چندماه تا برگزاری یازدهمین انتخابات نمایندگی مجلس شورای اسلامی زمان باقی مانده است و مدتی است که تبلیغات زیرپوستی کاندیدا‌ها آغاز شده است.

برگزاری محافل همفکری انتخاباتی، تشکیل و چینش اعضاء ستادها، رایزنی با چهره‌های ذی نفوذ و سرکشی مستمر و بیش از پیش حوزه‌های انتخابیه و خرج هزینه‌های ریز و درشت از هم اکنون در حال انجام است.

طی انتخاباتهای گذشته دیده شده با بزرگتر شدن شهرها و مهم تر شدن جایگاه نمایندگی مجلس در سطح جامعه، برخی کاندیدا‌ها هزینه‌های سرسام‌آوری را برای تبلیغات خود در نظر میگیرند.

جالب اینجاست که این بریز و بپاش سیاسی حتی در انتخابات شورای شهر و شهرستان‌های کوچک نیز از هزینه های چند صدمیلیونی و بعضاً میلیاردی حکایت دارد.

 به همین نسبت طبیعی است در انتخابات مجلس، این هزینه‌ها به مراتب بیشتر در نظر گرفته شود.

قیمت نجومی تبلیغات

طی دوسال گذشته و با توجه به تورم بی سابقه و افزایش نجومی قیمت ها خصوصاً تعرفه چاپ پوسترهای تبلیغاتی هزینه های کاندیدا شدن همراه با تبلیغات مکفی افزایش پیدا کرده و حتی همین هزینه ها مانع از کاندیداتوری و یا رای آوری برخی افراد شده است.

مگر می‌شود صحبت از انتخابات مجلس به میان بیاید و از هزینه‌هایی که در این راه مصرف می‌شود سخنی نگفت. حال سوال اینجاست نرخ کرسی نمایندگی برای یک داوطلب چقدر تمام می‌شود؟

بند چهارم از سیاست‌های کلی انتخابات که از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ شده، “تعیین حدود و نوع هزینه‌ها و منابع مجاز و غیرمجاز انتخاباتی، شفاف‌سازی منابع و هزینه‌های انتخاباتی داوطلبان و تشکل‌های سیاسی و اعلام به مراجع ذی‌صلاح و اعمال نظارت دقیق بر آن و تعیین شیوه و چگونگی برخورد با تخلفات مالی” لازم است که انجام شود. در این گزارش سعی کرده ایم به کم و کیف این ماجرا بپردازیم.

 هزینه ۳ میلیاردی در شهرهای کوچک برای ورود به مجلس!

طی چند انتخابات برگزار شده در کشورمان، تحقیقات میدانی خبرنگار ما نشان می دهد برخی کاندیداها هزینه‌های کلانی را جهت شرکت در این کارزار سیاسی متحمل شده اند.

شام های هر شبه،چندصدنفره، اجاره مکانهایی با کرایه های بالا در بهترین نقاط شهر، تبلیغات های مختلف و پرهزینه برای فعالان سیاسی و مهمتر از آن برای بسیاری از شهروندان این سوال را به وجود آورده است که هزینه هر کاندیدا در انتخابات مجلس یازدهم چقدر خواهد بود؟

البته به رغم عیان بودن هزین های انتخاباتی، برخی نمایندگان فعلی مجلس رقم های نجومی برای هزینه های انتخاباتی را غیر واقعی می‌دانند.

در این مطلب سعی می‌کنیم هزینه‌های واقعی مورد نیاز برای تبلیغات یک کاندیدا در یک شهر دویست هزار نفری را تشریح کنیم. وضعیتی که می‌تواند درباره بیش از ۱۵۰ نماینده با این ضریب جمعیتی تعمیم بیابد:

هزینه مکان ستاد انتخاباتی

رهن و اجاره یک مکان برای ستاد انتخاباتی در منطقه مناسب شهر، یکی از مهمترین قسمت فعالیت تبلیغاتی کاندیداهاست.

