عصر جنوب/ asrejonoob.ir:  آیا تعلق یا عدم تعلق صنایع چقدر به سود یا به ضرر مردم فقیر ،مستاصل و زاغه نشین ماه شهر، شهرک مدنی ، شهید رجایی و طالقانی است؟

آیا تا کنون چه منافعی عاید این مردم بینوا و کاسه ی کشکول به دست گرفته، شده است ؟ البته شاید مواردی نادر و قطره ای از اقیانوس اتفاق افتاده باشد.البته شکی نیست که به میمنت این شرکت ها، انواع بیماریها گریبانگیر آحاد مردم منطقه، چه سربندر و چه ماهشهر شده است، پس چرا عده ای به دنبال الحاق این شرکت ها و بر پا کردن بلوا هستند، این شرکتها برای در ماندگان بیغوله نشین با جیب مملو از خالی چه سودی داشته است. برای اثبات این مدعا اندک آمارگیری کافی است. این دایگان دلسوخته تر از مادر  کیانند؟ برای کدام دشمن و برای دل سوزی از  کدام بیچارگان سینه چاک می کنند؟ آیا تعیین حدود و ثغور این شهر توسط عده ای قلیل چه سؤالی در ذهن متبادر می کند؟ البته شهری که به اصطلاح نو اندیشان عقب گرای سوار بر مرکب … مآبانه ی ملا نصر الدینی  آن چنین تفکرات متعالی دارند! و چشم انداز ترقی آن را ترسیم می کنند!

بهتر از این نمی تواند باشد و مردم آن باید به خود ببالند و از زندگی در چنین بیغوله عرق از جبین خود بریزند که ماهی از سر بگندد نی زدم. ناگفته مبرهن است این متجددین متاخر، هر جا که قرار باشد تحولی مبارک دراین شهر حادث گردد مذبوحانه اشک تمساح می ریزندو ننه من غریبم سرمی دهند که نکند بی نوایی به نوایی برسد و زمانی در برابر آنها قد علم کندوسفره ی  آن مردان تیغ کشیده ی  چند منظوره و نان به نرخ روز خورنده، کمی کم رنگ و لعاب گرددو عرصه بر آنها تنگ و کشتی شکسته ی شهر لحظه ای از آنها خلع ید شود و به ساحل مقصود برسد، آنها مصداق کلمه حق یراد بها البا طل اند. کمی به شهر های هم استانی خود نظر بیفکنیم که چرا شهری مانند دزفول که صرفا بر کشاورزی و دام داری استواراست و در آن جا خبری از شرکت های کذا و کذا  نیست این گونه مسیر ترقی را نسبت به ماه شهر که قلب و شریان حیاتی کشور است و سال ها در کنار این غول عظیم پترو شیمی ها قرار گرفته وتنها نفع ماه شهر آلودگی نفس گیر وجان گزای آن بوده است ولاغیر، گوی سبقت را ربوده است . کمی تامل لازم است که هر طفل نورسیده ای به علت این معلول واقف شود.
اگر لازم باشد سفری کوتاه به این شهر هم استانی خود داشته باشیم و واقعیت ها را از نزدیک رؤیت کنیم.
اطاله کلام نمی کنم لذا کمی انصاف به خرج دهیم و جانب حق را رعایت کنیم و تعصب مبتنی بر جهل را کنار بگذارییم و خود را در دریای بیکران مردم غوطه ور ببینیم و آحاد مردم را چون فرزندان خود بدانیم و ترقی شهر را ترقی خود .  وگرنه فردای قیامت جواب گوی اعمال خود خواهیم بود.

ان شاءالله