یادداشت خواندنی نیویورک تایمز از «بحران خشک‌سالی» در منطقه

عصر جنوب/ asrejonoob.ir: یادداشتی بسیار خواندنی است. مساله «بحران خشک‌سالی» در منطقه ما آنقدر که مورد توجه ارشدترین تحلیل‌گران غربی قرار گرفته، مورد عنایت ارشدترین مقامات خودمان قرار ندارد!

(توماس فریدمن-نیویورک تایمز)درباره آینده روابط سنی، شیعه، عرب، ترک، کرد و اسراییل سر یک چیز شرط می‌بندم: اگر دست از این کشمکش‌های طولانی‌شان برندارند، مادر طبیعت تک‌تک‌شان را نابود می‌کند، خیلی پیش از آن که خودشان هم‌دیگر را نابود کنند. بگذارید به چند خبر که شاید در شلوغی بحث درباره توافق هسته‌ای ایران ندیده‌اید اشاره کنم:۳۱ جولای، نشریه USA Today گزارش داد « در حالی که موجی از گرما خاورمیانه، یکی از گرم‌ترین مناطق زمین، را می‌پزد، در بندر ماهشهر ایران، شهری نزدیک خلیج فارس، دما به ۷۳ درجه سانتی‌گراد رسید. «این یکی از باورنکردنی‌ترین دماهایی بود که من تا به حال دیده بودم و یکی از بالاترین دماهایی است که تا به حال در جهان ثبت شده است.» این جمله آنتونی سلینی کارشناس هواشناسی است.

«درحالی که دما «فقط» ۴۵ درجه سانتی‌گراد بود نقطه شبنم به عدد غیر قابل درک ۹۰ درجه رسیده بود… ترکیب گرما و رطوبت که به وسیله نقطه شبنم اندازه‌گیری می‌شود شاخص سنجش گرما یا میزان دمای واقعی‌ای است که بدن انسان احساس می‌کند.»

_n_001بعد از آن، ما شاهد چیزی بودیم که پیش‌تر ندیده‌بودیم. بخشی از اعضای دولت عراق به علت ناتوانی در تهویه مناسب هوا از دولت اخراج شدند. دو هفته پیش، نخست‌وزیر حیدر العبادی هر سه معوان ریاست‌جمهوری و رییس دفتر نخست‌وزیر را عزل کرد و مجموعه‌ای گسترده از اصلاحات ضد فساد را پیشنهاد داد. این پیشنهاد پس از چند هفته تظاهرات در اعتراض به ناتوانی دولت در تأمین برق کافی برای دستگاه‌های تهویه هوا در بیشتر ساعات شبانه روز، در حالی که دما بیش از ۵۰ درجه سانتی‌گراد است، بود.

آنطور که آن برنارد، خبرنگار تایمز در گزارش مورخ یک آگست می‌نویسد؛ مساله گرما در عراق «حتا مساله جنگ با داعش را هم تحت شعاع خود قرار داده‌است. نخست‌وزیر برای دور نگه داشتن مردم از آفتاب، چهار روز در هفته را تعطیل کرده است و یکی از امتیازات تشریفاتی مدیران دولت را از آن‌ها گرفته است: حق داشتن برق برای دستگاه‌های تهویه در هر ساعتی از شبانه روز…»

«چندین هزار نفر از مردم، شامل کارگران، هنرمندان و روشن‌فکرها روز جمعه در مرکز بغداد تجمع کردند. آن‌ها شعارهایی درباره فقدان برق سر‌می‌دادند و فساد را عامل آن می‌دانستند. بعضی از مردان لباس‌هایشان را درآورده بودند و فقط با یک شرت در خیابان دراز کشیده بودند، عرض حالی گویا، برای جامعه‌ای که با حیا لباس می‌پوشد…به علاوه تجمع از این جهت باعث تعجب بود که فراخوانش توسط هیچ حزب بزرگی داده نشده بود.»

در ۱۹ فوریه ۲۰۱۴، اسوشیتد پرس از ایران گزارش داده است: « نخستین مصوبه کابینه رییس جمهور جدید ایران، حسن روحانی، درباره چگونگی حل منازعات هسته‌ای کشورش با قدرت‌های جهانی نبود، بلکه درباره راه‌های جلوگیری از نابودی بزرگترین دریاچه کشور بود. بیش از هشتاد درصد دریاچه ارومیه، یکی از بزرگترین دریاچه‌های آب شور جهان در دهه گذشته خشک شده است. به گفته کارشناسان، دلیل اصلی این موضوع تغییرات اقلیمی آب و هوا، افزایش مصرف آب توسط زمین‌های زراعی منطقه و سد زدن بر رودخانه‌هایی است که به دریاجه می‌ریزند.

articleمظفر چراغی ۵۸ ساله که روی خرابه‌های به جامانده از قهوه‌خانه‌اش ایستاده می‌گوید: «دریاچه از بین رفته، شغلم از بین رفته، بچه‌هام رفتن و توریست‌ها هم رفته‌اند.»

فرانچسکو قمینا و کیتلین ورول مدیر موسسه مهم «مرکز اقلیم و امنیت» واشنگتن که این تغییرات را ثبت می‌کند، می‌گویند: «امسال در پاکستان تعداد کسانی که بر اثر گرما جان خود را از دست داده‌اند، بیشتر از تعداد کسانی است که بر اثر تروریسم کشته شده‌اند. ما تاکید می‌کنیم که نباید رقابتی بین تخصیص بودجه برای «تروریسم» و «بدی آب و هوا» وجود داشته باشد، اما منابعی که برای تروریسم صرف می‌شوند بسیار بسیار بیشتر از مقابله با بدی آب و هوا هستند.»

آن‌ها اضافه می‌کنند: «بر اساس یک تحقیق شواهدی قوی‌ وجود دارد که کاهش بارش‌های زمستانی در سواحل مدیترانه و خاورمیانه در بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۱۰ به خاطر تغییرات آب و هوایی (گرمایش زمین)‌ بوده. تقریبا تمام خشک‌ترین زمستان‌های این منطقه از سال ۱۹۰۲، در ۲۰ سال اخیر بوده‌اند.»

در نهایت آن‌ها تاکید‌ می‌کنند: «اتفاقات حاد، قرارداد اجتماعی بین دولت‌ها و مردمشان را تحت فشار قرار داده و با توجه به شرایط آب و هوایی به نظر می‌رسد اوضاع برای بسیاری از این مناطق فقط بدتر شود. دولت‌هایی که در برابر مردم پاسخ‌گو هستند احتمالا در این شرایط این قراردادهای اجتماعی را تقویت می‌کنند در حالی که دولت‌هایی که پاسخ‌گو نیستند، قراردادها را تضعیف خواهند کرد و در موارد بسیاری، این دولت‌ها به حد کافی پاسخ‌گو نیستند.»

مطالب پیشنهادی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.