 اگر حوزه انتخابیه شامل چند شهر باشد، این رقم به تعداد شهر‌ها افزایش پیدا می‌کند و اگر در یک شهر است، باید ستاد در چند نقطه شهرمکانهایی برای ستاد در نظر گرفته شود.

در شهری با جمعیت ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزارنفر هزینه رهن ستاد اصلی برای یک ماه حدود ۴۰ میلیون تومان و ستادهای جنبی حدود ۲۰ میلیون تومان آب می خورد.

با فرض یک ستاد اصلی و چهار ستاد فرعی یعنی باید حدود ۱۲۰ میلیون تومان به صاحبان ملک و مغازه‌ها برای هزینه اجاره یک ماهه ستاد انتخاباتی پرداخت شود.

نیروی انسانی

قطعاً نیروی انسانی و نفرات همراه و آماده نقش بسیار مهمی در طول انتخابات ایفا می کنند.

هر ستاد به افرای نیاز دارد که یک ماه مرخصی بگیرند و در اختیار ستاد باشند. اگر دستمزد هر فرد ۳ میلیون تومان در نظر بگیریم و ۲۰ نیرو استخدام شوند، برای پرداخت یک ماهه حق الزحمه حدود ۶۰ میلیون تومان نیاز دارید البته این هزینه بجز توقعاتی است که در صورت انتخاب شدن از شما دارند!

حداقل حدود صد میلیون تومان هم برای هزینه های جاری ستادها نیاز است. پس تا اینجای کار چیزی حدود۲۴۰ میلیون تومان نیاز دارید.

تجهیزات ستاد انتخاباتی

حالا شما صاحب ستادهایی خالی هستید برای اینکه بتوانید از ستاد‌هایتان نهایت استفاده را ببرید شما به کامپیوتر، دستگاه پخش صدا، میز و صندلی و البته شربت و شیرینی به صورت منظم نیاز دارید.

همین موارد جزیی برای هر ستاد بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومان هزینه روی دست شما می گذارد.

پس برای هزینه های اداری، و تشریفات ستاد روی هم برای ستاد‌های اصلی و ستاد‌های فرعی حدود ۱۲۰میلیون کنار بگذارید.

پوستر‌های انتخاباتی

چاپخانه دارها می گویند اصلاً مزه انتخابات به پوسترهایش است!! البته با گسترش اینترنت و شبکه های اجتماعی طی این سالها تبیغات دیجیتال جای پوسترهای کاغذی را گرفته اند  در ستادها به نسبت سالهای قبل تعداد بسیار کمتری پوستر چاپ می شود.

باید با قاطعیت گفت لذت چسباندن پوستر را اکثر جوان دهه شصتی تجربه کرده اند!

اگر به یک مرکز چاپ و تبلیغات مراجعه کنید و جیب خالی تان را به او نشان بدهید بخواهید حداقل ممکن برایتان پوستر چاپ کند احتمالا به شما خواهد گفت که در کمترین حالت یک کاندیدا به ده هزار پوستر A۳  و بیست هزار پوستر A۴ نیاز دارد.

 اگر همین دو قلم ساده را برای حفظ آبرو و پرستیژ ستادتان زیر بارش بروید با قیمت امروز چاپ حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون هزینه روی دستتان می گذارد.

 بروشور زندگینامه و برنامه‌هایتان هم اگر هشت صفحه‌ای باشد همین قدر هزینه دارد. پس ۱۰۰ میلیون تومان هم برای چاپ کنار بگذارید.

  این هزینه‌ها فقط مربوط به زمانی است که یک شما نخواهید اقلامی مثل سر رسید، خودکار تبلیغاتی، جاکلیدی و مواردی از این دست سفارش دهد.

از هرچه بگذریم سخن از شام خوشتر است!

