محمود احمدی نژاد ممنوع التصویر شد؟!

عصر جنوب/ asrejonoob.ir:سیدمهرزاد موسوی: مجموعه برنامه های سیاسی تلویزیون و نوع برخورد صدا و سیما با رییس دولت نهم و دهم، این شایعه را قوت می بخشد.

«ممنوع التصویر»؛ این عبارت پراستفاده در تلویزیون ما، معمولا به گوش هنرمندان و مجریان صدا وسیما آشنا و ترسناک است. چهره های سیاسی و اجتماعی نیاز چهار- پنج سالی می شود که با چنین انگی مواجه می شوند و کم کم با برخوردهای گزینشی رسانه ملی مواجه می شوند و کم کم با برخوردهای گزینشی رسانه ملی مواجه می شوند.

سید محمد خاتمی نخستین مقام بلندپایه جمهوری اسلامی بود که پخش تصاویرش- نانوشته- به محاق رفت و سال هاست که بدون متن و دستورالعمل نوشته شده ای، جز تصویر مغشوشی از او، حتی نامش از رسمی ترین تریبون ایران شنیده نمی شود.

بعد از او اکبر هاشمی رفسنجانی بود که بدون در اختیار داشتن تنها تریبون رسمی اش (یعنی نماز جمعه تهران) جز در مستندهای تاریخی، جایی در تلویزیون ندارد. به این فهرست می شود نام چندین چهره سیاسی- اجتماعی دیگر را هم اضافه کرد که به جرگه غیرهنرمندان ممنوع التصویر پیوسته اند، ولی مهم ترین و تازه ترین چهره ای که سوژه این هفته ماست، محمود احمدی نژاد است.

مردی که هشت سال سکاندار مهم ترین سمت اجرایی ایران بود و توانست فاصله عزت و حضیض را در این دوره بچشد و بچشاند! وقتی سراغ از بازیگر ممنوع التصویر هشت ساله را می گیریم و از او می پرسیم که آیا واقعا درست است که به خاطر شباهتش با محمود احمدی نژاد هشت سال از تلویزیون دور مانده است، می گوید: «هشت سال پیش زمانی که انتخاب مربوط به ریاست محمود احمدی نژاد به پایان رسید، مدام از سوی دوستان تماس هایی با من گرفته می شد و می گفتند که آیا خودت خبر داری که ممنوع التصویر شده ای؟ که من آن زمان فقط به این حرف ها می خندیدم و اصلا باورم نمی شد؛ ظاهرا همین شایعات کم کم به واقعیت پیوست؛ دریغ از اینکه هیچ کس جز داوود رشیدی، محمود استادمحمد و مرضیه برومند سراغم را نگرفت.» اینها توضیح ممنوع التصویری در کلام محمود بصیری جاری است.

اما این روزها نشانه های زیادی برای محدودیت پخش تصویر احمدی نژاد پیدا می شود؛ در همه سال های گذشته روز نه دی فرصت مناسبی بوده تا با تکیه بر اتفاقات فتنه ۸۸، بخش مهمی از تاریخ ایران سال به سال مرور شود و بخشی از آن مورد نقد و بررسی بیشتر قرار گیرد. اما آنچه از چشم بسیاری از صاحب نظران دور نمانده، نوع برخورد اهالی جام جم با این پدیده و نقش رییس جمهور وقت است.

در سال های نخست، وقتی تصویری از ۸۸ به تصویر در می آمد، جشن پیروزی احمدی نژاد در میدان ولیعصر و واکنش های پس از آن، یکی از تصاویر محبوب بود. تصویر تحلیف و همین طور رفتارهای بعدی رییس دولت دهم هم در پی می آمد اما آنچه شائبه ممنوعیت تصویری احمدی نژاد را قوت می بخشد، نوع نگاه تلویزیون در همین حوالی است. نه دی ۹۳ و در مستندهایی که از واحد مرکزی خبر (به عنوان مهم ترین و اصلی ترین نهاد سیاسی رسانه ای تلویزیون) پخش شد، هیچ تصویر بسته ای (کلوزآپ) از احمدی نژاد به روی آنتن نرفت.

میزان نمایش او به اندازه بقیه متهمان فتنه ۸۸ بود و نوع نگاه، تفاوت معناداری نداشت. از این نقطه بحرانی گذشته، در تمام سال قبل، تمام خبرهای مربوط به احمدی نژاد و رفتارهایش به طرز معناداری پوشش خبری پیدا نکرد. مهم ترین نمونه اش ماجرای محکومیت معاون اول او (محمدرضا رحیمی) در دادگاه است که با توجه به نامه نگاری دو طرف و جنجال رسانه ای- روزنامه ای پیرامون آن- جز در چند حاشیه خبر و بدون تصویر- پوششی در بخش های اصلی خبر نیافت.

نتیجه پیگیری این شایعه از مسوولان رده بالای تلویزیون از همین حالا معلوم است؛ هیچ کس پاسخ گوی این سوال که آیا احمدی نژاد ممنوع التصویر است، نیست و آن را نه تایید می کند و نه رد. اما از ما نشنیده بگیرید که در راهروهای واحد مرکزی خبر این شایعه به گوش می رسد: هرچند دستورالعمل مکتوب یا بخش نامه ابلاغ شده ای برای عدم نمایش تصویر رییس جمهور سابق روی میز دست اندرکاران صدا و سیما نیست ولی سردبیران خبر و مسوولان این رسانه مهم، جز در نماهای باز (لانگ شات) نمی خواهند هیچ گونه تصویری از محمود احمدی نژاد در قاب تلویزیون بنشیند. گویا نمی خواهند تا اطلاع ثانوی خبری از او در بین باشد.

بازیگر قدیمی و خاطره ساز تلویزیون ایران در گفت و گو با ایسنا جمله تامل برانگیزی گفته بود: «اگر روزی خود آقای احمدی نژاد اجازه بدهد حتما قبول می کنم که نقشش را بازی کنم! در غیر این صورت نه!» حالا که این حرف ها درباره ممنوعیت نشان دادن تصویر شهردار اسبق تهران نقل محاف است، انگار کن که «آه» محمود بصیری دامن محمود احمدی نژاد را گرفته باشد…

مطالب پیشنهادی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.