غسل تعمید مندائیان در اهواز + گزارش تصویری
مندائیان یا صابئین یکی از اقلیت های دینی ایران هستند که نام دین آنها در قران نیز آمده است.پیروان این دین در خوزستان و استان های جنوبی عراق در کنار کارون و دجله و فرات زندگی می کنند.
تعمید یکی از ارکان دین مندائی است، که صابئین مندائی به آن مصوتا می گویند و از ریشه ی کلمه ی صوا است، که در زبان عربی “صبا / صبأ” گفته می شود و لفظ “صبّی” از آن گرفته شده است.
به گزارش بروال، به باور صابئین مندائی، در عالم نور، در آغاز فرشتگان تعمید شدند و پس از خلق حضرت آدم و همسرش حوّا، فرشتگان آن را برای اولین انسان ها انجام می دادند و طریقه ی تعمید را به آدم و حوا آموزش دادند، به آنها تکلیف نمودند که فرزندان خود را به همین طریق آموزش دهند.
تعمید بر دو نوع است؛ شومیثا و زهریثا.
شومیثا یک تعمید عادی است و همه بوثه های موجود در آن خوانده می شود، ولی زهریثا در بوثه بیشتر خوانده می شود. بوثه در تعبیر دینی، شبیه چند آیه از قرآن است.
زهریثا برای زائو و عروس و داماد بعد از هفت روز و برای اشخاصی است، که جنازه بلند کرده باشند.
وقتی از آب خارج می شود به طرف طریانه می رود و طریانه را دور می ریزد و در جایی می نشیند و در آخر، مرد روحانی از کتاب سیدرا اد مصوتا برای تعمید شونده دعای تبرّک می خواند و به تعمید خاتمه می دهد.
تعمید، در کتاب محقق مندائی آقای ساهی خمیسی که با نام (آیا صابئین مندائی را می شناسید؟) زیر چاپ است، بطور کامل شرح داده شده است.
امروز ۲۵/۵/۱۳۹۴ در شهر اهواز و در روخانه ی کارون، شاهد مراسم تعمید صابئین مندائی بودیم.
این عقد، بین داماد – از شهروندان استکهلم سوئد – از روحانیان دین مندائی است با درجه ی گنزورا. نامزد ایشان از مندائیان ایران است و برای این مراسم، “رهبر صابئین مندائی جهان” جناب ریش اد اما “ستار جبار حلو” از عراق آمده بودند.
با این عقد، آقای ترمیذا “طالب دراجی” به درجه ی گنزورا ارتقا پیدا کرد.
بروال، این ازدواج را به “گنزورا سلوان شاکر” و خانم “شارت جیزان” تبیریک می گوید.
