عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: قنواتی فعال محیط زیست از هماهنگی‌های انجام شده با معاونت تالاب های سازمان حفاظت محیط زیست برای باز کردن دریچه های ۴ و ۵ سد دز به بخش عراقی هور العظیم خبر داده و می گوید: با توجه به اینکه پیش بینی شده بود با باز شدن دریچه ها در بارندگی، سل برای مردم خسارت به بار می آورد باید دایک ها را قبل از سیل بر می داشتند که آب مازادی که داخل حوضچه ها حالت مندآب دارد و حاوی پساب کشاورزی و آلودگی‌های نفتی است به سمت عراق رفته و آب تازه جایگزین آن شود اما حالا دیگر نوشدارو بعد از مرگ سهراب است.

 *یک گام عقب تر از مردم*

قنواتی با عنوان این موضوع که از بدیهیات است مدیریت بحران خوزستان همیشه یک قدم نه تنها نسبت به فعالین و متخصصین بلکه از مردم عقب است و همیشه دیر به خود می آید؛ اظهار می کند: در مورد سیل نیز می توانستند خیلی بهتر عمل کنند و اجازه ندهد مردم به این شدت آسیب ببینند.

او اطلاع‌رسانی در مورد سیل را ضعیف خوانده اذعان می کند: شهروندان دشت آزادگان یک ماه پیش در پی باران به جمع شدن آب در خانه هایشان به فرماندار این منطقه اعتراض کرده بودند در شرایطی که بارندگی شدت و حجم آسیب امروز را نداشت. بنابراین باید پیش بینی امروز می شد.

او دیدگاه وزارت نیرو را سازه ای دانسته، می گوید: وقتی اعتراض می کنیم که کار وزارت نیرو فقط ساختن سد شده عنوان می‌کنند؛ سدها را به دلیل مدیریت آب و سیلاب احداث می کنیم، در تابستان آب برای شرب و کشاورزی ذخیره می کند و زمستان سیلاب را مدیریت می‌کند، درحالی که خوزستان برای پنجمین سال متوالی منع کشت تابستانه است، در زمستان نیز سیلاب خسارت‌های زیادی به مردم وارد می‌کند.

این فعال محیط زیست تصریح می کند: باید اعتراف کنند سد آن چه ادعا می‌کنند نیست و عملکرد تعریف شده وزارت نیرو را ندارد، بسیاری از منابع آب بر اثر تبخیر پشت سد هدر می رود و سدهای مخزنی بزرگ حتی ایرادات سازه ای دارند.

او درباره رسوب زدایی سدها نیز معتقد است: رسوباتی که در پشت مخزن سد ۵۰ ساله “دز” انبار شده باعث کاهش حجم آن می شود، با کمترین میزان بارش سد سریز کرده و ذهنیت عموم بر این است وقتی این وسعت پر شده حتما میزان بارش زیاد بوده در صورتی که اینگونه نیست.

 *مانور سیلاب با عدم لایروبی*

قنواتی با تاکید بر اینکه مسیر رودخانه ها لایروبی نشده، خاطر نشان می کند: همین باعث شده سطح بستر رودخانه بالا آمده در نتیجه حجم ضخامت آب کم شود و به محض بارش و باز شدن دریچه سد آب به جای اینکه عمقی و عمودی رواناب داشته باشد عرضی روی آبرفت ها پخش می شود و به سواحل و مناطق مسکونی خسارت می‌زند.

او در پایان عنوان می کند: سیل دو سال پیش نمایشی بوده و از لحاظ منطقی و عقلانی این سیل ها بهانه ای برای برداشت آب است، عملکرد وزارت نیرو ضعیف است و هیچ سیستم بازرسی نیز به آن رسیدگی نمی کند تا این وزارت خانه اهداف بخشی نگری خود را جامه عمل بپوشاند، گو اینکه حمایت ۱۰۰ درصدی رییس جمهوری را هم دارند.

مدیریت آب کشور یک مدیریت شکست خورده است و لزومی ندارد توسط وزارت نیرو ادامه یابد که نتیجه آن خشکی تالاب‌ها زمین های کشاورزی باشد.

*سیاه بازی با وسعت “سیل“*

حسین مرمضی، رییس انجمن صنفی کشاورزی دشت آزادگان، نیز حادثه‌ ی آلبوعفری و حاجیه و همچنین رفیع را “سیل” نمی داند و مدعیست: سهل انگاری مسولان سازمان آب و برق در انجام وظایف خود باعث نابودی مزارع و آواره شدن ساکنان چندین روستا شده است.

مرمضی می گوید: در تابستان استان خوزستان را از کشت محروم می نمایند و در زمستان مزراع ، خانه و کاشانه مردم را با رها سازی عمدی آب نابود می کنند.

 *دز از ابتدای احداث لایروبی نشده*

مدیریت بحران استانداری خوزستان درباره احتمال وقوع سیل و پیش بینی آن از رها سازی مستمر آب از سدها در ۴۰ روز اخیر خبر داده و بیان می کند: از یک ماه گذشته کار گروه تخصصی مقابله با سیلاب در اداره کل مدیریت بحران تشکیل شده و با بررسی حوزه های آبی دز، مارون، کرخه و جراحی اقدامات زیادی برای جلوگیری از وقوع سیل در استان صورت گرفت.

حاجی زاده از نبود اعتبارات ملی برای سیل بندها از سال ۹۵ به بعد خبر داده و بیان می کند: با این وجود بازسازی و ترمیم سیل بندها متوقف نشد و با وجود افزایش آوردهای امسال سیلاب را کنترل و مدیریت کردیم.

او شکسته شدن سیل بند رفیع را بر اثر افزایش دبی رودخانه دانسته و توضیح می دهد: شدت فشار آب زیاد بوده و متاسفانه موجب آسیب به اهالی شهر رفیع شده است.

مدیریت بحران استانداری خوزستان در پاسخ به اینکه آیا سدهای خوزستان رسوب زدایی شده اند، دز را تک سدی خواند و یادآور شد: این سد از ابتدای احداث رسوب زدایی نشده و سازمان آب و برق دز را حاوی سی درصد رسوبات اعلام کرده که نیاز به بررسی و اصلاحات دارد.

“بچینه الشط ما بچانه“

“اشک دریا را در آوردیم ولی دریا اشکمان را در نیاورد” این متن یزله ای” است که مردم رفیع کنار رودخانه می روند، سیل بندهای دست ساز خودجوش را می سازند و روی هم می گذارند، همه شهر بیرونند برای دلداری به هم، با اشکهایی که باران آن را پنهان می کند، انگار بازیهای آسیایی اینجا برگزار می شد که هیچکس دلش نمی آمد به خانه برود تا زانو درگل دیگر از اعتراض دست کشیده بودند، فقط می‌خواستند روستاهای خود را نجات دهند، بیخیال فکر کردن به مطالبات جهت خسارت دیدن به زمین های کشاورزی بودند، می‌دانستند که آب در هاون کوبیدن است گله از استاندار و مدیریت بحرانش که چکمه هایی که یار دیرین همیشه آنها بوده را امروز به پا کرده اند.

زن خانه دار کنار میله های پل رها شد وقتی خبر زیر اب رفتن خانه اش را شنید و چشمان پیرمرد کشاورز خیره به انتهای رودخانه بود و کودکی که غرق شادی در دیدن “ونیز” بود نمی دانست این تفریح آبی چه بهای گزافی داشته.
اینجا رفیع است شهر سیل زده به لطف مدیریت های بحران گرفته.