عصر جنوب/ asrejonoob.ir: «علیرضا شریفی» فعال سیاسی -مدنی، عضو مجمع مشورتی توسعه ی استان خوزستان، عضو مجمع اصلاح طلبان و شورای راهبردی استان و فرهنگی بازنشسته خوزستانی طی پیامی، فرا رسیدن ماه مهر و مهربانی و آغاز سال تحصیلی جدید را تبریک گفت.

علیرضا شریفی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی شیمی می باشد و سال ها به عنوان دبیر شیمی، کارشناس مسؤل ارزشیابی اداره کل، بازرسی و پاسخگویی به شکایات اداره کل آموزش و پرورش خوزستان، کارشناس مسؤل مدارس غیردولتی استان خوزستان و رئیس اداره آموزش و پرورش بندر امام(ره) خدمت کرده است.

وی عضو هیئت رئیسه اصلاح طلبان بندر ماهشهر می باشد و پیشتر به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان بندر ماهشهر در انتخابات مجلس پیش رو معرفی شده بود.

متن تبریک وی که یک نسخه از آن در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته است به شرح ذیل است:

ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﯿﻢ
” ن والقلم وما یسطرون”
قسم به قلم و آنچه می نویسد و سپاس بی قیاس خداوندی را که به بشر قدرت اندیشه و توان فکرت آموخت و اسباب تعالی او را فراهم ساخت .
*ﺗﻦ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ*
* ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ*
ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﭘﺎﯾﻪ ﻭﺍﻻ ﻭ ﺭﻓﯿﻊ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﮑﯿﻢ ﺧﺸﯿﺖ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﺣﺼﺮ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ کتاب هدایتش
ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :
‏ *ﺍﻧﻤﺎ ﯾﺨﺸﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻦ
ﻋﺒﺎﺩﻩ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ ‏*
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺧﺪﺍﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻨﺪ .
ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﺧﺸﯿﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺮﺱ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﮎ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ،ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺩﺍﻧﺶ ﻭﺧﺮﺩ ﻭ ﺳﯿﺮ ﺁﻓﺎﻗﯽ ﻭ ﺍﻧﻔﺴﯽ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻻﯾﺘﻨﺎﻫﯽ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺛﻤﺮﻩﺍﺵ ﺧﺸﻮﻉ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ ﻭ ﺧﻀﻮﻉ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﻩ ﻧﯿﺎﺑﻨﺪ.

ﭘﺲ ﺑﺮﭘﻮﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺣﮑﻤﺖ ﻭﺣﻘﯿﻘﺖ ﻭ ﺟﻮﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﻨﺞ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖﻓﺮﺽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻫﺮ ﺍﺩﺏ ﻭﮐﯿﻤﯿﺎﯼ ﺩﺭﮎ ﻋﻈﻤﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﺎﺭﺍﯾﻨﺪ.
ﺍﯾﻨﮏ ﮐﻪ ﻃﻠﯿﻌﻪ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻬﺮ ﺑﺮ ﻓﻠﻖ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﻠﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭼﻬﺮﻩ ﮔﺸﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺴﯿﻢ ﺭﻭﺣ ﺒﺨﺸﺶ ﺑﺮ ﺑﻮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ تعلیم و تربیتﺩﺭﺣﺎﻝ وزیدن است ، ﺍﯾﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ معلمان فداکار ، ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ، ﺩانش آموزان ﻋﺰﯾﺰ  و اولیاء محترمشان ﻭ  تمامی کارکنان ﺧﺪﻭﻡ و تمامی همراهان عرصه ی تعلیم و تعلم  ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻭﺗﻬﻨﯿﺖ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﮕﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻣﯽ ﺧﻮﺵ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺭﺿﺎﯼ ﺣﻖ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭﻡ و اما از یاد نبرده و نمی بریم که

بارها به صدق و راستی گفته اند و شنیده ایم：
که اساس علم بر تربیت است ،
که آموزش و پرورش منشأ همه ی تحولات است ،
که ریشه و مبنای همه ی پیشرفت های حال و آینده کشور آموزش و پرورش است ،
که توسعه ی فرهنگی ،
که توسعه ی اقتصادی ،
که توسعه ی اجتماعی،
که توسعه ی سیاسی ،
که توسعه در همه ی
عرصه ها،
که بسط فرهنگ
گفتگو ،
که فهم ادب و
احسان ،
که درک نظافت وطهارت وبهداشت،
که ترویج فرهنگ عدالت و حق طلبی ،
که دوری از خشونت و غضب ،
که مهرورزی و محبت ،
که آموزش و ترویج فرهنگ مطالعه ،
که آموزش سبک زندگی و حقوق شهروندی ،
و و و
و بسیاری دیگردر حوزه ی آموزش و پرورش است !!!
و در یک کلام ،
آموزش علم و ایمان در این حوزه است.
اما ،
آیا تصمیم سازان وتصمیم گیرندگان به این مهم واقفند که این همه و بسیاری دیگر از وظایف خطیر در این عرصه توسط معلم  به متعلم منتقل می شود ؟
که بی شک وقوف کامل دارند چرا که خود معلم و متعلم بوده و هستند .
آیا همه آنچه بیان شد می تواند از طریق انسان هایی هرچند فرهیخته ، عالم ، دلسوز ، متدین ، متخلق به اخلاق الهی ، فداکار و ایثارگر و در یک کلام معلم ، اما دارای دغدغه !!! به متعلم آموزش داده شود ؟
چرا به جای پرداختن به علت ، مرتبأ از معلول سخن رانده شود .
مگر نه اینکه اگر این کارخانه ی انسان سازی(مدرسه) ، انسان بسازد جایی برای گلایه از نابهنجاریها (خشونت ، سرقت ، اعتیاد ، تجاوز به حقوق دیگران ، زیاده طللی ، وبسیاری ازرذیلت ها) باقی نخواهد ماند ؟
و مگر این کارخانه می تواند در شرایطی که خود مبتلای بیماری است ، مبتلای به تبعیض و گرفتار در تأمین مواد اولیه (نیازهای فیزیولوژیک) خود است !!! محصول مرغوب تولید کند ؟
با این وجود ، شکی نیست که فرهنگی از چنان منش والایی برخوردار است که ایثار را عجین در وجود خود دانسته و می داند لیکن بر متولیان امر است که این منزلت را قدر بدانند.

و پرسش جدی اینکه ، آیا وقت آن فرا نرسیده که  این مشکل بنیادین یعنی رسیدگی به معیشت و منزلت فرهنگیان که پتانسیل و نیروی محرکه ی حال و آینده ی جامعه اند توسط تصمیم سازان و تصمیم گیران بطور جدی و نه صوری و تبلیغی(غرق در بند و تبصره هایی بی ثمر) در دستور کار قرار گیرد و در آستانه ی تقدیم بودجه ی سال ۹۵ و تدوین برنامه ی ششم توسعه اقدامی شایسته ، بایسته و منتج به نتیجه ی مطلوب به عمل آورند ؟
ضمن امید به اعاده ی این مطالبه که با تدبیر نیک اندیشان دست یافتنی است  فرارسیدن مهر که سرآغاز بهار تعلیم و تربیت است بر همگان مبارک و میمون باد .