جای حاشا نیست باید گفت در شهرستان‌ها شام جز لاینفک ستاد‌های انتخاباتی است. اگر شما بخوهید طی۳۰ شب برای جمع‌های کوچک ۸۰ تا ۱۰۰ نفره شام تدارک ببینید. در هر دست غذا، با مخلفات، نوشابه و حمل و نقل برایتان ۲۰ هزار تومان آب می خورد،که می شود شبی ۲ میلیون تومان البته احتمالاً ۱۰ شب آخر نزدیک ۵۰۰ نفر را لازم باشد پذیرایی کنید. برای همین شام باید حدود ۱۵۰ میلیون تومان به آشپزخانه یا رستوران تحت قراردادتان بپردازید.

بنر تبلیغاتی

بیش از ۱۰ سال است که بنرها نقش پررنگی را در تبلیغات انتخاباتی ایفا می کنند. با قیمت های فعلی طراحی و چاپ هر بنر در اندازه بزرگ(۳*۵)، حداقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه دارد. برای هر مراسم سخنرانی هم ۴ بنر نیاز است و برای ۲۰ مراسم احتمالی به ۸۰ بنر نیاز دارید.

 برای تبلیغات محیطی سطح شهر و روستاها هم حدود ۱۰۰ بنر کوچکتر نیاز است که احتمالاً رقبا پاره کنند و نیاز به تیم پشتیبان برای نصب مجدد است.

در مجموع نیاز به چاپ نزدیک به ۲۰۰ بنر دارید که حدود ۶۰ میلیون تومان آب می‌خورد.

اگر جچه تا الان هزین هایتان حسابی بالا زده و ممکن است دیگر راضی به انجام کاری جدی نشوید اما به نظر باید ۳۰ میلیون تومان هم بنر در ابعاد کوچکتر منتشر کنید که در خیابان‌ها به تیر چراغ برق آویزان شود.

البته برخی روایت های غیر مستند می گوید برای نصب بنر خود در برخی مکان‌های خاص و عمومی‌تر، باید سبیل برخی را چرب کنید که ما کلاً ان را تکذیب می کنیم ولی شما به آن هم فکر کنید!!

تجربه نشان داده طی ایام تبلیغات یک کاندیدا حدود ۱۰۰ میلیون تومان برای تبلیغات بنری خود هزینه می کند.

ستاد انتخاباتی شعبه روستا‌

اگر فرض کنیم حوزه انتخابیه شما تعدادی روستا هم دارد و شما نمی خواهید هزینه ای بابت اجاره مکان ستاد در روستا بپردازید برای کسب آرای آن روستا راهی ندارید جز اینکه مبلغی برای جلب نظر به یکی از بزرگان روستا و مبلغ دیگری هم به عنوان تنخواه برای هزینه‌های جاری مثل استخدام نیروی انسانی، راه اندازی کارنوال موتوری و ماشینی،شام و…  در اختیارش بگذارید. نا گفته نماند از این هزینه های و غیره به عنوان فساد در انتخابات هم یاد می شود! ضرب المثلی انتخاباتی هم می گوید شما اگر کارناوال راه نیندازید قافیه تبلیغات را باخته اید.

هر روستا حدود ۱۰ میلیون تومان و اگر ۳۰ روستای پرجمعیت داشته باشید، حدود ۳۰۰میلیون تومان خرج روی دستتان می گذارد. طی انتخابات قبل دیده شده بجز آنچه گفته شد برخی کاندیدا برای اهالی خصوصاً جوانان روستا اقلامی مانند لباس ورزشی،کیسه برنج، کله قند(!) و … خریداری می‌کنند.

 دیده شده برخی کاندیداها در این ایام رگ خیرخواهی یشان باد کرده و در برخی موارد به اهالی روستا کمک‌های مالی کرده اند. مدیونید اگر فکر کنید این کمک با غرض همراه بوده باشد!

فضای مجازی

در عرصه فضای مجازی معمولاً اولین کار ایجاد سایت شخصی است که حدود ۵ میلیون تومان ناقابل باید بابت گرفتن ادرس، فضای اینترنتی و طراحی سایت بپردازید.در کنار آن نیاز به چند صفحه در شبکه های اجتماعی دارید. یک نفر هم برای به روز رسانی مطالب آن نیاز است و البته یک عکاس که برنامه‌های شما را پوشش دهد. اگر دو ماه این نیرو‌ها را استخدام کنید، نزدیک ۲۰ میلیون تومان هزینه دارد.

