ابراهیم تهامی: برای مسئولان ورزشی، سیاسی و خودم متاسفم!/ فوتبالم بهتر از مسی است
عصر جنوب/ asrejonoob.ir: ابراهیم تهامی به عنوان مربی تیم فوتبال استقلال اهواز فعالیت میکند. بازیکن سابق تیم ملی فوتبال کشورمان معتقد است حقش خورده شده و البته آرزو دارد یک روز در استقلال مربیگری کند. با او از هر دری گفتیم، از دریبل ۱۴ بازیکن تا مقایسهاش با مسی و رونالدو.
از باخت استقلال اهواز در هفته هفتم مقابل گسترش شروع کنیم.
مثل اینکه بازیکنان چکشان نقد نشده بود، بازیکنان بزرگتر تیم را رها کردند و رفتند و متاسفانه مجبور شدیم از جوانان استفاده کنیم.
کدام بازیکنان رفتهاند؟
فرزاد آشوبی، سعید قزل، سعید سالارزاده، شاهین مجیدی و محمد غلامی رفتند. در جام حذفی هم عادل کلاه کج و طالب ریکانی کارت قرمز داشتند و نمیتوانستیم از آنها استفاده کنیم.
سرانجام این اوضاع چه خواهد بود؟
مسوولان دنبال رسیدگی به این کارها هستند. این تیم حیف است، ما میتوانستیم بازی خود را مقابل گسترش فولاد ببریم، یک پنالتی خراب کردیم، یک تک به تک از دست دادیم و در نیمه دوم هم در دقایق ابتدایی میتوانستیم یک گل دیگر بزنیم اما متاسفانه نشد.
دنیای مربیگری چطور است، شما چطور وارد این عرصه شدید؟
من از سال ۷۶ در این عرصه بودم، از همان زمان که بازی میکردم سرمربی تیم استقلال بودم. من دو بار سرمربی استقلال اهواز بودم و سه بار تیمهای اصفهانی را در اصفهان بردهام، بعد از آقا فیروز هم سرمربی راه آهن شدم و توانستیم سپاهان را ۳ بر یک ببریم. من سال ۷۶ مربی، بازیکن بودم که بعد از آن یک قانون تصویب شد که یا مربی یا بازیکن!
شما جزو اولین مربی، بازیکنان بودید، درست است؟
قاسم پور اولی بود، من دومی!
دوران بازیگری خود را از کجا شروع کردید؟
من از بچگی و تیم افسر آبادان شروع کردم، آن زمان کوچک بودم و تیم افسر آبادان تیم دوم تاج بود. بعد از شروع جنگ با تیم شهید جهان آرای خرمشهر در باشگاههای شیراز بازی کردم، سال ۶۸ به تیم صنعت نفت رفتم که با آن تیم به همراه تیم جنوب اهواز قهرمان شدم و به باشگاهها راه پیدا کردم.
از آنجا به تیم ملی رسیدید؟
اولین بار سال ۶۸ به تیم ملی دعوت شدم اما خط خوردم. اواخر سال ۶۸ به تیم استقلال اهواز رفتم و در آنجا حدود ۱۳، ۱۴ سال بازی کردم.
تیم ملی در آن سالها با تیم ملی هماکنون چه تفاوتهایی دارد؟
آن سالها نه حقوقی داشتیم نه امکاناتی، امکانات ما همان زمین آزادی بود که زمین شماره۲ آن بود و گهگاهی زمین شماره یک که در آن تمرین میکردیم. من از تیم ملی در هیچ زمانی حتی یک سکه، ماشین یا خانه نگرفتم، هیچی به من داده نشد. از سال ۶۸ تا ۷۸ من ۱۰ سال بازیکن تیم ملی بودم اما یک پیکان هم به من ندادند!
گذران زندگی از کجا بود؟
از همان فوتبالی که در استقلال اهواز بازی میکردم. زمانی که آقای طهماسبی آنجا بود به من رسیدگی بیشتری میشد تا الان!
حقوق آن زمان کافی بود؟ گفته میشود قراردادی با رقم بالا در آن زمان بسته بودید؟
در آن زمان تیم دارایی تهران به بازیکنان ملیپوش خود ۴۰، ۵۰ و ۶۰ هزار تومان میداد، من ۱۵۰ هزار تومان پول گرفتم و گرانترین بازیکن ایران بودم.
