عصر جنوب/ asrejonoob.ir: سرانجام پس از روزهای خاکی، رنگ استان خوزستان باران رحمت الهی باریدن گرفت و جاده‌ها و درختان و دیوار‌ها را شست و به زمین رنگ تازگی بخشید.

اکنون در یک پنجشنبه آرام، هوا ابری و مطبوع همراه با وزش بادی سرد و بهاری انسان را وادار به باز کردن پنجره‌ها می‌کند تا کمی اکسیژن خالص استشمام کند و تلافی آن روزهای آغشته با مرض را از دل این باران در آورد.

سرانجام باران باریدن گرفت ولی باران آمدن هم در این خطه زحمت‌آفرین است، نکته اینجاست که ما حتی ابزار لازم برای پذیرایی از باران را نداریم.

ما استانی هستیم که رگ حیات خدمات به بادی بند است و به هنگامه باران و با ریزش اولین قطرات این رحمت الهی، دچار قطی برق، بند آمدن آب و گرفتگی فاضلاب می‌شویم.

تازه این یک طرف ماجرا بوده و اگر کمی خصوصی‌تر بخواهیم بنگریم، باید سقف‌های بی‌شماری که سر این مردم را پوشانده‌اند و اما خود پوشالی‌اند، سقف‌هایی که نه ایزوگام دارد نه هیچ عایقی، و این‌‌ همان می‌شود که ناتوان مردی و مستمندی، از خدا طلب باران نمی‌کند.

زمین‌های کشاورزی نیز به کنار، باران‌های خوزستان یا نمی‌آید، یا وقتی که می‌آید همه چیز را درو می‌کند و ویران می‌سازد و می‌رود.

حال کوچه‌هایمان که اصلا خوب نیست، در برخی از این کوچه‌ها که با پای پیاده نمی‌توان عبور کرد و در برخی هم اگر مزاح نباشد بلمی احتیاج است برای رسیدن به ساحل…

از طرفی، فاضلاب‌های شهر‌ها اغلب گرفته و خیسی کوچه‌ها مختلط شده با بوی تعفن و آب‌هایی که بر جا مانده و هیچ راه خروجی برای آنان نیست.

ولی ما همه این‌ها را تحمل می‌کنیم و به جان می‌خریم و در مقابل آن، یک هوای خوب را به تمام این کاستی‌ها ترجیح می‌دهیم، فقط نمی‌دانیم چه زمانی می‌توانیم هنگامه باراش باران فقط لذت برد و به عوارض نداشته باران فکر نکرد، آری باران ما عوارض دارد، خود باران ما با خود ارمغانی دارد و اسیدی به ریه‌هامان هدیه می‌کند که بس این هوا خوش است باید روانه بیمارستان شد.

آه باران، برای هر که رحمتی برای ما زحمتی، هم دوست داریم آمدنت را، هم خسته‌ایم از آمدنت‌های بد موقع و بی‌موقعت، اگر زود‌تر می‌آمدی و آهسته آهسته، بیشتر به دل می‌نشستی، حال هم که آمدی خوش آمدی، با تمام کوتاهی‌هایی که زمینیان بر ما روا داشته‌اند، تو تنها نقطه امیدی برای سالم و شاد زیستن ما، پس ببار خجالت نکش..

حال شما بگویید، ما حق داریم از خداوند درخواست نزول رحمتش را داشته باشیم؟ یا اینکه به‌‌‌ همان خاک و ریزگرد خود بسنده کنیم؟، اصلا چطور است نفس نکشیم، این ساده‌ترین راه حل ممکن است، همین کار را می‌کنیم.