فرض می کنیم برنامه دارید طی ده روز، ده نوبت و هر نوبت ۲۰ هزار پیامک ارسال کنید. این تعداد بالا نیست. ضمن اینکه پیامک طولانی گاهی به ۵ پیامک هم می‌رسد. ارسال پیامک هم برای یک کاندیدا حدود ۳۰ میلیون تومان هزینه دارد.

هزینه حضور شما در شبکه‌های اجتماعی هم، برای یک پیج پربیننده اینستاگرام با حدود ۱۰۰k حدود ۱۲ میلیون تومان است. اگر در وات ساپ، تلگرام و توییتر هم فعالیت کنید حدود ۵ میلیون هزینه در مجموع اضافه می‌شود. یعنی شبکه اجتماعی حدود ۲۰میلیون.

ویدئوی تبلیغاتی

با توجه به اینکه شرکت‌های تبلیغاتی در شهرستانهای کوچک برای ساخت کلیپ ۱۰ دقیقه‌ای حدود ۱ میلیون تومان دریافت می‌کنند، اگر شما نیاز به ۱۲۰ دقیقه فیلم و کلیپ داشته باشید باید ۱۲ میلیون تومان هزینه کنید. این فیلم را اگر قرار باشد تعدادی روی DvD بین جامعه رای دهنده پخش شود، رقم دو برابر می‌شود. یعنی ۲۴ میلیون تومان.

بسته‌های تبلیغاتی

معمولا کاندیداها نیاز دارند برای برخی افراد سرشناس هدایایی در نظر بگیرند؛ مثل مقامات سیاسی شهر، دوستان قدیمی، روحانیون و افراد با نفوذ تا توجه آن‌ها را جلب کنند. این هدیه از تابلو فرش تا کتاب‌های نفیس متغیر است. هر هدیه ۵۰۰ هزار تومان و برای ۱۰۰ شخصیت، نزدیک ۵۰ میلیون هزینه ایجاد می‌کند.

سخنرانی

هر کاندیدا نیاز به دو تا سه سخنرانی بزرگ دارد. این سخنرانی باید یا در سالن بزرگ شهر برگزار شود یا باید هزینه نصب استیج و میکروفن داده شود. فرض کنید همین سی میلیون تومان هزینه داشته باشد. هر کاندیدا نیاز به قاری قرآن، مجری، استند آپ کمدین، شاعر و مجلس گرم کن دارد. در بهترین حالت ۱۰ میلیون دستمزد این افراد می‌شود.

یک ورزشکار یا بازیگر معروف هم می‌تواند برای مردم جذاب باشد. پس هزینه همین نیرو‌ها تا سی میلون بالا می‌رود. برای این مراسم هم باید برای دو هزار نفر صندلی و البته پذیرایی سفارش داده شود. مثلا یک موز و یک آب میوه و یک کیک، با یک کتاب دعا که تصویر کاندیدا روی آن نقش بسته می‌تواند نزدیک ۲۰ میلیون تومان شود. در واقع برای سخنرانی‌های خود ۲۵۰ میلیون تومان کنار بگذارید.

 لیست هزینه هایتان نشان می‌دهد تا همینجا برای انتخابات مجلس بیش از ۲ میلیارد تومان هزینه خواهید داشت.

 اما این هزینه برای رای آوردن کافی است؟ مسلما نه، به هزینه‌های بالاتری نیاز است.

سه میلیاردتومان ناقابل!
مشاورها میگویند هر کاندیدا در رسانه‌های مکتوب محلی آگهی منتشر کند یا در ایامی مثل روز خبرنگار، روز آتش نشان، روز دختر، روز مادر و… برای جامعه هدف جشن‌هایی برگزار و جوایز نمادینی اهدا کند.

