نزدیک به دو سال است که دولت یازدهم روی کار آمده است این دولت تا چه حد توانست به وعده‌های خود عمل کند؟ برخی بر این باورند که دولت یازدهم تا کنون نتوانسته است وعده‌های خود را عملی کند در پایان سال ۹۳ به عملکرد خود و همکارانتان در دولت چه نمره‌ای می‌دهید؟
بزرگ‌ترین دستاورد این دولت بازگرداندن آرامش به بازار و مهار تورم است. با توجه به آمار بانک مرکزی و نرخ رشد‌های سه ماهه اول و دوم؛ می‌توانیم ادعا کنیم که برنامه‌های عبور از رکود موفقیت آمیز آمده است.ببینید نمی‌توان عبور از نرخ رشد منفی یا صفر و رسیدن به ۳ درصد رشد را عبور از رکود دانست. بازار روند خودش را طی کرده است این طور نیست؟
نه اصلا اینطور نیست؛ من نمی‌خواهم بگویم همکاران من در دولت کوه را جابه جا کردند. اگر اقتصاد ایران روند خودش را طی می‌کرد الان نرخ رشد اقتصادی کشور صفر بود. پایین آمدن قیمت نفت در کنار پروژه‌های نیمه تمام واقتصادی که به دلیل تحریم‌ها ضعیف شده بود جایی برای حرکت طبیعی بازار برای خروج از رکود نمی‌گذاشت. رکود یعنی نرخ رشد منفی، به نظرم از این مسیر عبور کرده‌ایم. کسانی که مدعی‌اند دولت کار چندانی انجام نداده است وقتی نرخ رشد منفی را در دولت گذشته دیدند بهتر بود اعتراض می‌کردند، اما حالا که بعد ازچند سال از خواب بیدار شده‌اند نمی‌توانند دولت یازدهم کاری در خور انجام نداده است. وقتی افزایش نرخ رشد شتاب بیشتری پیدا می‌کند که توسعه یافته باشیم. اینکه امروز عده‌ای نشسته‌اند و می‌گویند دولت یازدهم در جهت اقتصادی حرکتی نکرده است یا از وضعیت مملکت اطلاعی ندارند یا خود را به بی‌اطلاعی می‌زنند. وقتی ما توانستیم بعد از دوسال جهشی واضح در عرصه صادارات غیر نفتی پدید آوریم یعنی در جهت اقتصاد مقاومتی حرکت کرده‌ایم. مگر تسهیل تولید، افزایش صادرات و مبارزه با رانت خواری اقتصاد مقاومتی نیست.

سال ۹۴ برای دولت یازدهم، از چند جهت اهمیت دارد، اگر دولتد یازدهم نتواند وعده‌هایش را عملی کند قطعا در سال سوم حرکت خود تضعیف خواهد شد و حتی مجلس را نیز از دست خواهد داد. اینطور نیست؟
دولت بخشی از وعده‌های خود را عملی کرده است برای اجرای بخشی دیگر با موانعی روبرو است موانعی در داخل و موانعی در خارج. اگر توافق هسته‌ای صورت بگیرد ما شاهد مرتفع شدن بخش اندکی از موانع خارجی خواهیم بود اما در داخل کسانی هستند که مانع حرکت دولت یازدهم‌اند. کسانی که تا دیروز دستشان در حیب دولت بود و امروز این دست کوتاه شده است مانع حرکت ما هستند هر جا ما به نقطه کانونی فسادهای آن‌ها می‌رسیم سر و صدا‌ها بلند می‌شود. هر جا از آن‌ها بحث می‌کنیم خط و نشان کشیدن‌ها بر علیه دولت شروع می‌شود. کسانی که در فاجعه دولت احمدی‌نژاد شریک بودند امروز خود را مبرا از هر گونه گناهی می‌دانند کسانی که از مفاسد اقتصادی رانت و رشوه گرفتند تا همراه باشند و سکوت نکنند امروز خود را علیه السلام می‌دانند این‌ها نمی‌دانند که تمام اسامی آن‌ها موجود است و دولت اگر بخواهد می‌تواند اسامی آنان را فاش کند.