اکثر بازیکنان تیم ملی ۹۸ به دنبال دورههای مربیگری رفتند و سرمربی تیمهای بزرگ شدند، شما چرا در این دورهها شرکت نکردید؟
من در همه دوره ها شرکت کردهام و مدرک A دارم ولی متاسفانه در فوتبال ایران مشکلاتی پیش آمده، زمانی که من مربی بودم هیچ کدام از این مربیان، مربی نبودند. همهشان بازیکن بودند، داوود مهابادی، مهدی تارتار، مهدی مومنی و هاشم حیدری شاگرد من بوده اند، حتی خداداد (عزیزی) در یک مقطع زمانی در راه آهن شاگرد من بوده است. ولی من نمیدانم در این فوتبال چه میگذرد، در این فوتبال کسانی در لیگ یک مربیگری میکنند که اصلا فوتبال بازی نکردهاند و اصلا اسم و رسمی ندارند، این به خاطر زدوبندهای فوتبال است و هیچ وقت درست نمیشود و تا زمانی که این زد و بندها هست فوتبال ایران درست نمیشود. ما اگر واقعیت را قبول داشته باشیم، اگر این زد و بندها برداشته شود فوتبال ایران خیلی بالاتر از این حرفا هست، ما در آسیا حرف اول را میزنیم اما این زدوبندها نمیگذارند!
طبیعتا ۲۰۰ میلیون تومانی!
قطعا، اگر او را بازی ندهم زیر سوال میروم! اما بازیکنی که خوبتر بود از نظر فکری و منطقی زیر فشار قرار میگیرد، مصدوم یا فوتبالش خراب میشود، بازیکن زد وبندی هم به هیچ جا نمیرسد. فوتبال ایران اینگونه در حال خراب شدن است.
چرا در بازی ستارگان از شما دعوت نشده بود؟
من متاسفم برای مسوولان کشور، هم ورزشی هم سیاسی. از خوزستان یک نفر در آن تیم نبود! مگه من نود و هشتی نیستم؟ هنوز مشخص نیست من چه سالی برای تیم ملی بازی کردهام و در این ۱۰ سال کجای تیم ملی بودهام. اینها چطوری میخواهند بمیرند، من نمیدانم! ادعای مسلمانی هم میکنند نماز و روزه هم میگیرند، یعنی خدا را هم میخواهند گول بزنند؟ بنده خدا را میشود ولی خدا را که نمیشود گول زد، برای خدا که نمیشود زیر آبی رفت. من کسانی که اینکار را میکنند نه در این دنیا میبخشم نه در آن دنیا، من نمیبخشم، در هیچ شرایطی. هیچ انسانی نمیتواند از مرگ فرار کند همه روزی باید پاسخگو باشیم.
فکر میکنید در بازی ستارگان میتوانستید موثر باشید؟
من حدود ۲۰ دقیقه از بازی ستارگان را دیدم، تا زمانی که کارلوس گل زد بازی را تماشا میکردم، من متاسفم، برای تیم ملی متاسفم، من از همه آنها بهتر بودم، از هر دو تیم بهتر بودم!
از تیم ستارگان هم بهتر بودید؟
از هر دو بهتر بودم، الان هم آماده آماده هستم، شما میتوانید از پیشکسوتان خوزستان سوال کنید، من بهتر از همه آنها بودم، من میتوانم هماکنون در لیگ برتر بازی کنم. اگر هم بازی کنم کسی باور نمیکند چنین فوتبالی ارائه بدهم.
چگونه این آمادگی را حفظ کردهاید؟
من تمرین میکنم، من ۵۰ تا ۶۰ دقیقه راحت بازی میکنم.
متولد چه سالی هستید؟
سال ۴۵، من امسال وارد ۵۰ سال شدم. دوست داشتم امسال برای استقلال اهواز بازی کنم، آقا سیاوش هم بازیهایم را دیده است، در تمرین که بازی میکنم بچهها بازی هایم را میبینند و لذت آن را میبرند. همین الان همهشان را دریبل میزنم، همین الان هم پاس زیبا میدهم و بدون توپ حرکت میکنم، اتفاقا خیلی ها هم میگویند ابراهیم تو بیا ۲۰، ۳۰ دقیقه برای تیم بازی و آن را به نفع ما تمام کن، میگویم نه زشته، به خاطر سنم زشته!
