عصر جنوب/ asrejonoob.ir:  «آلوده ترین شهر جهان» باز هم «خاکستری» شده است. «خاکستر» می بارد از آسمان. اهوازی ها بعداز ظهر  روز گذشته بعد از خروج از خانه شاهد بودند حیاط خانه هایشان پر شده از «خاکستر» سیاه رنگ؛ خیابان ها هم چنین وضعی داشتند.

در سال‌های گذشته، مردم اهواز و به طور کلی مردم خوزستان، شاهد انواع و اقسام آلودگی‌ها بودند؛ ریزگرد‌ها، آلودگی‌های نفتی، بارانهای اسیدی‌… منشأ این آلودگی‌ها گاهی از خارج از کشور و بیشتر موارد از درون کشور است. حداقل انتظاری که از سازمان حفاظت محیط زیست، مسئولین استانی می‌رود، این است که توجه بیشتر به موارد داخلی داشته باشد و برای برطرف کردن این مشکلات گام‌های جدی بردارند.

۱۰ سالی می شود که وضع به همین منوال است. اوایل منبع «خاکستر» برای همه جای سئوال بود اما حالا کمتر کسی است که نداند آتش زدن مزارع «نیشکر» است که اهواز و برخی شهرهای خوزستان را به این روز انداخته است.

آتش زدن مزارع نیشکر در حالی سال ها تداوم داشته که براساس ماده ۹ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و ماده ۲ قانون جلوگیری از آلودگی هوا سوزاندن مزارع و کاه ممنوع است.

سه سال پیش نیز شورای سلامت خوزستان ممنوعیت آتش زدن مزارع را مصوب و شرکت توسعه نیشکر را موظف به «برداشت سبز» کرده است.

کارشناسان بر این باورند که آتش زدن مزارع علاوه بر اینکه هوا را با انتشار گاز مونوکسیدکربن آلوده می کند، تشدید پدیده گازهای گلخانه ای، انهدام بافت خاک، کاهش رطوبت خاک و در نتیجه افت محصول، از بین رفتن موجودات زنده محیط ، فرسایش شدید خاک، کاهش حاصلخیزی زمین و کاهش تحمل گیاهان زراعی در برابر آفات، بیماری‌ها و خشکی، همچنین از بین رفتن زیستگاه‌های پرندگان را نیز به دنبال دارد.

از سوی دیگر طرح جامع کاهش آلودگی کلان شهر اهواز نیز آتش زدن مزارع نیشکر و پسماندهای آن را یکی از دلایل اصلی آلودگی هوای این کلان شهر برشمرده است.

بر اساس این طرح که در سال ۹۰ به تصویب رسیده، مقرر شده وزارت جهاد کشاورزی با همکاری سازمان صنعت، معدن و تجارت و سایر دستگاه‌های ذیربط از ابتدای سال ۹۱ به گونه‌ای برنامه ریزی کنند تا با بهره گیری از دستاوردهای نوین و فناوری‌های جدید از سوزاندن پسماندهای کشاورزی در مزارع نیشکر ممانعت شود.

تمامی صنایع جانبی تولیدی نیشکر از تفاله نیشکر که به آن باگاس می گویند به دست می آید. تفاله نیشکر یا باگاس ۳۴ درصد وزن ساقه نیشکر را تشکیل می دهد و در صنایع مختلفی همچون کاغذ سازی کاربرد دارد. در مجتمع های تولید نیشکر سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن باگاس مازاد تولید می کنند که به علت نبود صنایع تبدیلی سوزانده می شوند.

متاسفانه باگاس به دست آمده ارزش بالایی دارد و با پرداخت مبالغی هنگفت برای انتقال به بیابانهای اطراف مزارع نیشکر منتقل و آتش زده می شود که این موضوع علاوه بر اتلاف این سرمایه، باعث ناراحتی و آزار و اذیت روستاهای اطراف و دوده ناشی از این آتش به شهر اهواز نیز می رسد.

در شرایط فعلی سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن باگاس در صنایع نیشکر خوزستان تولید می شود که این رقم تا چند سال آینده و به دلیل توسعه فعالیتهای پیش بینی شده قرار است به دو میلیون تن برسد که حداقل دو تا سه سال آینده نیز باید سوزانده شود  بنابراین باید چاره ای برای آن اندیشید.

امید است، مسئولین استانی توجه بیشتری به مسائل زیست محیطی داشته باشند، تا در آینده دیگر شاهد این آلودگی‌های پرکلاغی نباشیم.