در شهرهای کوچک کاندیدا در مراسم عروسی شهر شرکت می‌کنند. به تازه داماد و تازه عروس هدیه می‌دهند و حتی دیده شده به افرادی که صاحب فرزند شده‌اند نیز هدیه داده اند.

 شرکت در برنامه‌های تبلیغاتی خیریه‌ای هم که حتما لازم است. تهیه جهیزیه یا آزاد کردن زندانیان مالی؛ هر دو اقدام حسابی رای ساز هستند. اگر این موارد محاسبه شود، رقم تبلیغاتی هر کاندیدا برای انتخابات مجلس مرز ۳ میلیارد را هم رد خواهد کرد؛ این یعنی حتی حقوق ۱۰۰ میلیونی هم نمی‌تواند کفاف هزینه‌های یک کاندیدا را بدهد.

قانون انتخابات، ناقص و حداقلی!

عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان چند روز قبل در نشست خبری درباره نقش شورای نگهبان در مبارزه با پول کثیف در انتخابات گفت: ملاک و میزان برای شورای نگهبان قانون انتخابات است که محور اصلی آن نبود مفاسد اقتصادی و اخلاقی و عدم مخالفت با حاکمیت است. درخصوص نقش پول در انتخابات که همه مسئولان و مردم نگران هستند نیازمند قوانین بهتری هستیم و شورا تلاش می‌کند با اختیارات قانونی در جاهایی که پول در انتخابات نقش، موثر در انتخابات دارد و انحرافی را ایجاد کرده برخورد کند.

وی ادامه داد: قانون انتخابات ما ناقص و حداقلی بوده و در مواردی مانند حوزه تبلیغات و هزینه‌های انتخاباتی به نوعی ساکت است و نیازمند قانون جامع هستیم. متاسفانه هر چه تلاش کردیم دستمان خالی است لذا می‌خواهیم مجلس هر چه زودتر در این خصوص عمل کند.

سخنگوی شورای نگهبان به نوعی نظارت بر پول‌های کثیف را منوط به تصویب مجلس درباره قانونی در این خصوص دانست و با این اوصاف و با توجه به فرار نمایندگان فعلی از طرح‌هایی مانند شفافیت آرا بعید می‌رسد که طرح شفافیت در انتخابات و نظارت بر پول‌های کثیف در مجلس دهم به تصویب برسد.

سنگینی کفه پولدارها در انتخابات!

پایگاه خبری آناج در این باره می نویسد: تاثیر ثروت و پول‌های هنگفت در انتخابات موضوع چالش برانگیزی بوده که همواره انتخاب برخی افراد را در سیبل انتقادات قرار داده است. در برخی انتخابات و به ویژه در برخی مقاطع، کفه انتخاب به سمت کاندیدایی که در موضع ثروت و قدرت بوده و یا جریان‌های ثروت از وی حمایت می‌کردند، سنگینی کرده و گاه همین مساله در انتخابات بسیار تاثیرگذار بوده است.

نقش احزاب

نمایندگان هم به عنوان شخصیت اصلی ماجرا حرفهایی دارند. عبدالرضا هاشم‌زائی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در خصوص شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی، می گوید: بحث شفاف‌سازی از اهمیت فراوانی برخوردار است ولی در این زمینه موضوعات فرهنگی نیز مطرح است، زمانی که احزاب در کشور کم رنگ هستند، شفاف سازی هزینه ها در انتخابات بسیار سخت خواهد بود.

نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی بیان می کند: اگر احزاب فعال وجود داشته باشند، مشخص می‌شود که از چه منابعی بودجه خود را تامین می‌کنند.

عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: طرح موضوع شفاف سازی هزینه‌های انتخاباتی از این جهت اهمیت دارد که مانع از اسراف کاری و رانت‌خواری مقامات دولتی و ملی می‌شود.

