گروه اجتماعی-رجانیوز: در این چند روزی که از اعتصاب و اعتراضات کارگران هفت تپه به عدم پرداخت حقوق معوقه خود توسط مدیران نیشکر هفت تپه می‌گذرد، سوالها و ابهامات متفاوتی برای مردم پیش آمده است. مبنی بر اینکه دلیل اصلی اعتراضات کارگران چیست و یا چرا در چند وقت اخیر، چندین بار شاهد اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه به اوضاع فعلی شرکت داشته اند؟

اقتصاد عمده شمال استان خوزستان بر محور کشاورزی می‌چرخد و از همین رو از گذشته، شرکت‌های بزرگی به طور گسترده در اراضی این منطقه کشاورزی می‌کردند. شرکت نیشکر هفت‌تپه نیز از شرکت‌های بزرگی است که در زمینه کشت وصنعت فعالیت دارد و از گذشته نیز برای افراد زیادی اشتغال زایی می‌کرد. اراضی تحت مجموعه این شرکت که علاوه بر شکر، الکل صنعتی، و چند محصول دیگر هم تولید می‌کند، مساحتی به وسعت شهر شیراز دارد.

شرکت نیشکر هفت‌تپه، بعنوان یک شرکت کشت و صنعت، تا قبل از اینکه به بخش خصوصی واگذار شود، بیش از ۵۰ سال، و از قبل از انقلاب اسلامی ایران، در اختیار دولت بوده است.

در سال ۱۳۸۴، برای اولین بار، این شرکت با مشکلاتی، اعم از عدم پرداخت حقوق پرسنل و کارگران مواجه شد که از همان زمان نیز در پی به وجود آمدن این مشکلات، اعتراضاتی از سوی کارگران شکل می‌گیرد و با پرداخت حقوق کارگران نیز بطور موقت رفع می‌شود. طی ده سال، مشکلات و بحران‌های شرکت نیشکر هفت‌تپه به جایی می‌رسد که در سال ۹۴، دولت یازدهم، به امید حل مشکلات این شرکت و به اصطلاح، خلاص شدن از شر نیشکر هفت‌تپه و مشکلاتش، شرکت نیشکر هفت‌تپه را به مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان نقد و مابقی در اقساطی ۱۵ ساله، به بخش خصوصی واگذار می‌کند.

عمده مشکلات شرکت نیشکر، تا سال ۹۴، ۳۰۰ میلیارد تومان بدهی، و حقوق معوقه کارگران تا این سال، ۱ تا یک ماه و نیم بوده است.

سوالی که در اینجا باید از دولت پرسید این است که چطور ممکن است که شرکتی به بزرگی نیشکر هفت‌تپه که حجم زیادی از شکر کشور را هم تامین می‌کند، تنها به مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان به یک بخش خصوصی واگذار می‌شود؟

دولتی که رییس جمهور و وزرا و حامیان‌اش، همواره از شفافیت و مبارزه با پولشویی حرف می‌زنند و با همین استدلال نیز قصد تحمیل لوایح استعماری به کشور را دارند، طی این مدتی که از واگذاری این شرکت به بخش خصوصی می‌گذرد، حتی با وجود این اعتراضات اخیر کارگران، هیچ وقت از قراردادی که برای واگذاری شرکت نیشکر به بخش خصوصی امضا کرده اند، صحبتی به میان نیاورده  و سعی کرده اند که این موضوع سر بسته بماند.

پس از واگذاری شرکت نیشکر هفت‌تپه به بخش خصوصی، مالکان جدید شرکت، به اسم شرکت نیشکر هفت‌تپه و به بهانه بهبود اوضاع، وام‌های کلان چند صد میلیاردی گرفته و نه تنها هزینه رفع مشکلات این شرکت نمی‌کند، که این وام های هنگفت را در بخش‌هایی غیر از شرکت نیشکر که هیچ ربطی هم به این شرکت ندارد، تزریق می‌کند.

