عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: صاف صادق اهوازی: اسم وسیله نقلیه عمومی که می آید باید از اتوبوس های شرکت واحد اهواز و حومه یاد کنم که در نوع خود بی نظیر و حتا در جهان نمونه اند!

تا چندی پیش با “شهروند کارت” هایی که داشتیم به راحتی سوار اتوبوس می شدم و غم نداشتن پول خرد نداشتم و هر چند وقت یک بار هم در باجه ها کارت اتوبوس ها را شارژ می کردم اما از وقتی که دستگاه های جدید را در کنار دستگاه های قدیم نصب و اعلام کردند: به زودی دستگاه های قدیمی را پس از هفت سال فرمانروایی بر شهرداری اهواز به ویژه رانندگانی که اتوبوس ها از آن خودشان هستند؛ برمی دارند که تا این تاریخ(۳۰ دی ماه ۹۷) که هنوز برنداشته اند، مسافران مجبور به خرید ۵ هزار تومان لاشه خالی (اهوازکارت) و از دو هزار تومان به بالا هم شارژ کارت شده اند. کارت هایی که در دستگاه های جدیدی که نصب شده اند مانند دستگاه های قبلی به خوبی چفت نمی شوند و عمل نمی کنند.

سوار اتوبوس می شوی. کارت بلیت های الکترونیک یا (اهواز کارت) را از جیبت بیرون می آوری و جلوی یکی از کارت خوان هایی که هم در بخش مردان و هم زنان بر یکی از لوله های عمودی اتوبوس نصب شده اند می گیری اما راننده می گوید: – این خرابه! برو کارت خوان بخش زنان کارت بزن…

می روی و مثل دیگر مسافران و مثل کارت خوان های قدیمی “اهواز کارت“ ات را می گیری جلوی شیشه کارت خوان اما صدایی نمی شنوی. یکی از مسافران می گوید:- پشت کارتت رو بذار.

پشت کارتت را به شیشه کارت خوان می چسبانی اما خبری نمی شود. مسافر پشت سری به صدا در می آید:- اول دکمه فلش رو به پایین را فشار بده.

نگاهش می کنی و می گویی: دیروز همین دگمه رو بر روی کارت خوانی که کنار راننده بود فشار دادم و کارتم را جلو شیشه کارت خوان گرفتم که در همان وقت هم راننده دستش را گذاشته بود روی دکمه دستگاه جلوی خودش و فشار می داد که یک مرتبه دستگاه هنگ کرد و راننده کاسه عصبانیت اش را روی کله من خالی کرد. از دیروز تا حالا هم درست نشده است.

پشت سری گفت: حالا تو فلش رو بزن.

فلش را زدم و جلوی اهواز کارت را چسباندم به صورت کارت خوان که صدای آرامی به گوش رسید که یعنی پرداخت موفقیت آمیز بوده است. چون دیروز نتوانسته بودم کارتم را بزنم یک بار دیگر هم کارتم را به صدا درآوردم تا جبران دیروز را کرده باشم؛ چرا که این راننده به هیچ وجه پول نمی گیرد و همه را به خریدن کارت های جدید بسیج می کند. بعد از پرداخت هزینه اتوبوس رفتم و به راننده گفتم: بدهی دیروز را هم حساب کردم و سپس نشستم روی صندلی و به یاد صحبت های یکی دیگر از رانندگان مسیری که طی می کنم افتادم که گفته بود: “صاحبان تهرانی دستگاه های قبلی در طول ۷ سال گذشته درصد بالایی برای نصب دستگاه های شان در اتوبوس های واحد اهواز می گرفتند و حقوق رانندگان اتوبوس های شخصی را هم با تاخیر پرداخت می کردند و موارد دیگر که باعث شد مسوول اتوبوسرانی با یک شرکت دیگر تهرانی که فقط ۴ درصد از نصب دستگاه هایش عوارض یا پورسانت یا هر اسم دیگری که می شود روی آن گذاشت برمی دارد؛ وارد مذاکره شوند. البته این شرکت نه نمایندگی در اهواز دارد و نه کسی که بتواند در اسرع وقت به دستگاه های خراب رسیدگی کند. تا وقتی هم که در اهواز نمایندگی اش فعال نشود یا باید از تهران بیایند یا ما با دستگاه های خراب کنار بیاییم! شهروند کارت های دستگاه های قبلی هم که دیگر شارژ نمی شوند!”

جالب این جاست که مدیرعامل سازمان اتوبوسرانی اهواز در یکم دی ماه جاری درباره عملکرد سامانه هوشمند بلیت الکترونیک جدید اظهار کرده است: “کارت های جدید با نام اهواز کارت و با کیفیتی بسیار مطلوب در کلیه مراکز شارژ، پایانه ها و حتی درون اتوبوس ها عرضه و خدماتی نظیر حذف هزینه های پشتیبانی، مدیریت و نظارت سوخت، استفاده از کدهای USSD در شارژ شهروند کارت (شیوه مدرن پرداخت کرایه)، نوسازی کلیه تجهیزات فرسوده به جا مانده از پروژه سابق، سیستم AVL جهت کنترل اتوبوس ها انجام می شود.”

با توجه به موارد اشاره شده، ابتدا باید تشکر کنم از مسوولان مربوط که برای راه اندازی دستگاه های کارت خوان در اتوبوس ها، آب های در کوزه را ندیدند یا نخواستند ببینند یا اصلن کوزه خالی بود و تشنه لبان دنبال فرو نشان دادن عطش اتوبوس های شان توسط شرکت های تهرانی بوده و هستند. سپس لازم است تاکید کنم: جناب مدیرعامل یا چشم ها و نگاه ها و بیانات اش بسیار با کیفیت و مطلوب است یا این که این چشمان و نگاه ماست که دارد آلبالو گیلاس می چیند و زبان مان نیز سر سبز شرکت واحد اتوبوسرانی را زرد می بیند!

به راستی! اگر فقط خود مردم اتوبوس سوار در این باره قضاوت کنند- نه مسوولانی که توی عمرشان رنگ صندلی های اتوبوس ها را هم ندیده اند- بهتر می توان به نتیجه رسید!