کارت سوخت که زمانی جزو خطوط قرمز دولت روحانی بود، بار دیگر در حال احیاست و گویا دولت تصمیم گرفته، پس از افزایش قیمت ارز برای کنترل میزان مصرف سوخت، سهمیه بندی بنزین را به اجرا بگذارد، ولی این تنها شروع ماجراست. به باور برخی کارشناسان، دولت با انجام این کار، قصد دارد تا مقدمات افزایش نرخ سوخت را کلید بزند.

هدایت الله خادمی، عضو کمیسیون انرژی در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: دولت می خواهد در زمینه موضوع سوخت، کارهایی انجام دهد، ولی چون گفته بود قرار نیست کاری صورت گیرد، آهسته در حال آماده کردن مقدمات افزایش قیمت است.

این نماینده مجلس گفت: برخی دولتمردان بر این باورند که بنزین را سهمیه بندی کنند و به هر ایرانی سهم بنزینشان را بدهند؛ چه کسانی که خودرو دارند و چه کسانی که ندارند. بنا به شنیده ها، قصد این افراد این است که ماهیانه به هر نفر، ۳۰ لیتر بنزین داده شود؛ بنابراین، اگر این سناریو بخواهد اجرا شود، مضرات آن بسیار بیش از فوایدش خواهد بود. اولین ضرر این که یک توقع در میان مردم ایجاد می شود که دولت باید هر ساله به یک میزان مشخص به شما بنزین بدهد.

ضرر دیگر آنکه کسی که خودرو ندارد، نمی تواند از آن استفاده کند و به احتمال زیاد قصد فروش آن را خواهد داشت؛ بنابراین یکسری گروه ها و مافیاهایی شکل خواهند گرفت که کارت ها و سوخت این افراد را خواهند خرید تا در بازار به فروش برسانند و یا آن را قاچاق کنند.

از سوی دیگر، زمانی که ما محدودیت ایجاد کنیم، عده ای هستند که نیاز به بنزین بیشتری دارند؛ بنابراین، دولت هر گونه شده باید این بنزین را تأمین کند. پس چاره ای جز تعیین نرخ دوم نخواهد داشت و پیش بینی می کنم که دولت در آینده بنزین را دو نرخی خواهد کرد؛ بنابراین وقتی همه پازل های موضوع بنزین را در کنار هم می گذاریم، از فعال کردن دوباره کارت سوخت گرفته تا موضوع سهمیه بندی، این نتیجه به دست می آید که دولت می خواهد قیمت سوخت را گران کرده و با دو نرخی کردن آن، بخشی از منابعش را تأمین کند.

وی همچنین در این باره افزود: دولت تصور می کند که ۸۰ میلیون لیتر بنزین در ماه تولید می کند و اگر این را بین مردم تقسیم کند، می تواند در ماه نفری ۳۰ لیتر به مردم سوخت بدهد و اگر کسانی هم که خودرو ندارند، بنزین خود را به دارندگان خودرو بفروشند، مشکل حل خواهد شد، ولی این گونه نیست و مشکل بیشتر هم خواهد شد؛ بنابراین، دولت با این روند ناگزیر از نرخ دوم است، ولی میزان این نرخ هم جای بحث فراوان دارد. هم اکنون در فضای مجازی بحث های زیادی بر سر این نرخ درگرفته و نمی شود بنزین را یکباره چهار برابر یا پنج برابر کرد.

وی در ادامه یادآور شد: عده ای بر این باورند که سوخت در کشور ما ارزان است، ولی این مشکل ما نیست. ما نتوانسته ایم پایه پولی کشور را حفظ کنیم و چون پایه پولی ما در مقابل سایر ارزها به شدت کاهش پیدا کرده است و این روند نیز همچنان ادامه دارد، هر نرخی برای بنزین در نظر بگیریم، دوباره و چند ماه دیگر با این مشکل روبه رو خواهیم شد.

اگر ما الان نرخ بنزین را ۵ هزار تومان تعیین کنیم، شش ماه دیگر که باز ارزش پولی ما سقوط خواهد کرد، بار دیگر خواهند گفت بنزین در ایران ارزان است. بله این مشکل کشور ماست. در خارج از کشور کسانی که بنزین را با ۵۰۰۰ تومان یا ۶۰۰۰ تومان خریداری می کنند، بیش از پنج یا هزار دلار در ماه نیز درآمد دارند، نه مثل ما و خبرنگارهای ما که ماهی کمتر از ۲۰۰ دلار حقوق می گیریم. یک خبرنگار در خارج از ایران ۶۰۰۰ دلار درآمد دارد و سایر کارگران هم با پایه دلار حقوق می گیرند و کمترین دستمزد، روزی بیش از ۱۵۰ دلار است.

اگر ما به این مرحله رسیدیم که درآمد افراد جامعه را نیز متناسب به نرخ ارز حساب کنیم، آن وقت باید به فکر آزادسازی نرخ ها باشیم؛ بنابراین، نمی توان به یک کارگر، ماهی یک میلیون تومان ـ که کمتر از ۹۰ دلار است ـ حقوق بدهیم و از سوی دیگر قیمت بنزین را با وی دلاری حساب کنیم. مردم نباید هزینه ناکارآمدی دولت ها را بدهند. دولت ها با ناکارآمدی خودشان که دست روی تمام صنایع کشور گذاشته اند، هزینه ها را بالا برده اند و الان هم که به مشکل خورده اند، می خواهند از جیب مردم هزینه کنند.