پس از اینکه به برنامه ۹۰ رفتید برای نسل جدید شناختهتر شدید، آن جمله معروف که ۱۴ نفر را دریبل زدید هم در آن برنامه مطرح شد، کمی در مورد آن صحنه توضیح میدهید؟
من بارها اعلام کردهام بازی بین پاکدیس ارومیه و صنعت نفت آبادان بود بازی در اهواز بود، نتیجه دو بر دو مساوی شد، داور آقای رودنیل بود، در دقیقه ۹۱ آن بازی روی من خطای پنالتی صورت گرفت و پس از آن سال دیگر پاکدیس ارومیه در لیگ نبود. یک توپ کرنر شد روی دروازه ما، دروازهبان ما محمد گلاب زاده توپ را گرفت انداخت پشت ۱۸ قدم سمت راست، من آنجا ایستاده بودم، حرکت کردم همه را دریبل میزدم، کسانی که دریبل میخوردند هم طبیعتا بر میگشتند و من دوباره دریبلشان میکردم در آخر دروازهبان را دریبل زدم و زدم تو گل به هیچکس هم پاس ندادم.
برخی میگویند شما مسی ایران بودید، نظر خودتان چیست؟
من متاسفانه در ایران بازی کردم ولی مسی و رونالدو در اسپانیا بازی میکنند، من برای خودم متاسفم که آن فوتبال زیبا و دوست داشتنی را در ایران تمام کردم، من باید میرفتم به اروپا. خیلی از بازیکنان به اروپا رفتند اما آنطور که باید و شاید خودشان را نشان ندادند، فقط مهدویکیا به نظرم خودش را خوب نشان و مسعود شجاعی هم اوایل خوب بود. من میتوانستم خیلی خیلی بهتر از آنها باشم، چون فوتبال من خدایی بود، خدا تنها چیزی که در زندگی به من داده بود، همین فوتبال زیبا بود. من اعتقاد دارم خداوند واقعا مرا استثنایی در این فوتبال گذاشته بود. من همین الان هم که به جوانان نگاه میکنم آنها نه میتوانند مثل من پاس بدهند نه میتوانند مثل من دریبل بزنند! همین استارتی که میزنم بچهها نمیتوانند مثل من استارت بزنند، شوکی که من به دفاعها میزنم را همین الان نمیتوانند بزنند، نسل جوان اصلا شوک زدن به مدافعان را بلد نیست.
خودتان را با مسی مقایسه میکنید؟
من مقایسه نمیکنم چون نسل جوان نمیپذیرد، چون نسل جوان فوتبال من را ندیده است. من مسی را خیلی دوست دارم و به نظرم نفر اول دنیاست ولی دریبلهای زیبایی که میزند بیشتر از ۵ تا نیست، من تمام بازیهایش را دیدم هیچ وقت نتوانسته از این دروازه تا آن دروازه دریبل کند! در همان محوطه حریف فقط دریبل میزند. نسل جوان اگر بازیهای من را ببیند تازه میفهمد من چه بازیکنی بودم. متاسفم برای فوتبال ایران، جنگ جهانی اول را شما دقت کرده باشید بعضی مواقع مستند نشان میدهد، درست است کیفیت ندارد اما نشان داده میشود اما من که سال ۶۸ بازی حرفهای کردهام فیلم بازیهایم را ندارم. در آرشیو صدا و سیما من در یک بازی از وسط زمین دریبل میکنم، یک آرشیو دیگر هم دارند که یک گل رونالدو میزند یک گل من، نزدیک ۳۰ الی ۴۰ دقیقه، حداقل این را نشان بدهند. من بازیکنی بودم که وقتی توپ به روی پایم میآمد خیلی از دفاعهای ایران میترسیدند و روی پایم نمیآمدند. کسانی که روبه روی من بازی کردهاند میتوانند شهادت بدهند اما متاسفانه نمیدانم چرا تایید نمیکنند که من بازیکن بزرگی بودهام، از بس از من تعریف نکردند و واقعیت را نگفتند من مجبور شدم از خودم تعریف کنم. آدم نباید از خودش تعریف کند اما هیچکس از من حمایت نکرد، هیچ مسوول ورزشی، هیچ مسوول سیاسی، هیچ بازیکنی که روبه روی من بازی کرده از من حمایت نکرده است.
محبوبیت شما در بین مردم چگونه است؟
من اعتقاد دارم تا سالیان سال مردم اهواز و آبادان نمیتوانند من را فراموش کنند، مردم خوزستان نمیتوانند من را فراموش کنند، اینقدر من پیش مردم خوزستان محبوبیت دارم که حد ندارد، زیرا کارهایی که در این فوتبال انجام دادم را نمیتوانند فراموش کنند. در آبادان، زن و مرد، کوچک و بزرگ به من اشاره میکنند و من را نشان میدهند ولی متاسفم که من در ایران بازی کردم مسی و رونالدو در اسپانیا، من متاسفم فوتبال خودم را بیخود و بی جهت در اهواز تمام کردم.
