عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: ذوالفقار شریعت، شاعر و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب خوزستانی در یادداشتی به‌نقد برخی احزاب اصلاح‌طلب پرداخته است.

به گزارش عصر جنوب، شریعت می گوید: درحالی‌که جامعه روند تک‌صدایی خود را طی می‌کرد، در دوم خرداد ۱۳۷۶، بخش عظیمی از جامعه به‌صورت خودجوش لزوم تغییر و ضرورت اصلاحات را پایه‌ریزی کردند تا جامعه به‌سوی مردم‌سالاری و عقلانیت راه خود را سپری نماید.
وی افزود: افرادی که با این خواست مردمی همراه شدند، با رأی مردم در ارکان انتخابی جامعه قرار گرفتند و پس‌ازآن، احزاب و تشکل‌های متعددی با رویکرد اصلاح‌طلبی برای هماهنگی و هم‌صدایی شکل گرفتند. ولی آنچه امروزه شاهد آن هستیم، رفتاری درون جبهه‌ی اصلاحات است که بیش از هرجای دیگر، خود نیازمند ترمیم و اصلاح رفتار است.
شریعت ادامه داد: اصلاحات مد نظر مردم، مکانیزمی است که باید قابلیت اصلاح خود و جامعه را داشته باشد. در این مکانیزم، جایگاه افراد در قیاس با روح و اساس اصلاحات سنجیده می‌شود و صرفِ استفاده از عنوان اصلاح‌طلبی بدون رفتار اصلاحی، مقبولیتی ندارد.
این فعال اصلاح‌طلب افزود: متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد ظهور احزاب اصلاح‌طلبی هستیم که بجای برنامه‌ریزی‌های کوتاه، میانی و بلندمدت برای تحقق بخشیدن به خواست مردمی که امید به اصلاحات دارند، صرفاً با یدک کشیدن نام‌های متأثر از اصلاحات، بدون هیچ‌گونه تأثیری در جامعه، احزابی صرفاً با کارکرد انتخاباتی شده که چند ماه قبل از شروع هر انتخاباتی به میدان آمده و بعدازآن، محو می‌شوند.
وی ظهور پدیده پدرسالاری و قیم پروری را برای جریان اصلاحات یک آفت برشمرد و گفت: فردگرایی در اصلاحات هیچ جایگاهی ندارد، مردم می‌خواهند به وضوح، نتایج آراء خود را در روند حرکت روبه‌جلوی جامعه به‌سوی دموکراسی شاهد باشند، در غیر اینصورت، نا امید شده و البته جریان رقیب اصلاحات این را بداند که این نا امیدی مردم، به معنی روی آوردن آنان به اردوگاه طیف مخالف جریان اصلاحی نیست، بلکه می‌تواند یک زنگ خطر جدی برای تمام طیف‌های موجود باشد.
این شاعر و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب خوزستانی در پایان بیان داشت: متأسفانه به دلایلی که بر کسی پوشیده نیست، شرایط فعلی مردم بگونه ای است که ضرورت را بر ایده آل‌ها ترجیح می‌دهند، رفع بیکاری، مهار تورم، بهبود وضعیت معیشتی، ایجاد امنیت روانی و اجتماعی و … مواردی هستند که هرکدام از جریان‌های فکری موجود در رقابت‌های سیاسی کشور بتواند نسخه‌ای شفابخش برای آن‌ها بپیچد، می‌تواند به مقبولیت عمومی برسد.