این بحث که دولت احمدی‌نژاد ناتوان بوده است را همه قبول دارند. دولت یازدهم چطور از سوی چه کسانی تحت فشار است؟
احمدی‌نژاد یک فرد یا یک دولت نبود. یک جریان برنامه ریزی شده را به خود داشت. این جریان اکنون مدعی است که احمدی‌نژاد را نمی‌شناسد. در حالی اینطور نیست. این جریان فکری، سیاسی و اقتصادی منافع‌اش در استفاده از موقعیت‌های بادآورده دولت قبل بود حتی اگر ده بار هم خودشان را غسل کنند و آب بکشند نمی‌توانند تخلفات خود و همراهیشان با تخلفات را انکار کنند. این‌ها هر اسمی بر روی خودشان بگذارند و هر ائتلافی برای انتخابات‌ها انجام دهند نمی‌توانند ازپول‌های کثیفی که به دست آورده‌اند تبری بجویند. آن‌ها با این پول‌های کثیف می‌خواهند درآوردگاه‌های سیاسی سال ۹۴ شرکت کنند و اینکه سال ۹۴ ما سکوت کنیم و چیزی نگوییم و نقاب از چهره کسی برنداریم درست نیست. هزار بار پوستین خود را عوض کنند نمی‌توانند دست‌های آلوده به فسادشان را بپوشانند. نمی‌گذاریم عده‌ای با پول‌های کثیف در سال ۹۴ به پیروزی برسند. هر جا نیاز به افشا باشد این کار را می‌کنیم.

این جریان چه ویژگی‌هایی را دارد و چرا اکنون ادعا می‌کند که احمدی‌نژاد را نمی‌شناخته است؟
با تشکیل ائتلاف‌های جدید، اسامی جدید و شعارهای جدید می‌خواهند بگویند ما آدم‌های گذشته نیستیم تا اینکه اقبالی از سوی مردم به سمت آن‌ها پیدا شود. اما فسادهای اقتصادی و ورود پول‌های کثیف به عرصه مدیریت و اقتصاد کشور را ما نباید فراموش کنیم. همین الان پول‌های کثیف و قاچاق بخشی از مدیریت کشور را درگیر کرده است ما نباید اجازه تکرار این امر را بدهیم. مسلما عده‌ای می‌خواهند در سال ۹۴ با پول‌های کثیف و بادآورده وارد بازی سیاسی شوند و البته ما هم سکوت نخواهیم کرد. سال ۹۴، سال افشای آن‌ها است.

ما نمی‌توانیم همه تقصیر‌ها به گردن دولت احمدی‌نژاد بیاندازیم به هر حال اقتصاد ایران کاستی‌هایی دارد؟!
کاستی و ناکارآمدی داشته و دارد اما با ایجاد مسکن مهر، سهام عدالت، یارانه و رانت‌های نفتی ناکارامد‌تر و حتی ویران شده است. برای مسکن مهر ۴۸ هزار میلیارد تومان خلق پول شد این خلق پول در تاریخ ایران بی‌نظیر بوده است. الان مسکن مهر کجاست چرا مشکلات مسکن جامعه را بر طرف نمی‌کند. از یک طرف هیچ امکاناتی برای ایجاد مسکن مهر در نظر گرفته نشد فقط یک عده پول دار‌تر شدند. همین ساختمان‌های که ساخته شده است اکثرا قابل سکونت نیست، ۱۳۰۰ مدرسه، ۳۵۰ درمانگاه و مرکز بهداشتی کم دارد. ویژگی دوم سهام عدالت است. کارخانه‌ها با سهام عدالت بی‌صاحب شدند. الان مشکل ما در دولت نبود یک مدیریت جامع برای کارخانه‌ها و تولیدی‌هایی است که سهامشان در غالب سهام عدالت واگذار شده است. یک ایده کهنه و نابه هنجار اقتصادی را که دیگر در دنیا سکه‌ای هم ارزش نداشت در ایران اجرایی شد و دولت یازدهم در باتلاق آن مانده است. دکانی را درست کرده‌اند تکلیف آن مشخص نیست. از سوی دیگر یارانه نقدی به طبقاتی از جامعه ضربه زد که قرار بود تولید کننده باشند. یارانه نقدی همت شکنی کرد در میان آن‌ها که دست به زانوی خود گرفته بودند. الان همه دنبال یارانه می‌گردند.