شوشان : بی شک هر جا که سخن از پیشرفت و تعالی در جامعه پیش می آید غیر ممکن است به مدارس و نقش اساسی آن در تربیت صحیح دانش آموزان برای رشد اشاره ای نشود.

توصیه پدرانه و دلسوزانه حضرت امام خمینی (ره) که فرمودند ” من به همه مسئولین و دست اندرکاران سفارش می کنم که به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی و اعتقادی و علمی و هنری جوانان را فراهم سازید و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش ها و نوآوری ها همراهی کنید و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگهدارید” باید نگاه همه مسئولان را به آموزش و پرورش به صورت ویژه معطوف کند ؛ مدیرانی که باید قبل از اجرا به فکر منابع و تامین امکانات برای طرح خود باشند و به معنای واقعی مدیریت کنند تا در میانه راه با مشکل مواجه نشوند آن هم در جایی مثل رکن اساسی تربیت در جامعه.

بررسی عوامل مؤثر بر پیشرفت و ترقی جوامع پیشرفته نشان می‌دهد که همه این کشورها، آموزش و پرورش توانمند و کارآمدی داشته اند. همچنین در هر نظام آموزشی، عوامل بسیاری با یکدیگر عمل می‌کنند تا یادگیری و پیشرفت تحصیلی برای دانش‌آموزان حاصل گردد. متاسفانه نظام آموزشی در ایران چندان مبنی بر یک روش علمی و دقیق نیست و نگاهی به رتبه های آموزشی در ایران نشان می دهد که استان های بزرگ و تاثیرگذاری همچون خوزستان در وضعیت مطلوبی قرار ندارند.

رتبه نه چندان خوب و به عبارتی دیگر آخر جدولی آموزش و پرورش خوزستان معلول عدم برنامه ریزی متولیان در فراهم کردن شرایط مناسب برای تحصیل دانش آموزان و بسترسازی برای جذب فرهنگیان نخبه و کارآمد است. بخش سخت افزاری ( تجهیز مدارس و ارتقا سطح کمی) و نرم افزاری ( هوشمندسازی و ارتقا سطح کیفی ) از جمله عوامل مهم در این عرصه محسوب می شوند که در این دو بخش با کمبودها ، بی مهری ها و گاهی هم سهل انگاری هایی روبرو هستیم.

متاسفانه در آستانه سال تحصیلی جدید که مدارس باید پذیرای دانش آموزان باشند برخی مدارس شهرستانی هنوز اندر خم تصمیمات متولیان امر مانده اند. دبیرستان سمیه ایذه ، نمونه ای از سهل انگاری و تعلل مسئولین خوزستان در به سرانجام رساندن و آماده کردن آن است.

این مدرسه یکی از قدیمی‌ترین مدارس شهرستان و حتی استان خوزستان بوده و از سال ۱۳۴۱ به ‌عنوان فضای آموزشی مورد استفاده قرار می گرفته و نقش بسزایی در توسعه فرهنگی و علمی شهرستان و معرفی نخبگان علمی به جامعه و کشور را ایفا می‌کرده است. حکایت نوسازی و تجهیز این مدرسه ، از سال ۸۶ شروع شد اما تاکنون و پس از هفت سال و با وجود آنکه پیشرتی ۹۵ درصدی داشته ، در گیر و دار تصمیمات اداره کل نوسازی و تجهیز مدارس خوزستان مانده است.

در سال ۸۶ اداره کل نوسازی و تجهیز مدارس خوزستان، با برگزاری یک مناقصه ، روند تخریب و بازسازی آن را شروع می کند اما در سال ۹۲ ، این پروژه بر اساس ماده ۴۸ شرایط عمومی پیمان ، از پیمانکار گرفته می شود و بار دیگر و این بار در سال ۹۳ به مناقصه گذاشته می شود. اما در کمال تعجب و پس از پیشرفت ۹۵ درصدی کار از سال ۸۶ تاکنون ، در کمتر از شش ماه بار دیگر قرار است پروژه نوسازی و بازسازی دبیرستان سمیه به مناقصه گذاشته شود و دوباره مشمول ماده ۴۸ شرایط پیمان شود!

براستی واقعیت امر چیست و چرا اداره کل تجهیز مدارس خوزستان و اداره تجهیز مدارس شهرستان ایذه برای نوسازی و بازسازی مدرسه ای که ضرورت آن بر همگان آشکار است اینگونه تعلل می کند؟ مسئولین باید در اینخصوص پاسخگو باشند که به چه دلیل سه مناقصه برای یک مدرسه باید در طول این سال ها برگزار شود؟