و خسارات ناشی از تغییرات آب و هوایی بیشتر از آمار اعلام شده باشد.

ورما با تاکید بر اینکه به طور معمول افراد کم‌درآمد در گرم‌ترین و آلوده‌ترین مناطق شهری سکونت دارند و کار می‌کنند، اظهار داشت: بهبود برنامه ریزی شهری برای حفظ سلامت آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه ضرورت دارد. حتی در شهرهای پردرآمد نیز ضعف در برنامه‌ریزی می‌تواند تاثیر گرما را تشدید کند.

در همین رابطه مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ انجام گرفته که پیش‌بینی می‌کند در هند تا پیش از پایان قرن حاضر، نرخ مرگ و میرهای مرتبط با گرما در مناطق شهری دست‌کم دو برابر افزایش خواهد داشت.

در این گزارش تاکید شده در صورتی که بتوان افزایش دمای هوا را به ۲ درجه سانتیگراد محدود کرد، تعداد روزهای داغ و سوزان در بخش‌هایی از خاورمیانه و شمال آفریقا ممکن است در ۴۰ سال آینده روند ثابتی داشته باشد.