از مسی خوش تیپتر هم هستید؟
نه، مسی خوشتیپ است، بچه خوب و با اخلاقی هم است و از نظر من بازیکن بزرگی است.
چرا با تیم ملی به جام جهانی نرفتید تا با مسی دیداری از نزدیک داشته باشید؟
من را در اوج فوتبالم به جام جهانی نبردند، حالا چطور میخواستند من را به جام جهانی ببرند؟! مسوولان نامردی کردند، یک بازیکن پا شکسته را بردند اما من را نبردند. در برنامه ۹۰ آقای فردوسی پور گفت شاید در آن زمان شما افت کردید! درست میگوید اما شاید در آن زمان افت کرده بودم اما از خیلی ها بهتر بودم، حداقل از آن بازیکن پاشکسته بهتر بودم.
در ۹۰ یک صحبت دیگر هم داشتید در مورد آقای میناوند که خیلی جنجالی شد، پس از آن آقای میناوند با شما تماس نگرفت و گلهای نکرد؟
نه اتفاقا مهرداد دوست خوب من است، بعد از آن بارها و بارها مهرداد پیش من آمد، چون او هر ماه یک بار در اهواز پیش من و سهراب بختیاری میآید. خیلی با هم صمیمی هستیم و مشکلی با هم نداریم. آخرین سفر من با تیم ملی در هنگکنگ بود که در آن تورنمنت منتخب تیم ملی نیجریه، هنگ کنک و شیلی حضور داشتند و جام ال جی نام داشت. یک مشکلی آنجا پیش آمد که میگفتند در تیم ملی باندبازی وجود دارد، میخواستند آن زمان مهرداد را خرابش کنند و متاسفانه من و مهرداد در یک مکانی قرار گرفته بودیم اما خدا شاهده من قصد و غرضی نداشتم ولی خب برای ما پاپوش درست کردند. مهرداد پس از محروم شدن من، قسمم داد که مصاحبه نکن زیرا من را هم به جام جهانی نخواهند برد! من هم چون قسم دخترم را خورده بودم اعلام نکردم تا برنامه ۹۰ که ۱۵، ۱۶ سال گذشته بود و آن زمان به من گفت نباید این را میگفتی چون ۱۵، ۱۶ سال از آن زمان گذشته بود، گفتم من از حقم دفاع کردم. اما هم اکنون با هم خیلی خوبیم. مهرداد یکی از پرسپولیسی هایی است که با من خیلی رفیق است . مهرداد خیلی پسر آقا و خوبی است.
بازی های استقلال تهران را دنبال میکنید؟
استقلال تهران تیم بزرگی است، اسم بزرگی دارد، مربی بزرگ و بازیکنان خیلی خوبی دارد ولی برای من تعجب آور است که چطور بعضی بازیها را نمیبرند. مثل همین بازی آخرشان با راه آهن، نمیتوان گفت تقصیر چه کسی است اما این تیم پتانسیل قهرمانی دارد و انشاا… قهرمان میشود.
پرویز مظلومی میتواند این تیم را به قهرمانی برساند؟
من الان در تیم نیستم و نمیدانم چه مشکلاتی دارد اما به نظر من، تیم جوان، دونده و خوبی دارند و از بازیکنان با تجربه هم بهره میبرند مثل تیم ملی ۹۸ ایران که بهترین تیم تاریخ ایران بود و پرویز مظلومی میتواند این تیم را قهرمان کند.
بزرگترین آرزوی ورزشیتان چیست؟
بزرگترین آرزوی ورزشی من سرمربیگری در تیم های استقلال تهران و استقلال اهواز است. من میتوانم ثابت کنم از خیلی از مربیان ایرانی بهتر هستم اما شرایط مثل زمان بازی کردنم است، من در ایران بازی میکنم، مسی و رونالدو در اسپانیا! من زیر بار زد و بند و دلالی نمیروم، من تا موقعی که جایی باشم نمیگذارم دلالی پیش بیاید و به همین خاطر نمیگذارند من سرمربی بشوم، من حق یک بچه فقیر را نمیگیرم به یک بچه پولدار بدهم. من به نظر خودم سالمترین بازیکن ایران هستم.
نکته خاصی در پایان دارید؟
آرزوی من موفقیت استقلال تهران و اهواز است و امیدوارم این دو تیم همیشه سرافراز باشند.