عصر جنوب/ asrejonoob.ir: دانیال نبی از نوادگان یهودا پسر حضرت یعقوب است که در قرن هفت پیش از میلاد در شهر بیت المقدس دیده به جهان گشود. دانیال نبی از قبیله یهودا و تبارش به پسر چهارم از همسر اول یعقوب بر می گردد.

دانیال بعد از فتح بابل به دست کورش، به شوش مهاجرت و در سن ۸۳ سالگی در شهر شوش از دنیا رفت. بعد از مومیایی کردن پیکرش، او را در شرق رودخانه شاوور (شاه هور، شاهپور)  به خاک سپردند.

امروز  زائران و گردشگران بی شماری برای بازدیداز مقبره ایشان به شهر شوش سفر می کنند.

با ما همسفر باشید …

خدا قاضی من است

دانیال در زبان عبری به معنای ” خدا قاضی من است”می باشد. او که پیامبر بنی اسرائیل است همانند پیامبران قبل و بعد از خود زندگی پر فراز و نشیبی را می گذراند.در سن ۱۲ سالگی وقتی لشکریان بابل به سرزمین بیت المقدس حمله می کنند، دانیال را به دربار بخت النصر پادشاه بابل به اسارت بردند.

دانیال به همراه سه تن از دوستانش برای خدمت رسانی به پادشاه بابل انتخاب می شوند. در آنجا دانیال خواب بخت النصر را به درستی تعبیر می کند و در بابل به مقام و درجه می رسد. پیشگویی ها و تعبیرات او به حقیقت میپیوندند. دانیال راجع به پیشامدهای آخرالزمان نیز تعبیراتی داشت که به وقوع خواهد پیوست.

نجات دانیال از لانه شیرها

بعد از غلبه پارسها بر بابل، امپراتور یعنی داریوش ماد، با دیدن درایت و توانمندی دانیال نبی، اداره امور مملکت را به دست او سپرد. با این تصمیم پادشاه ,دیگر درباریان به خاطر حسادتشان به وی، قصد ضربه زدن و برکناری دانیال را کردند و از اعتقادات او برای این نیت خود استفاده کردند.

از پادشاه حکمی گرفتند که اگر کسی در مدت  ۳۰روز خواسته های خود را از کسی جز پادشاه طلب کند یعنی خدایی را عبادت کرد,در چاه شیران انداخته شود. اما دانیال مثل هرروز نمازهای روزانه یهودی را به سمت اورشلیم به جا می آورد.

به خاطر آوردن نام خدای یکتا و درخواست به درگاهش او را به چاه شیران انداختند. البته پادشاه با این حرکت بسیار مخالف بود و برای دانیال آرزوی نجات کرد. به امر خدا شیران کاری به نبی نداشتند و فردای آن روز دانیال سالم از لانه شیرها خارج شد و دشمنانش به چاه انداخته شدند و شیرها آنها را نابود کردند.

پایان زندگی دانیال نبی

زمان زندگی و فوت دانیال نبی دقیق مشخص نیست. اما حدس و گمان هایی که در این باره وجود دارند حکایت از این دارند که او تا سال سوم زندگی کوروش هخامنشی زنده بود اما با این تفاسیر او در آن زمان مردی ۱۰۰ ساله بوده چرا که او در زمان سقوط بابل یک نوجوان بوده.

اما روایتی که بیشتر به آن استناد میشود این است که او و گروهی از یهودیان به ایران می آیند و در شهر شوش ساکن می شوند.

دانیال در همین شهر در حدود ۸۵سالگی از دنیا رخت بر می بندد و در همانجا به خاک سپرده می شود.آرامگاه دانیال نبی، در شرق رودخانه شاپور قرار گرفت. و امروز زیارتگاهی معتبر برای مسافران است.

البته در مورد محل دفن او هم نظرات مختلفی وجود دارد,عده ای از تاریخ شناسان معتقدند که در مکانهای دیگری به جز شوش(ایران) یعنی در عراق، بابل، مصر و سمرقند به خاک سپرده شده است.

بعضی نوشته‌ها ادعا می‌کنند که تیمورلنگ بقایای دانیال را از شوش به سمرقند آورد.
کتاب دانیال نبی

“کتاب دانیال” در ۱۲ فصل شامل خاطرات، رویاها، خوابهای دانیال نبی و به زبان عبری است. نکته جالب توجه در این کتاب اشاره به ظهور منجی آخرالزمان است.

شناسایی پیکره دانیال نبی توسط امیرالمومنین(ع)

آخرین جنگ بین سپاه اسلام و ایرانیان درسال ۱۶ هجری قمری در گرفت. فرمانده سپاه اسلام بعد از بازگشت جسد مومیایی شده ای را می بیند و از مردم راجع به آن سوال می کند آنها پاسخ می دهند که هر وقت به باران احتیاج داشته باشیم، جسد را بیرون می آوریم و آسمان شروع به باریدن می کند تا زمانی که جسد را به داخل برگردانیم. او وجود این جسد مومیایی را به خلیفه زمان گزارش می دهد.

