وی عنوان کرد: قانون اساسی شورا ها را رکن اساسی تصمیم گیری دانسته است و به عنوان سرباز ولایت مرکز تصمیم گیری نهادهای خدمتگزار هستند و شورای شهر گلگیر بر مبنای همین وظیفه بر خود لازم دانسته است که از حقوق مردم محروم شهر دفاع کند و مطالبات آن را از کارخانه سیمان کارون که در جوار این شهر بنا شده است پیگیری کند. در همین راستا و در عمر دو ساله شورا مکاتبات زیادی در مورد معضلات کارخانه سیمان و اخراج بی دلیل کارگران این کارخانه صورت گرفته است که متاسفانه بی نتیجه بوده است.وی عنوان کرد: حقوق دریافتی کارگران اخراج شده کمتر از حداقل حقوق قانون کار بوده است و آنها با ۷۰۰ هزار تومان دریافتی چرخ زندگی خود را می چرخاندند. سال گذشته نیز همین کارگران دقیقا در هفته دولت اخراج شدند که باپیگیری های مسوولان بازگشت به کار شدند و اکنون دوباره قربانی لج و لجبازی ها شده اند.

جعفری یادآور شد: ورود صنعت به هر منطقه نوید توسعه اقتصادی و اشتغال را به مردم منطقه می دهدو بهبود شرایط معیشتی مردم آن منطقه را در پی دارد اما صنعت سیمان در گلگیر به معضلی مبدل شده است که نه تنها اشتغال ایجاد نکرده بلکه با تاثیر بر منابع آبی منطقه و ایجاد آلودگی امکان اشتغال مردم در بخش کشاورزی را نیز کم کرده است. درکارخانه سیمان ۱۱ حلقه چاه آب وجود دارد که ۵ تا ۶ حلقه از آنان فعال هستند و حتی در این بحران آب ۲ تا ۳ حلقه چاه به صورت دائمی آب را به استخرها پمپاژ می کنند و به علت سرریز استخر آب بدون دلیل هدر می رود. از بهره صنعت تنها آلودگی و خاکی که بر سر مردم فرو می ریزد نصیب آنها شده است.

وی افزود: در آغاز پروژه و در اولین اقدام آسیب رسان، مسوولان کارخانه با قول ایجاد اشتغال برای جوانان ۵۰۰ هکتار از زمین های حاصلخیز منطقه را به قیمت بسیار ناچیز خریداری کردند و پس از گذشت دو یا سه سال با چندین برابر قیمت به وزارت صنایع فروختند. آلودگی کارخانه نیز به حدی است که به محیط زیست منطقه و کشاورزی آن نیز آسیب رسانده است.با وجود غبارآلاینده کارخانه، گلگیر به یک منطقه جنگ زده شبیه است

مهرداد آقابیگی عضو شورای شهر گلگیر نیز در این جلسه گفت: ساخت کارخانه سیمان کارون در دامن کوه آسماری از حدود ۱۵ سال پیش آغاز شد . از همان روز اول و با توجه به نیاز مبرم صنایع کشور به صنعت سیمان و نیز منابع معدنی فراوان در منطقه، مردم گلگیر سازندگان کارخانه را با آغوش باز پذیرفتند. پدران ما ۵۰۰ هکتار از زمین های زمین های بکر و حاصلخیز خود را به امید توسعه اقتصاد و اشتغال فرزندانشان در اختیار آنان قراردادند.

وی ادامه داد: پیش از آمدن کارخانه مردم از طریق دامداری و کشاورزی اقتصاد خود را اداره می کردند و همان گونه که از نام گلگیر و وجه تسمیه آن پیداست کشاورزی و دامداری در این منطقه پویا و به صرفه بوده اما اکنون و با وجود غبارآلاینده کارخانه، گلگیر بیشتر به یک منطقه جنگ زده شبیه است تا زیست بومی سرسبز و پرگل.وی گفت: کارخانه در زمین هایی که از سوی مردم اختیار گرفته است کشاورزی می کند. هیشه در مردم محلی گلگیر معروف بوده است که کارخانه در کنار تولید محصولات کشاورزی سیمان هم تولید می کند و درآمد کشاورزی کارخانه بیشتر از درآمد سیمان است. سوال ما این آست که آیا خود مردم منطقه مگر قادر به کشاورزی در این زمین ها نبودند که کارخانه وارد شده و در آن کشاورزی می کند؟

