از روحیه احمدی نژادی فرماندار جدید خرمشهر تا تراژدی دزفول
عصر جنوب: هادی خوش سیما در ذره بین نوشت:
بخندیم یا گریه کنیم؟
در جریان غرق شدن یک خانواده اهوازی در رودخانه دز و مرگ غم انگیز سه نفر، جریاناتی اتفاق افتاد که هم می تواند سوژه یک فیلم کمدی شود و هم می تواند به فیلمی مستند تبدیل شود و گریه مخاطبین را درآورد. در این حادثه اکیپهای غواصی سازمان آتشنشانی که برای جستوجو اجساد اقدام کرده بودند با آتش گرفتن یکباره قایق نجات غریقی که در منطقه برای یاری رساندن به غواصان بود مواجه شدند. در این بین یک قایق موتوری نجات غریق نیز به علت نقص فنی روشن نشد. خودتان قضاوت کنید که با این شاهکارها، چه فیلمی ساخته شود؟یک فیلم کمدی یا گریه آور؟!
روحیه احمدی نژادی فرماندار جدید خرمشهر
ولی الله حیاتی که در زمان احمدی نژاد سکاندار فرمانداری ایلام را در دست داشت چند روز پیش به عنوان فرماندار خرمشهر معارفه شد. وی کارش را با نان داغ صبحگاهی استارت زد و در اولین روز کاری خود” احمدی نژاد گونه”ساعت ۵ صبح ، سه مسئول را بر سر کار کشاند و به همراه رییس بهداشت، مدیر صنایع و رییس غلات، سرزده از نانوایی های این شهر بازدید کرد و از نزدیک نظاره گر نابسامانی های موجود در این حوزه شد. البته امیدواریم فرماندار جدید فقط از نقاط قوت رفتارهای جهادگونه احمدی نژاد الگو برداری کند و در برکناری ها و تصمیم گیری ها، متاثر از رفتارهای شتاب زده وی نباشد.
گاهی ۹ دانش آموز را درون خودرو می چپانند!
اوایل مهر هر سال همزمان با بازگشایی مدارس، بحث سرویس رفت و آمد دانش آموزان به مدرسه به موضوع داغی تبدیل می شود و گاهی اوقات والدین بیش از یک هفته، دغدغه تأمین سرویس مناسب برای فرزندشان را دارند. در این میان اگر چه آموزش و پرورش، ساماندهی سرویس مدارس را بر عهده تاکسی رانی و اتوبوس رانی گذاشته است اما با وجود آنکه نرخ این سرویس ها از سوی شورای شهر ابلاغ شده اما هنوز هم بعضی از والدین وضعیت تأمین سرویس مدرسه فرزندشان مشخص نشده و رانندگان نیز ساز خود را می زنند.
از سوی دیگر ایمنی سرویس مدارس از مهمترین دغدغههای خانوادههایی است که هر ساله با آغاز سال تحصیلی جدید قرار است جابهجایی فرزندشان را از خانه به مدرسه و برعکس به سرویسهای مدارس بسپارند؛ موضوعی که به نظر میرسد مدتهاست بیش از اینکه دغدغه مسئولان آموزش و پرورش، متولیان حمل و نقل و ترافیک شهر از جمله سازمان تاکسیرانی و شورای شهریها باشد فقط دغدغه خانوادههاست. بسیاری از وعدههای مسئولان در خصوص استاندارد کردن سرویسهای مدارس عملی نشده است و همه نوع خودرویی با هر رنگ و مدلی به عنوان سرویس مدارس به کار گرفته میشود و حتی گاهی به جای چهار دانشآموز به شیوه جابجایی افغانی ها در ایران ، تا ۹ نفر از یک خودرو استفاده میکنند.
از نگاهی دیگر ، اضطراب های هر روزه ناشی از مشکلات سرویس مدارس، دیر و زود آمدن و نیامدن آنها در روزهای سرد و گرم سال و برخوردهای نادرست و گاه ناشایست رانندگان، صدمات شدیدی به آرامش روحی و روانی دانش آموزان وارد می کند و حتا می تواند تا حد زیادی بر میزان یادگیری درسی آنها اثر منفی داشته باشد. اگر چه همه ساله اخباری از ساماندهی سرویس های مدارس در رسانه ها منتشر می شود اما والدین دانش آموزان همواره نگران و سرگردانند و ساماندهی وعده داده شده مسئولان را لمس نمی کنند! نگرانی والدین از نابسامانی سرویس های مدارس و دیگر موارد همه ماجرا نیست چرا که در این بین علاوه بر والدین دانش آموزان ، رانندگان سرویس های مدارس نیز یک آه و صد ناله دارند.