هاشم زائی با بیان اینکه ایجاد مکانیزمی برای شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی لازم است، متذکر می شود: با وجود این سیستم، مخارج انتخاباتی که ممکن است خارج از عرف تهیه شده باشد، کنترل می‌گردد.

وی اضافه می کند: در این زمینه قوانین روشن و مدونی نداریم ولی تا زمانی که احزاب قوی در کشور نباشند که قابلیت کنترل آن‌ها وجود داشته باشد، شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی بسیار سخت خواهد بود.

عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی می افزاید: کمک‌های انتخاباتی و هزینه‌های کاندیداها بسیار پراکنده است و با شرایط فعلی بسیار سخت است که بتوان هزینه‌های انتخاباتی کاندیداها را شفاف کرد.

سید حمیدرضا کاظمی نایب رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی  نیز در این باره می گوید: در حال حاضر با توجه به قوانین موجود در زمینه شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی کاندیداها، ساز و کاری وجود ندارد، در حالی که کشورهای دنیا، ورودی و خروجی مسائل مالی کاندیداها مشخص است می‌توان کمک‌های مالی دریافتی کاندیداها و موارد هزینه کرد را به صورت شفاف رصد کرد و امیدوارم شفاف‌سازی هزینه‌های مالی کاندیداها در لایحه جامع ببیند.

نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس می افزاید: در انتخابات کسی که هزینه های خارج از عرف می کند باید بدانیم که این فرد شایسته ای نیست، از هر طیف و گروهی که  می خواهد باشد اصولگرا و اصلاح طلب فرقی ندارد، این آدم  نمی تواند فرد مناسبی برای ایفای نقش از طرف اقشار مختلف مردم باشد، زیرا مقصد را نشناخته است و هدف از خدمت را نمی داند؛ هزینه های کلان با شان خدمتگزاری در نظام جمهوری اسلامی ایران در تضاد است.

حاجی بابایی رئیس فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس نیز به خانه ملت می گوید: در انتخابات کسی که هزینه های خارج از عرف می کند باید بدانیم که این فرد شایسته ای نیست، از هر طیف و گروهی که  می خواهد باشد اصولگرا و اصلاح طلب فرقی ندارد، این آدم  نمی تواند فرد مناسبی برای ایفای نقش از طرف اقشار مختلف مردم باشد، زیرا مقصد را نشناخته است و هدف از خدمت را نمی داند؛ هزینه های کلان با شان خدمتگزاری در نظام جمهوری اسلامی ایران در تضاد است.

میرزایی نیکو نماینده مردم فیروزکوه و دماوند در مجلس شورای اسلامی می افزاید: اکنون مطابق قوانین قبلی در خصوص تخلفات انتخاباتی اقدام می‌شود و روند رسیدگی به تخلفات اینگونه است که از سوی نهادهای مسئول، این تخلفات گزارش می‌شود و بعد از انتخابات، تخلفات کاندیداها مورد بررسی قرار می‌گیرد و ممکن است در اعتبار نامه نمایندگان اثرگذار باشد که طبیعتا عدم برخورد سریع با متخلفان قابل قبول نیست.

عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی بیان می کند: فعالیت‌های انتخاباتی برای انتخابات پیش روی مجلس شروع شده که هزینه‌های بالایی را انجام می‌دهند و افراد به صورت مرتب جلساتی را برگزار می‌کنند و شام و ناهار می‌دهند تا زمینه معرفی خود به عنوان کاندیدا را مهیا کنند، در حالیکه نماینده مستقر نمی‌تواند چنین اقداماتی را انجام دهد.

سیدحمیدرضا کاظمی  نایب رئیس کمیسیون امورداخلی کشور و شوراهای مجلس در خصوص سرنوشت طرح اصلاح قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی می گوید: شوای نگهبان طرح اصلاح موادی از قانون انتخابات مجلس که به طرح استانی شدن انتخابات معروف شده را رد کرد و در صحن مجلس نیز به دلیل ایراداتی که داشت  به کمیسیون ارجاع داده شد.

