هادی خوش سیما
در حالی که دیروز خبرهایی از پیروزی لیست اصلاح طلبان در استان های دیگر منتشر شد و امروز نیز اصلاح طلبان پیروز تمام عیار انتخابات مجلس تهران شدند اما در خوزستان اوضاع به گونه ای دیگر رقم خورد و نسیم امید به دلایل مختلف چندان نوزید و اصولگرایان در شهرهای مختلف استان ، پیروز انتخابات شدند.
البته سخن گفتن از انتخابات خوزستان و آنالیز رفتاری مردم در قبال لیست ها ، تقریبا زود است اما با نیم نگاهی به رفتار اصلاح طلبان در هنگامه ی انتخابات و همچنین نتایج صندوق های رای در مناطق مختلف اهواز ، کارون و حمیدیه می توان به شمه ای از رفتار انتخاباتی در استان پی برد ؛ رفتاری که بیش از آنکه بر مبانی تحزب باشد ، دگر بار بر مدار قومیت چرخید.
در نگاه اول ، باید از رای آوری و دور دومی شدن لیست اصلاحات با افراد تقریبا گمنام و درجه چندم (به دلیل رد صلاحیت چهره های شاخص اصلاح طلبان) در اهواز خشنود شد اما اگر زیربنای آن را دریابیم خوشحالی مان رنگ می بازد ؛ چرا که هم لیدرهای اصلاحات برخلاف آنچه نشان دادند عمل کردند و هم مردم در قبال این لیست ، رفتاری لیستی اما با چاشنی قومیت به نمایش گذاشتند. البته نباید منکر این بود که عده ای نیز لیست ارائه شده را مبنای عمل قرار دادند و رای شان یک دست بود و همایون یوسفی را در کنار الباجی و ساری و بالعکس ، در کنار الباجی و ساری ، نام همایون یوسفی را از قلم نینداختند.
رفتار لیستی با چاشنی قومیت را معلول رفتار لیدرهای اصلاحات در خوزستان باید دانست ؛ آنجا که دو روز پیش از انتخابات ، کلیپی منتشر می شود و در آن ، یک کاندیدای اصلاح طلب راه نیافته به عرصه رقابت انتخاباتی ، از “ائتلاف توحید الصوت” سخن به میان آورد و خواهان رای به این لیست (ساری ، الباجی ) می شود ؛ و این اولین ضربه به لیست اصلاحات در استان بود که منجر به ریزش آرای همایون یوسفی در برخی مناطق عرب نشین شد.
از سوی دیگر ، همین رفتار نیز از سوی حامیان یوسفی و در مناطق مرکزی از جمله شهرک نفت ، دیده شد و در این مناطق هم ٬ هر چند مبنای رای مردم لیست اصلاحات بود اما عمدتا تک رای و یا رای های ترکیبی ِغیر لیستی ، به صندوق ها ریخته شد. همین تحزب نیم بند با رنگ قومیت در اهواز ، منجر به این شد که برخلاف پیش بینی ها و جریان کلی در کشور ، هیچ یک از اصلاح طلبان نتوانند در دور اول راهی بهارستان شوند و رای آوری لیست به اما و اگرها ، در نیمه ی دوم فروردین منتهی شود.
تحزب نیم بند و عملکرد نامناسب شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در شهرهای دیگر خوزستان نیز به عینه مشهود بود. از اختلاف نظرها در ارائه لیست شورای سیاستگذاری گرفته تا عدم دفاع از لیست های شهرستانی و … همگی دست به دست هم داد تا در اکثر شهرهای استان اصولگراها در سایه اختلاف و یا بی برنامه گی اصلاح طلبان ، پیروز انتخابات شوند.
رامهرمز نمونه ای عینی این بی برنامه گی ها بود. شمس الله بهمئی در حالی عرصه را به رقیب واگذار کرد که تنها سه چهار هزار رای کمتر از آن داشت و این تعداد رای را می شد با رایزی برای انصراف دیگر کاندیدای اصلاح طلب این حوزه انتخابیه (محمدرضا بهمنی ) جبران کرد تا اصلاحات پیروز انتخابات شود ؛ که البته اینگونه نشد و چنین متبادر می شود که شورای سیاستگذاری تنها برای خالی نبودن لیست ها ، فهرست حمایتی شهرها را بی هیچ حمایتی منتشر کرد.
رفتارشناسی عملکرد شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان ، دوری از رفتارهای غیرحزبی لیدرهای اصلاحات ، و همچنین ضرورت بازنگری در تفکر مردم در پای صندوق های رای و جایگزینی لیست و تحزب به جای قومیت و… مولفه هایی هستند که اگر تغییر نکند ، اصولگراها در اهواز نیز بسان شهرهای دیگر استان ، پیروز انتخابات می شوند.
پس از انتشار این مطلب در شبکه های اجتماعی ، کیانوش راد رییس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان توضیحاتی “غیررسمی” به پاره ای از موضوعات مطروحه داده که در ذیل می آید:
١- بر اساس آیین نامه شورای سیاست گذاری مبنای هر اقدام ، تصمیم شهرستان است و در صورت اختلاف ارجاع به استان جهت تصمیم گیری در نتیجه در شهرهایی که به هر دلیل و به هر تحلیل دوستان به نتیجه می رسیدند ما حق دخالت نداشتیم.
٢- پس ما در کجا ها باید پاسخگوی تصمیممان باشیم ؟ در اهواز ، بهبهان ، رامهرمز ، ماهشهر و یک سوم آبادان ( زیرا دو نفر را در این شهر معرفی و نفر سوم را به نتیجه نرسیده بودند. یعنی انتخاب ما که دهدشتی بود) در این موارد ما پاسخگو هستیم و از کارمان هم دفاع می کنیم. البته در اینجا هم بهتر می شد عمل کرد که بخشی از ان به استان و بخشی مربوط به شهرستان هاست
٣- در کل می خواهید چرا ثابت کنید ؟ اشکال به ما ، یا اشکال به رفتار مردم و رای دهندگان. هر دو را قبول داریم ، بضاعت اصلاح طلبان استان همین است. اصلاحات در انحصار هیچکس هم نیست.