عصر جنوب: دبیر حزب اسلامی کار خوزستان، در نامه‌ای سرگشاده خطاب به معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور، به پاره‌ای از مسائل و دغدغه‌های مردم این استان پرداخته است.

طاهره عیدی‌زاده، ابتدای نامهٔ خود خطاب به معصومه ابتکار را با اشاره به نامه مولای متقیان علی «ع» خطاب به مالک اشتر آغاز کرده و نوشته است: 

باید بیش از تحصیل خراج در اندیشه زمین باشی، زیرا خراج حاصل نشود، مگربه آبادانی زمین و هر که خراج طلبد و زمین را آباد نسازد، شهر‌ها و مردم را هلاک کرده ‌است و کارش استقامت نیابد، مگر اندکی. هرگاه از سنگینی خراج یا آفت محصول یابریدن آب یا نیامدن باران یا دگرگون شدن زمین، چون در آب فرو رفتن آن یا بی‌آبی، شکایت نزد تو آوردند، از هزینه و رنجشان بکاه، آنقدر که امید می‌داری که کارشان راسامان دهد. بخشی از نامه امام علی (ع) به مالک اش‌تر، والی مصر

بانوی سبز پوش محیط زیست ایران، سلام و درود بر شما

شما را در حیاط پیر و مراد اصلاح طلبان دیدم و در پاسخ گلایه در خصوص ریزگردهای همیشگی خوزستان و مبحث انتقال آب، لبخند دوست داشتنی همیشگیتان را تحویل دادید. 

سرکار خانم ابتکار، در حمایت صد در صدی ما از زحمات شما برای محیط زیست کشور هیچ شک و شبهه‌ای نیست، اما اجازه دهید که این حمایتِ آگاهانه، گاهی نیز با انتقاد سازنده و گلایه همراه باشد. 

بانوی عزیز محیط زیست و اصلاحات، اطلاعات جامعی که حاصل تلاش و پژوهش اهل تحقیق و تفحص استان است در اختیار ما قرار گرفته و آنچه از نتایج این پژوهش‌ها و شرایط بحرانی استان به دست آمده نشان از به صدا در آمدن زنگ خطر محیط زیست در استان است. 

به من اجازه بدهید پایتخت اقتصاد کشور عزیزمان ایران را، پایتخت فجایع زیست محیطی نیز بنامم سرکار خانم ابتکار. 

به آثار پژوهشگران اشاره نمودم و دلیلم این بود که عرض نمایم، قطعا اطلاعات جامع‌تر، دقیق‌تر و اصولی تری از شرایط موجود استان در اختیار شما قرار گرفته است و گلایه ما این است که چرا تا کنون عکس العملی عاجل و راهکاری در مقابل این مشکلات اندیشیده نشده است. 

می‌دانم که شرایط زیست محیطی کشور در موقعیت مطلوبی قرار ندارد و حاصل سال‌ها بی‌برنامگی، باری یه هر جهتی و بی‌اصول برخورد کردن در این زمینه را یک روزه، یک ماهه و حتی یک ساله نمی‌توان حل کرد. بماند که برخی از ضایعات و ضرر و زیان‌ها جبران ناپذیرند و شاید هرگز نتوان شرایط را به روز اول بازگردانید. 

سرکار خانم ابتکار، مشکلات سد گتوند و فاجعه حاصل شده از معدن نمک موجود در دریاچه این سد بر هیچکس پوشیده نیست. و اینکه کسی باید شجاعت این را داشته باشد که به اشتباه بزرگی که در ساخت این سد صورت گرفت اعتراف کند و مردم مظلوم خوزستان، کشاورزی این دیار، آب شرب، محیط زیست، زندگی آبزیان و… را از تبعات جبران ناپذیر این اشتباه بزرگ نجات دهد. که این جز به تدبیر یک مدیر شجاع و همراهی مدیران مرتبط با این پروژه میسر نخواهد شد. از شما درخواست عاجزانه داریم که جلوی این اشتباه بزرگ را از همین امروز بگیرید و مردم را از ادامه این ظلم بزرگ نجات دهید. 