وی می افزاید: در طرح اصلاح موادی از قانون انتخابات مجلس، موادی وجود دارد که منجر به تشدید مجازات تخلفات انتخاباتی می‌شود، با توجه به ایرادات شورای نگهبان باید بصورت مفصل بحث شود تا بتوان این طرح را دوباره در صحن مورد بررسی قرار داد.

کاظمی می گوید: با توجه به زمان باقی مانده برای برگزاری انتخابات مجلس، بعید است این طرح تا پیش از انتخابات ۲ اسفندماه به صحن مجلس شورای اسلامی برسد.

کاظمی ادامه می دهد: در طرح اصلاح موادی از قانون انتخابات مجلس موارد مهمی مانند شفاف سازی هزینه های انتخاباتی کاندیداها، کنترل تبلیغات و تشدید مجازات متخلفان وجود دارد که برای برگزاری انتخابات بسیار مفید هستند.

نماینده مردم پلدختر و معمولان در مجلس شورای اسلامی اضافه می کند:  اگر این طرح دوباره در دستور کار مجلس قرار گیرد، مواردی مانند شفاف‌سازی هزینه‌ها، کنترل تبلیغات و تشدید مجازات متخلفان می‌تواند به ساماندهی انتخابات کمک کند. و اگر به صحن بیاید و رسیدگی شود به انتخابات می رسد اما طی شدن این روند با توجه به تعدد دستورکارهای مجلس بعید است.

 از ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان

با سرچ در بین اخبار خبرگزاری ها مشاهده می شود برخی از کاندیداها اعلام کرده اند گه برای انتخابات چقدر هزینه کرده اند.  از ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ رقم‌هایی است که مجلس دهمی‌ها می‌گویند در انتخابات برای نماینده شدن هزینه کرده‌اند. البته آنطور که خودشان می‌گویند انتخابات برای بعضی از نمایندگان خیلی گران‌تر از این حرف‌ها تمام شده است و گاهی هم از هزینه‌های میلیاردی رقیبشان در حوزه انتخابیه روایت می کنند.

«وام بانکی» این یکی از  منابعی است که بسیاری از نمایندگان به آن استناد می‌کنند. مثلا محمدجواد ابطحی نماینده مردم خمینی شهر می‌گوید ۴۶ میلیون در انتخابات هزینه کرده است که از این مبلغ ۱۵ میلیون از صندوق قرض‌الحسنه قدس وام گرفته است و ۱۰ میلیون از صندوق قرض‌الحسنه الزهرا. مبلغ باقی مانده را هم خودش از جیبش هزینه کرده است. البته ابطحی بین صحبت‌هایش یادش می‌افتد که یکی از دوستانش ۲ میلیون به او کمک کرده است آن هم بدون هیچ چشم‌داشتی.

بالاخره چقدر هزینه کردید؟!

برخی دیگر از نمایندگان نیز وقتی از هزینه های انتخابات و منشا هزینه‌هایش سخن به میان آمد اغلب می‌گفتند از پس اندازی که داشته‌اند استفاده کرده‌اند. زهرا ساعی نمانده مردم تبریز از جمله افرادی بود که می‌گوید همه هزینه‌های انتخاباتی‌اش را خودش پرداخت کرده است. او می‌گوید: من سال‌ها شاغل بودم و در دانشگاه تدریس می کردم و برای چند سال مشاور استاندار بودم بنابراین از پس انداز خودم و همسرم توانستم هزینه های انتخاباتی را تامین کنم.

پولی ندارم که در انتخابات بخواهم هزینه کنم!

