احمد موسی با بیان این که امین‌پور از شاعران مهم در شعر امروز ایران است گفت: امین‌پور شاعری رمزگرا است و به جای استفاده از زبان صریح و مستقیم زبانی استعاری دارد. از این بابت که مَجاز به شاعر این امکان را می‌دهد که آزادتر شعرش را بگوید بی آن که مجبور به خروج از هنجارها شود چراکه زبان رمزگون موهبت شاعرانه را قوی و استوار می کند و بر شاعر درهایی می‌گشاید که از عهده زبان واقع‌گرا برنمی‌آید.

 وی افزود: از ویژگی‌های دیگر شعر قیصر امین‌پور درد است. شعرش دردآگین و سوزناک است. اما این دردی که قیصر از آن می‌گوید از نوع دردی که مردم با آن درگیرند نیست بلکه دردی از نوع دیگر است اما گاهی نمی‌تواند این درد را به راحتی بیان کند.

 موسی درباره درد در شعر امین‌پور تصریح کرد: قیصر امین‌پور درد خود را درد مردم عصر خود می‌داند و از این درد می‌کشد که مردم زمانه خود از دردهایشان آگاه نیستند.

 این مترجم مراکشی معتقد است: درد امین‌پور موجی هم چون امواج دیگر نیست بلکه در سینه‌اش مانده و در برابر چشمانش می‌بیند و در ژرفای قلبش فرورفته است.

 موسی توضیح داد: در واقع درد، آگاهی و وجدان و ضمیر است و هر کسی نمی‌تواند آن را به خوبی بیان کند. قیصر امین‌پور خود درد است و درد نام دیگر او است.

 این مترجم در توضیح یکی دیگر از ویژگی‌های شعر امین‌پور اضافه کرد: از ویژگی‌های دیگر شعر قیصر امین‌پور زخم است. زخم‌هایی که درباره آنها می‌گوید زخم‌های امروز و دیروز نیست بلکه رخم‌های سالیان طولانی است. زخم‌های انسان‌ها است. انسان‌هایی که قلب‌هایشان را تفرقه، ظلم، نژادپرستی، تبعیض و حق‌خوری زخمی کرده است.

 مترجم و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مراکش تصریح کرد: امین‌پور در اوضاعی نامطلوب زیست و با درد الفت یافت. با این همه، امید دارد که روزی آفتاب امید بر چشم‌ها و قلب‌ها بتابد، خنده به لب‌ها بازگردد و کودکان با پرندگان هم‌آوا شوند.