عصر جنوب/ asrejonoob.ir: در پی مصوبه دولت برای افزایش ۳۰ درصدی قیمت نان در کشور مسئولین استان خوزستان نیز با برگزاری جلساتی درصدد افزایش نرخ انواع نان در استان هستند.

این در حالی است که کیفیت نان پس از چندبار افزایش قیمت از سال های گذشته تاکنون هیچ تغییری نکرده و هم اکنون نان تولیدشده در خوزستان از بی کیفیت ترین نان های تولیدی در سراسر کشور به شمار می رود.

اگرچه برخی تولید نان های بی کیفیت در خوزستان را به دلیل توزیع آرد بی کیفیت می دانند اما برخی مسئولین نیز غیربومی بودن نانواها و عدم آموزش لازم به آنان را از مهم ترین دلایل بی کیفیتی نان استان می شمارند.

دلیل بی کیفیتی نان خوزستان هر چه که باشد متاسفانه مردم استان نان باکیفیت به منزل نمی برند و تاسف بارتر این که هرازچندگاهی باید شاهد افزایش قیمت نان و پرداختن پول بیشتر بابت نان هایی که هیچ تغییری در کیفیتشان حاصل نمی شود نیز باشند.

به هر حال مسئولان استان طی روزهای آینده در راستای اجرای مصوبه دولت، قیمت نان را افزایش خواهند داد اما شایسته است پیش از هرگونه اقدامی در جهت گرانی نان یک بار هم که شده از خود بپرسند به راستی ارزش نان بی کیفیتی که هم اکنون در سطح استان تولید شده و در اختیار مردم قرار چقدر بوده و آیا افزایش قیمت نان با چنین کیفیتی دور از انصاف نیست؟

به راستی خانواده های بی بضاعت و طبقه فرودست جامعه که قوت اکثریت آنان نان می باشد می بایست بابت نان هایی که یا خشک هستند و یا خمیر چقدر هزینه بپردازند؟

این سؤال در ذهن همه ما مطرح می‌شود که افزایش قیمت نان راهی برای افزایش کیفیت آن است؟ اگر این‌گونه بوده پس چرا سال‌های گذشته این سیاست موفق عمل نکرده است؟ آیا اشکال در نحوه اجرای قانون و کم‌کاری در نظارت‌ها بوده است؟ اینکه تخلفاتی چون فروش سهمیه آرد نانواییان در بازار آزاد، کم کردن چانه‌های نان کمتر از حد استاندارد، عدم توجه و نداشتن مهارت کافی برای تهیه نان باکیفیت رخ می‌دهد علت چیست؟ آیا همه این موارد به کم بودن قیمت نان بر می‌گردد؟ آیا با اجرای سیاست افزایش قیمت نان در راهی قدم نخواهیم گذاشت که سهم این ماده غذایی پرکالری را در سفره‌‌های ایرانی از بین می‌بریم؟ آیا همواره باید به فکر سود بود یا به فکر سلامت مردم یا به فکر رضایت مردم؟ به راستی کدام مسیر را باید رفت تا رضایت همه مردم را جلب کرد؟