هادی شوشتری نماینده مردم قوچان که به نسبت نمایندگان دیگر سر و صدای کمتری‌ دارد وقتی  با سوالی درباره هزینه انتخابات  مواجه شد گفت از نمایندگان مستضعفی است که هیچ پولی برای انتخابات خرج نکرده است. او می‌گوید: من اصلا پولی ندارم که در انتخابات بخواهم هزینه کنم. همه هزینه‌ها را مردم و دوستان کمک کردند که همه این‌ها به صورت خودجوش بود. او می‌گوید: من مستاجر هستم و اگر مجلس حقوق ندهد نمی‌دانم باید چه کار کنم و اخیرا تصمیم گرفتیم وسایلمان را جمع کنیم و به شهرستان برگردیم چون پول پرداخت این هزینه ها را نداریم. شوشتری می‌گوید ما جزو مستضعفین و دهک‌ پایین جامعه هستیم.

خرج انتخابات با میراث پدری

هدایت‌الله خادمی نماینده ایذه و باغملک می‌گوید چیزی حدود ۵۰۰ میلیون تومان در انتخابات هزینه کرده است. او می‌گوید  با وجود هزارو ۲۰۰ روستا و پراکندگی منطقه‌ای با دشواری‌های زیادی برای انتخابات مواجه بوده است اما با این حال هیچ کمکی از جایی نگرفتم. او درباره اینکه هزینه انتخابات را از کجا تامین کرده است گفت وقتی انتخابات به دور دوم رسیده، املاک پدری را فروخته و آن را هزینه کرده است. او گفت: باقی رقم پرداختی را نیز از محل پس‌انداز ۳۰ سال فعالیت در حوزه صنعت نفت پرداخت کردم. او می‌گوید حاضر است تمام جزئیات هزینه‌کرد مالی‌اش را به نهادهای مسئول ارائه دهد.» خادمی دوباره تاکید می‌کند: «من از خودم هزینه کردم و خوشبختانه نه پیمانکاری پشت سرم بود و نه کسی تأمین مالی‌ام کرد و نه وامدار کسی هستم»

طبق افشاگری روابط عمومی وزارت نفت، هدایت‌الله خادمی ماهانه ۲۷ میلیون تومان، از وزارت نفت دریافت می‌کند خادمی در واکنش به ادعای دریافت حقوق ۲۷ میلیون تومانی از وزارت نفت، گفت: بنده ۳۱ سال سابقه در وزارت نفت دارم و رتبه کاری من اُوِر دی است و وزارت نفت بر اساس رتبه کاری حقوق بنده را می‌پردازد.

تمایز شفافیت در هزینه کرد با استانی شدن

محمداسماعیل سعیدی در گفت‌وگو با آناج در خصوص عدم شفافیت هزینه‌کرد کاندیداهای مجلس می گوید: قانون اصلاح انتخابات که تحت کلیات استانی شدن انتخابات مطرح شد، با وجود برخی پیشنهادات برای ایجاد شفافیت، به دلیل عدم تصویب کلیات طرح نیز رد شد.
وی ادامه می دهد: اگرچه موارد اصلاحی کافی نبود اما باز هم برای شفافیت مطلوب بود. شورای نگهبان طرح استانی شدن انتخابات را به دلیل ایراداتی رد کرده و به مجلس بازگرداند. به نظر می‌رسد مجلس باید طرح هزینه کرد و شفافیت هزینه‌های انتخاباتی را از استانی شدن انتخابات جدا کند تا در فرصت باقیمانده تصویب شود.

نماینده مردم تبریز تاکید می کند: البته بنده معتقدم باید فراتر از این برای تغییرات قوانین انتخابات عمل کرد چون قانونگذار که مجلس است، خود مشارکت در انتخابات دارد نمی‌تواند به موقع در این خصوص ورود پیدا کرده و تصمیم بگیرد و سلامتی انتخابات هنگام تبلیغ را تضمین کند.

وی تصریح می کند: شورای نگهبان صیانت از آرا پای صندوق‌های رای را برعهده دارد و در این زمینه نیز قوانین سفت و سختی وجود دارد اما درباره سلامت به هنگام تبلیغات شورای نگهبان وظیفه‌ای ندارد و گاهی حتی خرید و فروش آرا با همان پول‌های به اصطلاح کثیف دیده می‌شود که باید قوانین سختی برای آن تصویب شود.

هرکه پولش بیش رایش بیشتر!