وی ادامه داد: سوال دیگر شورا و مردم شهر گلگیر این است که چرا هیات مدیره تهران نشین و غیر بومی بر اساس شنیده ها و گفته های افراد صاحب منفعت تصمیم می گیرند؟ ما برای استخدام نیروهای متخصص باید تا استانداری رفته و هماهنگ کنیم اما کارخانه به راحتی نیروی متخصص، تحصیل کرده و آموزش دیده را به راحتی و بدون دلیل اخراج می کند. نیروی های اخراج شده پس از بازگشت به کار مجدد با وجود متخصص بودن در کارهای خدماتی و نظافتی به کار گمارده شدند و از حدود دو هفته پیش هم بدون دلیل و اطلاع قبلی اخراج شدند.

کارگران بومی در انتهای لیست استخدام  و در ابتدای لیست اخراج هستند

آقابیگی افزود : هیت مدیره کارخانه دوگانه عمل می کند. از یک سوی کارگران و کارکنان بازنشسته را با حقوق بالا بازگشت به کار می کند و با کارکنان در آستانه بازنشتگی ادامه همکاری دارد و از سوی دیگر این ۴۰ کارگر را که جمع حقوق ماهیانه شان به سختی به حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان می رسد اخراج می کند. باید مسوولان از کارخانه پرسیده شود که با چه هدف و معیاری به این رفتارهای دوگانه دست می زنید؟ در سیاست های کارخانه کارگران بومی در انتهای لیست استخدام هستند و در ابتدای لیست اخراج هستند .

وی با اشاره به بهانه مسوولان کارخانه مبنی بر عدم توجیه اقتصادی کارخانه و کاهش فروش آن بیان کرد: اگر کارخانه قابل مدیریت است که با شرایط موجود آن را مدیریت کنید و اگر قابل مدیریت نیست شرایط را به حالت اولیه برگردانید و زمین ها را به کشاورزان و دامداران برگردانید. در حالی که مسوولان کارخانه سیمان کارون داعیه کاهش فروش و عدم توجیه اقتصادی را دارند چگونه سیمان شهرکرد هر روز موفق تر می شود و افزایش تولید دارد؟ اگر کارخانه توجیه اقتصادی ندارد می بایست همه مدیران و کارکنان با هم از کار کنار بروند .

اقا بیگی گفت: در ترکیب جمعیتی کارکنان کارخانه کمتر از ۱۰ نیروی بومی شاغل هستند. شعار دولت رساندن امکانات به شهرها و مناطق محروم برای جلوگیری از مهاجرت است اما در کارخانه سیمان کارون حقوق های کلان را دیگران می گیرند و اخراج، حقوق کمتر از ۷۰۰ هزار تومان و شغل های خدماتی نصیب نیروهای متخصص بومی می شود.

او عنوان کرد : کارگران و کارکنان کارخانه سیمان سال گذشته یک اعتصاب کارگری داشتند. این اعتصاب چهل روز به طول انجامید و با بالا گرفتن کار  خانم دکتر رخش، رییس اداره کار و تعاون شهرستان مسجد سلیمان برای رسیدگی به این اعتصاب به گلگیر آمد و به کارگران قول مساعد داد که مشکلاتشان را بررسی و بر طرف کند. پس از گذشت مدتی نتیجه این بررسی ها چیزی نبود جز اخراج کارکنان!

وی گفت: کارگران اخراج شده به اذعان مسوولان کارخانه از بهترین ها هستند و کسانی هستند که حتی در اعتصاب هم شرکت نداشته اند. این دیدگاه به هیات مدیره نیز منتقل شده است اما هیچ نتیجه ای را در پی نداشته است.بیکاری کارگران اخراجی را تا مرز خودکشی و خود سوزی پیش برده است

سجاد اسکندری یکی دیگر از اعضای شورای شهر گلگیر گفت: پدران ما زمین های کشاورزی خود را به امید اشتغال فرزندانشان به کارخانه داده اند و اگر سیاست کارخانه به همین منوال ادامه یابد مردم و شورای شهر تصمیمی جدی دارند تا به هر روش ممکن راه ورود کارخانه را ببندند.

وی گفت: مردم از کارخانه و فعالیت های آن رنج بسیار دیده اند. در این کارخانه ۱۱۰ نفر نیروی بازنشسته حدود ۲۵۰ میلیوت تومان حقوق می گیرند اما حقوق ۴۰ کارگر اخراجی که سابقه آن ها از ۲ تا ۱۷ سال متغیر است جمعا حدود ۳۹ میلیون تومان است. برداشت ما این است که مسوولان فقط برای لج و لجبازی با مسوولان و امتیاز گیری از دولت و مسایل مالیاتی اقدام به اخراج مجدد این کارگران آن هم در هفته دولت کرده اند.

