عصر جنوب: علی جلیلیان –  نحوه برخورد تندروها در طول یک سالی که از عمر دولت یازدهم می گذرد و مانع تراشی آنها بر سر راه آن دسته از نیروهای دولتی که بهترین عملکرد را نسبت به سایرین داشته اند، نشان می دهد که این گروه موفقیت دولت را نوعی شکست برای خود تلقی کرده و نقاط قوت دولت را نقطه ضعف خود می دانند.

مطابق نظرسنجی های صورت گرفته توسط نشریات و رسانه های مختلف، سه وزارتخانه: امور خارجه، فرهنگ و علوم از دیدگاه مردم در زمره موفقترین نهادهای دولت تدبیر و امید بوده اند، چراکه علاوه بر جبران سوء مدیریت های سال های گذشته، افق توسعه یافتگی و بهبود شرایط را پیش گرفته و زمینه های پیشرفت در حوزه های مربوط به خود را فراهم کرده اند. اما تجربه به دست آمده در این مدت ثابت کرده، وزرایی که عملکرد بهتری نسبت به دیگران داشته اند، همواره مورد هجمه تندروها قرار گرفته و از گزند آنها در امان نبوده اند.

اختلال و سنگ اندازی در مسیر مذاکرات هسته ای، استیضاح وزیر علوم و عدم رای اعتماد به وزیران پیشنهادی این وزارتخانه، هجمه های گسترده علیه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تهدید به استیضاح آنان همگی گواه بر این مدعاست.

بعد از ناکامی تندروهای وابسته به جناح راست در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲، این گروه به دلیل از دست دادن جایگاه خود، تقابل نامتعارف با دولت را در دستور کار خود قرار دادند. آنان ایجاد دگرگونی و رونق گرفتن عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و فضای امیدوار کننده حاصل از روی کار آمدن دولت جدید را نه تنها با طبع خود سازگار ندیدند، بلکه آن را به عنوان شکستی برای خود تلقی کردند.

تندروها به دلیل داشتن نگرش حقانیت و برتریت نسبت به دگراندیشان تنها خواسته های خود را حق مطلق می دانند و انتظار دارند دولت در جهت تأمین مطالبات آنان گام بردارد. با اینکه در قوانین جمهوری اسلامی ایران بر اصل تفکیک قوا اشاره شده، اما انتظارات بی مورد تندروهای بهارستان برای دخالت در امور دولت و ایجاد وقفه در مسیر پیشرفت آن، خود نوعی قانون گریزی و نقص قانون محسوب می شود.

سیاسی کاری و جناح بازی این گروه سبب شده، مهمترین وزارتخانه علمی کشور که وظیفه خطیر آموزش و تربیت نیروی انسانی را برعهده دارد تا این لحظه بدون وزیر بماند و روز به روز بر مسائل و مشکلات آن افزوده شود.

خوشبختانه دولت یازدهم که از پشتوانه مردمی محکم و قاطعی برخوردار است تاکنون تمام قد در برابر خواسته های نامتعارف تندروها ایستاده و از سیاست های خود دفاع کرده است و لذا انتظار میرود رئیس جمهور منتخب تا تحقق کامل تعهدات خود از پا ننشسته و با توجه به اینکه تلاش تندروها برای به حاشیه کشیدن دولت و منحرف نمودن آن از مسیر اصلی پیشرفت و توسعه است، بدون توجه به آنها، رسالت اصلی خود را دنبال کند چراکه سازش و مصلحت اندیشی با تندروها همیشه چاره ماجرا نبوده و کوتاه آمدن در برابر آنان بر مشکلات ‍پیش روی دولت می افزاید.