عصر جنوب: امر به معروف برای نظارت شهروندان به دولت بود، اما به مکر معاویه این واجب معکوس شد و امام حسین (ع) در خطبه سال ۶۰ هجری این حیله را آشکار کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین داوود فیرحی که در سومین شب از مراسم‌های عزاداری حسینیه حضرت فاطمه (س) درباره آسیب‌های فرهنگی و اخلاقی نهضت عاشورا سخنرانی می‌کرد، با اشاره به تحولاتی که در صدر اسلام منجر به خلق حماسه عاشورا شد، گفت: مورخان اشاره می‌کنند که کشورگشایی‌های زمان صدر اسلام موجب گسترش جامعه مسلمانی شد، اما در عین حال آسیبی را به وجود آورد و آن مفهوم خراج یا پول بود.

وی افزود: تحلیل‌گران می‌گویند خیلی از تحلیل‌ها و انحراف‌ها در جامعه اسلامی از جمع‌آوری خراج‌ها و ثروت‌های انبوه به‌وجود آمد و خلافت اموی نیز نتیجه همین انحرافات بوده است.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اموال خراج‌ها به حساب امروز حداقل ۱۰ برابر پول نفت کشور ما بوده است و دولت‌های اسلامی در صدر اسلام با پخش کردن این اموال بین مردم زبان متحد مؤمنان را به زبان تملق‌گوی دولت تبدیل کرده و زیرساخت‌های جامعه را برای پذیرش معاویه آماده کرده‌اند.

قیرحی افزود: خلیفه سوم تصمیم گرفت تا راه‌حلی پیدا کند، بنابراین سرمایه‌گذاری را آزاد کرد و به دنبال این عمل ثروت‌مندان ثروتمندتر شدند و شورش‌های اجتماعی از طرف مردم نیازمند آغاز شد.

وی با اشاره به ایجاد وضعیت رفاه و تهدید در جامعه اسلامی زمان معاویه گفت: سیاست‌گذاری مذهبی معاویه قائل به خشونت نبود و او تلاش داشت تا استبداد را از لحاظ دینی به جامعه انتقال دهد.

قیرحی ادامه داد: معاویه با پول قصد داشت تا خلافت خود را جنبه دینی دهد و در این چنین فضایی نقش امام حسین (ع) بسیار تعیین‌کننده بود.

وی ادامه داد: امام حسین (ع) یک سال قبل از واقعه عاشورا خطبه‌ای را ایراد کردند و در آن از قول امام علی (ع) واجبی را که از مسیر خود منحرف شده بود یعنی امر به معروف و نهی از منکر را به مؤمنان یادآوری کردند.

این استاد دانشگاه گفت: معاویه امر به معروف و نهی از منکر را از حالت نظارت مؤمنان به دولت خارج کرد و آن را به سمت نظارت‌های مردم به یکدیگر منحرف ساخت و نهادی را نیز به نام حصبه تأسیس کرد که دولت را متوجه امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد.

وی افزود: امر به معروف برای نظارت شهروندان به دولت بود، اما به مکر معاویه این واجب معکوس شد و امام حسین (ع) در خطبه سال ۶۰ هجری این حیله را آشکار کرد.

فیرحی با اشاره به این موضوع که بزرگان جامعه در سال ۶۰ هجری در قبال شغل و مقام چشم بر انحرافات دولت می‌بستند گفت: امام حسین (ع) این وضعیت را بر نتافتند و خطاب به بزرگان جامعه نسبت به اصلاح وضعیت موجود هشدار دادند.

وی ادامه داد: امام حسین (ع) در سخنان خود همواره به نقش مخرب بزرگان نیز اشاره می‌کردند که در برابر هیچ خلافی عتاب نمی‌کردند و کارهای خطا و مشکلات دولت اسلامی را پنهان‌کاری می‌کردند و با این کار تلاش می‌کردند تا نزد حاکمان در امان باشند.

این استاد دانشگاه در انتهای سخنرانی خود با اشاره به وضعیت نامساعد دوران امام حسین (ع) از لحاظ اخلاقی و فرهنگی معضلات دولت اسلامی را در آن دوره برشمرد و گفت: مظلومیت همیشگی اباعبدالله حسین (ع) از عجایب تاریخ است و عجیب‌تر آنکه گریه‌کنان ایشان حتی یک کلمه از سخنان آن حضرت را گوش نمی‌دهند و این بزرگترین جنبه مظلومیت آن حضرت در کنار همان ظلم‌هایی است که به ایشان و اهل بیت ایشان روا شد.

منبع/ ایسنا