به عنوان مثال، مدیران جدید با احداث سوله‌هایی به اسم کارخانه، بخشی از این وام ها را به بهانه تاسیس کارخانه رب سازی و یا تولید الکل صنعتی، گرفته است و سوله‌های مذکور نیز همچنان خالی است و اکنون هیچ کسی نمی‌داند که وام های کلان، در چه بخشی هزینه شده و یا در جیب چه کسی است.

یکی دیگر از تخلف مالکان جدید نیشکر هفت‌تپه، این است که در نوسانات اخیر بازار ارز، به اسم شرکت نیشکر، ارز دولتی گرفته و در ادامه تخلفات مختلفی را نیز انجام داده است که در نهایت منجر به بازداشت یکی از مدیران جدید نیشکر هفت‌تپه شده است.

هر چند طی سالهای گذشته کارگران به میزان حقوق خود اعتراضاتی داشته‌اند، اما همزمانی تخلفات ارزی و سوءاستفاده‌های مدیران جدید شرکت نیشکر هفت‌تپه، این نگرانی را بین کارگران ایجاد کرده است که موجودیت شرکت در خطر است و ممکن است که اراضی تحت مجموعه شرکت نیز به فروش برسد و کارگران به حقوق و مطالبه‌شان نرسند.

از طرفی دیگر بازداشت شدن مدیر متخلف شرکت، کارگران را بیش از پیش نگران این موضوع کرده است که با ادامه این بحران ها، حقوق ماه‌های آتی کارکنان شرکت نیز پرداخت نشود. به همین دلیل است که در این هفده روزی که از اعتراضات کارگران نیشکر هفت‌تپه می‌گذرد، مطالبه کارگران از مسئولین امر، نه پرداخت حقوق معوقه شان، که ریشه یابی و حل مشکلاتی است که این شرکت با سابقه و نام آشنا با آنها دست و پنجه نرم می‌کند.

کارگران معترض، ریشه مشکلات را در ضعف و بی تدبیری و ناکارآمدی بخش خصوصی می‌بینند و خواستار آن هستند که شرکت نیشکر هفت‌تپه، دوباره تحت مجموعه دولت قرار گیرد و همچون سالهای گذشته دولت شرکت را اداره کند.

هفده روز از اعتراض کارگران نیشکر که از مرداد ماه هم حقوقی نگرفته اند می‌گذرد. این درحالی است که حتی یک نفر از مدیران و مسئولان استانی و شهری، به خود زحمت این را هم نداده است که بداند اعتراض کارگران به چه دلیل است و به چه اعتراض دارند. حتی پوشش رسانه‌ای صحیحی هم صورت نگرفته است که صدای کارگران را به درستی به گوش مردم و مسئولین برساند.. البته ناگفته نماند که برنامه عصرانه و اخبار ۲۰:۳۰ همچون سایر رسانه ها و تریبون های داخلی، ساکت ننشسته و در گزارش هایی جداگانه، هر چند دیر، به اعتراضات کارگران پرداختند.

البته بنا به گفته مدیر عامل خبرگزاری صدا و سیما در توییتر، می‌توان دلیل و یا عامل اصلی این عدم پوشش رسانه‌ای اعتراض کارگران نیشکر هفت‌تپه را در جایی به غیر صدا وسیما جستجو کرد.

طبیعتاً این عدم پیگیری و پاسخگویی به کارگران، منجر به این می‌شود که صدای کارگران از رسانه‌های ضد انقلاب و دشمن جمهوری اسلامی شنیده می‌شود و به همین دلیل است که ضد انقلاب می‌تواند به راحتی بین کارگران معترض نفوذ کرده و مطالبات بر حق شان را تبدیل به شعار های سیاسی و ضد انقلابی کند. وگرنه نه کارگران ضد انقلاب و علیه امنیت ملی هستند و نه خواسته شان نادرست و نا حق.