وی عنوان کرد: در مساله اخراج سال گذشته و امسال این کارگران فرماندار محترم، شورای شهر، اداره کار و دیگر ارگان های مرتبط شهرستان درگیر شده اند و گفتنی است مساله بیکاری و ضربه روحی و اقتصادی ناشی از اخراج کارگران را تا مرز خودکشی و خود سوزی در ورودی کارخانه، پیش برده است.

از استاندار می خواهیم پیگیری ویژه ای برای حل معضلات گلگیر داشته باشد

شهردار گلگیر نیز در این جلسه خبری که به منظور توضیح وضعیت کارگران اخراجی و آسیب های کارخانه سیمان بر منطقه گلگیر برگزار شده بود گفت: این جلسه عامدانه با تاخیر و پس از هفته دولت برگزار شد و علت آن نیز تدبیر دوستان شورا بود که قصد داشتند که در هفته دولت جوی آرام درشهر حاکم باشد.

وی افزود: در هفته دولت که فرماندار و هیاتی از مسوولان به شهر گلگیر آمده بود این کارگران در جوی صمیمی با حضور در خانه خدا مشکلاتشان را با مسوولان درمیان گذاشتند که جا دارد از این که مسوولان برای صرف وقت و پیگیری مشکلات مردم تشکر کنم.

مهندس علی شجاعی با اشاره به حمایت های اخیر وزیر دولت از صنعت خودرو سازی عنوان کرد: وزیر صنعت باید به جای نگرانی و حمایت از صنایع خودروسازی به داد دل مردم محروم گلگیر برسد. مردمی که زیر سایه غبار ناشی از یکی از کارخانه های تحت مدیریت وزارت صنایع زندگی می کنند و کارخانه بر سر آنان و زمین های کشاورزی شان خاک می ریزد. از خانم ابتکار می خواهیم در کنار دیگر مسایل، به آلودگی های ایجاد شده در منطقه گلگیر و اثرات مخرب آن بر مردم، کشاورزی و اکوسیستم منطقه بپردازد.

وی با اشاره به سهم ۵۷ درصدی سرمایه گذار خصوصی و سهم ۴۳ درصدی دولت در این کارخانه گفت: سال گذشته به همراه اعضای شورای اسلامی شهر برای بیان معضلات و درخواست همکاری به دیدن سهامدار عمده کارخانه رفتیم اما ایشان گفته های ما را شانتاژ خواند و گفت «بخار آب را با گرد و خاک یکی نکنید، تیرگی هوای منطقه ناشی از بخار آب است نه غبار کارخانه». این در حالی است در زمان تولید وفعالیت کارخانه مردم لباس هایشان را هم نمی توانند در فضای باز پهن کنند چرا که غبار و آلودگی در هوا بر روی لباس ها می نشیند.

شهردار با یادآوری بدهی چند میلیاردی کارخانه سیمان به شهر گلگیر عنوان کرد: کارخانه در عمر دو ساله شورا و شهرداری هیچ پول و هزینه ای به شهرداری نپرداخته است. جا دارد در این فرصت از دکتر مقتدایی استاندار دلسوز خوزستان درخواست کنیم تا با درد دل مردم محروم این خطه گوش بسپارد و پیگیری ویژه ای برای حل این معضلات داشته باشد. شهرداری با دید مثبت و تعاملی کار خود را آغاز کرد و با شروع کار وارد جریان برخورد و پیگیری حقوق خود از کارخانه سیمان نشده است بلکه پس از دو سال و عدم همکاری کارخانه درخواست های خود را از طریق مکاتبه و پیگیری های قضایی مطرح کرده است.

مهندس شجاعی گفت: در دولتی که شعارش تدبیر و امید است این کارخانه تهدید کرده است که قصد دارد تعداد اخراجی ها را از ۴۰ نفر به ۲۰۰ نفر افزایش دهد. این ریزش نیروها مزید بر علت شده و در کنار آلودگی ها، بدهی های کارخانه به شهر ثبات شغلی و امید را از کارگران بومی منطقه گرفته است. یکی از کارگرانی که در این جمع حضور دارد تنها سه روز پس از ازدواجش اخراج شده است. برخی از آنان با سابقه حدود ۲۰ سال و با داشتن سه و چهار فرزند اخراج شده اند. کارگرانی که در عین بیکاری و حقوق نگرفتن از جیب خود برای امکانات ورزشی کودکان محروم هزینه می کنند.