این مدرس ارتباطات در بخش دیگر نامه خود، به بحث انتقال آب اشاره کرده و آنرا گلایه اصلی دانسته و نوشته است: 

سرکار خانم ابتکار، میهمان نوازی و سخاوتمندی و مردم داری مردم خوزستان بر هیچ کسی پوشیده نیست. من به نمایندگی از مردم خوزستان، که ایمان دارم هیچ انسان منصفی این موضوع را رد نخواهد کرد، به شما اعلام می‌کنم، اگر مشکل هم میهنان ما در استان اصفهان، مشکل آب شرب باشد، اگر نیاز باشد، مردم سخاوتمند خوزستان با مَشک برای هموطنان اصفهانی آب خواهند برد. اما در خصوص مصرف صنعتی، توسعه گردشگری و… باید به شما اعلام کنم، اگر کار‌شناسان منصف اعتراف کردند که این رودخانه محتضر، نا‌ و توانی برای سخاوتمندی و بذل و بخشش مضاعف داشته باشد، باز هم مختارید و ما سکوت می‌کنیم تا حد امکان از آب کارون به تمام کشور انتقال داده شود. 

اما باید اعلام کنم که در حال حاضر، کارون به هیچ وجه چنین توان، استعداد و امکانی را در خویش نمی‌بیند. دلیل و مدرک اثبات این ادعا، در روی زرد که نه، قهوه‌ای و مرداب گونه کارون در اهواز هویداست. در آب ناسالم شهرهای اطراف اهواز که با یک جستجوی ساده در تصویرها و مستندات موجود در اینترنت تصاویر بسیار زیاد و تأثر برانگیزی از این وضعیت را خواهید دید. تصاویری که هر انسانی را متعجب می‌کند که مگر ممکن است در شهری چنین آبی وجود داشته باشد. مدرک اثبات این ادعا میزان دبی بسیار پایین رودخانه است که به گفته پژوهشگران و به گواهی اطلاعات و مستندات علمی برای خودپالایی این رودخانه نیز بسیار کم و غیر پاسخگوست. دلیل و مدرک اثبات این ادعا، آلودگی بسیار بالای این آب و مجبور شدن مردم مظلوم استان خوزستان به استفاده از دستگاه‌های گران قیمت تصفیه آب در سراسر استان است. دلیل و مدرک اثبات این ادعا، طرح غدیر و پروژه انتقال آب درون استانی کرخه به شهرستان‌های جنوبی و مرکزی استان خوزستان است. کرخه‌ای که خود نیز سمفونی جداگانه‌ای از مرگ و احتضار را می‌سراید و کسی نیست بر این گورهای نیمه آماده بگرید. 

سرکار خانم ابتکار، نخواستم برای شما انشاء بنویسم و ادعایی نیز مبنی بر این امر ندارم. در مورد تک تک ادعاهایی که مطرح شد مستندات علمیِ مستدلی وجود دارد که برای شفاف سازی افکار عمومی قطعا منتشر خواهند شد و تا کنون نیز بار‌ها در استان و کشور منتشر شده‌اند و ما منتظر تصمیم گیری منصفانه و مدبرانه مدیران دولت تدبیر و امید در این خصوص بوده‌ایم و آنچه تا کنون به جایی نرسیده فریاد بوده و بس، و هر از گاهی اعلام برخی از اظهار نظرهای مسئولین دل مردم خوزستان را به درد می‌آورد و امید به اجرای عدالت و انصاف در مورد مردم را به یأس تبدیل می‌کند. 

شما چندی پیش در صفحه فیس بوک خود در خصوص موضوع انتقال آب فرمودید که سازمان حفاظت محیط زیست، نه تحت فشار قومیتی نظر می‌دهد و نه از سر تهدید، بر شجاعت و درایت شما درود می‌فرستم، اما اجازه دهید از شما بپرسم کدام فشار قومیتی و کدام تهدید پشت اظهار نظرهای دموکراتیک مردم استان خوزستان در گردهمآیی‌های علمی و تخصصی در همایش‌ها و تجمع‌های مسالمت آمیز مردم با لباس‌های رنگارنگ محلی در کنار آب بوده است؟ به ما بگویید قومیت و حفظ اصالت و حفظ ارزش فرهنگ و لباس یک ملت خوب است یا بد؟ که البته در این نوشتار به دنبال پاسخ این موضوع نیستم و دغدغه من به عنوان یک کنشگر اجتماعی نگران، چیز دیگریست. 

بانوی سبز محیط زیست، مردم خوزستان امید به تدبیر و انصاف شما بسته‌اند. به بهانه عید سعید غدیر خم و ملاقاتی که با شما در این عید عزیز داشتم بخشی از فرمان نامه مولای متقیان«ع» به مالک اشتر که می‌دانم قطعا سر لوحه کار و زحمات گرانقدر شما در عرصه خدمات رسانی به مردم است را برای شما نوشته‌ام. امید که مورد توجه و عنایت قرار گیرد.