ساکنان روستا می‌گویند در روزهای گذشته ۴ گاومیش به دلیل کم‌آبی تلف شده‌اند و حالا زندگی ۱۰۰۰ گاومیش روستای سید یابر در حمیدیه در معرض تهدید قرار گرفته است.

عقربه‌های ساعت ۶ بعد از ظهر را نشان می‌دهند آفتاب در این ساعت گرم شاید آخرین شلاق‌های خود را بر زمین می‌زند، حدود ۲ و ساعت و نیم تا اذان مغرب مانده بود،  به اتفاق همکارم حمیدیه را به قصد روستای «سید یابر» که نزد محلی‌ها به «پیچ سید یابر» معروف است ترک کردیم، حدود یک کیلومتر از جاده حمیدیه- سوسنگرد را رد کردیم پس از گذشتن از یک بریدگی  با راهنمایی کودکی که سر جاده ایستاده بود وارد روستا شدیم.

عمق رودخانه به کمترین حد خود رسیده است

در بدو ورود به روستا صدای “هی هی” مرد روستایی از دور که با چوبی  گاومیش‌ها را به سمت طویله راهنمایی می‌کرد توجه ما را به خود جلب کرد،  کمی آن طرف‌تر یک جمعیت بزرگ از گاومیش‌ها از پشت تپه‌‌ای خاک بالا می‌آمدند و به سمت طویله هدایت می‌شدند، نزدیک تپه‌ها رفتیم، با یک ردیف طولانی تپه خاک سدی در دو طرف رودخانه درست شده بود، پشت این تپه ها رودخانه است و این تپه‌ها همان خاک ریزهایی است که روستایی‌ها در سال‌های نه چندان دور برای جلوگیری از طغیان رودخانه و خراب شدن زمین‌های‌شان توسط سیلاب در اطراف رودخانه درست کرده اند.

اینجا رودخانه کرخه «معروف به کرخه عمیا» است که در انتها به هور العظیم منتهی می‌شود اما الان خبری از رودخانه خروشان نیست و عمق رودخانه به کم‌ترین حد خود رسیده است.

گاومیش فقط آدم‌های اطراف خود را می‌شناسد

برای نزدیک شدن به جمعیت گاومیش‌ها باید احتیاط می‌کردیم، آنها فقط آدم‌های اطراف خود را می‌شناسند و به محض دیدن یک غریبه به آن خیره می‌شوند و به چشمانش زل می‌زنند، واگر زیاد نزدیکشان شوی بعید نیست که به تو حمله کنند، هیکل درشت، شاخ‌های بلند و پیچی گاومیش مثل یک عامل بازدارنده عمل می‌کنند تا مبادا به آن نزدیک شوی!.

“عباس” با چفیه‌ای دور سر و صورتش  را از گرمای آفتاب بسته و یک پیراهن سفید آستین کوتاه  بر تن داشت که دستان آفتاب سوخته‌اش از آن پیدا است، با چوب کوتاهی دوتا گاومیش خود را که تازه از رودخانه آورده بود  «هی» می‌کرد که وارد خانه‌اش کند.

گاومیش روزی ۳تا۴ مرتبه باید در روخانه شنا کند

عباس می‌گوید: یک گاومیش دارم و یک «شفج» (نام گوساله گاومیش به زبان عربی) که هر روز ۳ تا ۴ مرتبه آنها را به رودخانه می برم تا زیر آب بروند و خنک شوند.

از عباس می‌پرسم گرما با گاومیش‌ها چکار می‌کند، وی در حالی که با دست خود خانه یکی از اهالی روستا را نشان می‌دهد، می‌گوید: دیروز آب که خیلی کم بود و گاومیش‌های این خانه نتوانستند زیر آب بروند برای همین ۴ تا از گاومیش‌ها، گوساله خود را سقط کردند.

وی می‌افزاید: گرما شیر گاومیش را به حداقل می‌رساند و گاهاً خود گاومیش تلف می‌شود طوری که فرصت نمی‌کنیم گاومیش را بکشیم و از گوشتش استفاده کنیم.

این گاومیش‌دار عنوان می‌کند: کار ما شده کنار رودخانه نشستن و منتظر بالاو پایین شدن آب شدن است، تا به محظ بالا آمدن آب گاومیش‌ها را به رودخانه ببریم.

به بهانه جلوگیری از کشت برنج آب رودخانه را کم می‌کنند

عباس به گفته برخی اهالی استناد می‌کند و بیان می‌کند: می‌گویند برای جلوگیری از کشت برنج آب رودخانه را کم می‌کنند اما اینجا فقط علوفه آنهم برای خوراک دام کشت می‌شود و برخی از اهالی خیارچنبر و لوبیا می‌کارند.

وی عنوان می‌کند: اگر وضعیت آب رودخانه به این شکل بماند دامداران مجبورند برای جلوگیری از تلف شدن دام خود  به جاهایی که آب رودخانه بالاست بروند.

“زیاد کردن آب رودخانه” وعده‌ای که عملی نشد

محمد  یکی دیگر از گاومیش‌داران این روستا است وی ایستاده در حالی که چوب باریکی را  با دو دست در زیر چانه نگه داشته بود  و به آن تکیه داده در کنار رودخانه شنا کردن گاومیش‌ها‌یش را نگاه می‌کرد،  شش دانگ حواسش به آب بود و از اینکه بعد از یک انتظار طولانی در طول روز آب رودخانه بالا آمده و گاومیش‌ها توانسته اند تمام هیکل خود را زیر آب ببرند خوشحال بود.

خانه محمد با رودخانه فاصله زیادی نداشت، وی می‌دانست خوشحالی‌اش موقتی است و با نگرانی در مورد فردا صحبت می‌کرد. محمد می‌گوید: مسئولان وعده داده بودند به خاطر دام  آب رودخانه را زیاد کنند اما هر روز کار ما شده پاییدن آب رودخانه تا به محض زیاد شدن، دام را به داخل آب بفرستیم.

سقط گاومیش‌ها به دلیل گرمای بالا