وی با اشاره به تماس های برقرار شده با رییس کارخانه گفت: رییس کارخانه عنوان می کند که در این باره تصمیم گیرنده نیست. تصمیم گیرنده اصلی هیات مدیره کارخانه هستند و تصمیمات مستقیم از تهران اتخاذ می شود.

شهردار گلگیر با اشاره به نقش صنعت در شکوفایی اقتصاد شهرها گفت: درآمد کارخانه سیمان کارون مستقیما به بانک های همدان منتقل می شود و صرفا حقوق پرسنل کارخانه به بانک مسجد سلیمان واریز می شود.

محمدرضا خدری عضوی شورای شهر با بیان اینکه گلگیر تکه ای از پیکر زخمی و نالان مسجدسلیمان است و این دو شهر کتک خورده کارخانه سیمان هستند گفت: در سخن بزرگان داریم که اگر فریاد مظلومی را شنیدی و به او کمک نکردی نمی گویند به مظلوم کمک نکرده ای بلکه می گویند به ظالم کمک کردی. آن چه که ما تا اکنون دریافته ایم این است که کسی زورش به کارخانه سیمان کارون و پدر سیمان کشور نمی رسد پس امیدواریم که به مدد رسانه ها صدای ما به گوش مسوولان مقتدرکشوری برسد.

سجاد اسکندری عضو شورای شهر نیز گفت: هم اکنون حدود ۱۷۵ تن از کارگران کارخانه بدون بیمه و خدمات درمانی مشغول به کار هستند . از فیش حقوقی من به عنوان یک حقوق بگیر کارخانه سیمان حق بیمه کم می شود اما در پرونده بیمه ام سابقه ای ثبت نمی شود.

وی ادامه داد: کارخانه سیمان با وجود عبور روزانه حدود ۱۵۰ تریلی و بونکر هیچ امکاناتی را حتی در جاده ی دسترسی به گلگیر و مسیر انتقال محصولاتش ایجاد نکرده است و ماشین های سنگین حامل سیمان که گه گاه اضافه تناژ هم دارند به جاده آسیب می رسانند.

سر کار مصدوم شدم و روی تخت بیمارستان اخراج شدم

سیاوش خدری یکی دیگر از کارگران اخراجی کارخانه که با پای مصدوم و به کمک عصا در جلسه حاضر شده است گفت: من در کارخانه و در هنگام کار آسیب دیدم و با وجود طول درمان، روی تخت بیمارستان به بنده خبر دادند که اخراج شده ام و حق حضور در محل کار را ندارم.

شهرام جانکی، یکی از کارگرانی که در محل جلسه تجمع کرده بود گفت: من ۱۷ سال در کارخانه سیمان سابقه دارم. یک مرحله از کارخانه اخراج شدم و پس از پنج سال پیگیری دوباره توانستم به کارخانه برگردم و آن هم به صورت روزمزد. یک سال پس از بازگشت به کار دوباره اخراج شدم. اکنون تنها کاری که از دستم بر می آید خودکشی و خود سوزی جلو درب کارخانه است. باشد که به این وسیله صدای محرومیت و مظلومیت ما به گوش مسوولان استانی و کشوری برسد.

یکی دیگر از کارگران با اشاره به اخراجشان در سال گذشته گفت: ما سال گذشته دقیقا در هفته دولت اخراج شدیم و پس از پیگیری و بازگشت به کار از ما به عنوان کارگران تحمیلی یاد می شد. در این مدت هر ۵ ماه یک بار و به میزان هر ماه ۶۰۰ هزار تومان حقوق می گرفتیم. از اسفند ماه ۱۳۹۳ و تنها به خاطر حفظ شغلمان بدون بیمه و حقوق کار کردیم. چندی پیش از کارگران خواستند که با دریافت دو ماه حقوق دریافت پنج ماه حقوق خود را با امضا و با انگشت تایید کنند و پس از تایید روز بعد و بدون دلیل اخراج شدیم.

او اضافه کرد: بهانه کارخانه برای اخراج کاهش فروش است. در حالی که کارخانه های مشابه با این افزایش قیمت سیمان نه تنها در رکود نیستند بلکه افزایش تولید نیز دارند.