او نیز نزد امیرالمومنین(ع) می رود و برای ایشان توضیح میدهد. علی(ع) می فرمایند: این جسد برادرم حضرت دانیال می باشد و امر می فرماید که او را  غسل و کفن کنند و رو به قبله دفن نمایند.

دانیال نبی بعد از پیامبر اسلام تنها پیامبری است که  رو به قبله مسلمین یعنی مکه دفن شده اند.

جایگاه دانیال نبی در میان شیعیان

شیعیان معتقدند که دانیال یکی از چهار پیامبر همراه حضرت مهدی(عج)، در زمان ظهور ایشان است.نکته ای که در این مورد قابل توجه است این است که در قرآن نامی از دانیال نبی به عنوان پیامبر شیعیان ذکر نشده است اما بیشتر مسلمانان او را به عنوان یکی از پیامبران در اسلام قبول دارند چرا که نام او در احادیث و روایات مربوط به پیامبران آمده است.همچنین اینکه نام دانیال نبی به عنوان یکی از پیامبران در نسخه‌های کتاب قصص الانبیا ذکر شده است.

آرامگاه دانیال نبی

در مجاور تپه های تاریخی شوش ساختمان زیارتگاه دانیال پیامبر بنی اسرائیل واقع شده است. آرامگاهی با دو حیاط که دور تا دور آن، ایوان ها و حجره هایی قرار دارد. گنبدی مخروطی به سبک اورچین (گنبد مخروطی پله ای شکل) که در دوره سلجوقی ساخته شده است.

در جنوب ایران اغلب گنبدها به این شکل ساخته می شوند. ارتفاع گنبد این آرامگاه حدود۲۰  متر و قطر آن در حدود ۵ متر است. از تمام نقاط شهر گنبد به چشم می خورد.

گنبد اُورچین دو پوسته که پوستهء بیرونی از قسمت داخل صاف و مخروطی است و برای بست آن از چوب درخت کُنار،استفاده شده است. این پوسته از بیرون بصورت پله ای و با رنگ سفید از جنس ساروج می باشد.

داخل بنا، در قسمت ضریح دیوارها مزین به آینه کاری و بقیه قسمتها کاشی کاری است.

در وسط حیاط اصلی حوض و اطراف آن اتاقهایی برای استراحت زائران قرار دارد. دو مناره به بلندی ۱۰ متر در دو طرف ورودی آرامگاه دیده می شود که بر روی آن تاریخ ۱۳۳۰ هجری قمری و نام حاج ملاحسین معمارباشی حک شده است.

در سمت چپ آرامگاه پلکانی وجود دارد که در نهایت وارد اتاقی با سقف ضربی و گچ اندود به طول و عرض ۷ متر و ارتفاع ۱/۸۰،شده. اتاقی که در وسط آن سنگ قبری است با نام  دانیال علیه السلام.

به امر روحانی شیعه شیخ جعفر شوشتری، ساختمان آرامگاه دانیال نبی در سال ۱۲۴۹ ه خورشیدی به دست حاج ملاحسن معمار،پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، بنا شده است.

علت دو پوسته ساختن گنبد دانیال نبی

معماری مقبرهء دانیال نبی به گونه ای است که گنبد آن به صورت دو پوسته ای ساخته شده است.این نوع معماری دلایلی دارد:

–    مردم واری و مقیاس انسانی بودن در پوسته داخلی یا آهیانه

–     تقسیم نیروها بوسیله آهیانه که در نهایت منجر به افزایش عمر گنبد می شد

–    پوسته خارجی یا خود کارکرد شهری و نمادین دارد که از دور از تمام نقاط شهر و حتی خارج از شهر به چشم می خورد و همچون آفتابی تمام منطقه را از نظر دید می پوشاند.

پله ای بنا شدن گنبد آرامگاه دانیال نبی

اینکه گنبد آرامگاه دانیال نبی به صورت پله ساخته شده شاید دلیل  اعتقادی,زیباپسندانه و یا حتی بر اساس  نیازهای اقلیمی منطقه بوده باشد  اما با این حال این را هرگز از یاد نبرید که این آرامگاه از نظر معماری شباهت زیادی به زیگورات چغازنبیل دارد.

گمان میرود در مورد طرح گنبدها را از ساقهء درخت خرما الهام گرفته باشند که از فراوان ترین درختهای منطقهء جنوب کشور است.

نکتهء دیگری که در مورد این بنای تاریخی و با ارزش وجود دارد این است که گنبد دانیال نبی در دوره سلجوقی متولد می شود گر چه چغازنبیل در آن دوره زیرخاک بوده ولی در اندیشه مردم سبک معماری چغازنبیل قرار داشت. به هر حال این نوع سبک گنبد سازی بدون مقدمه آفریده نمی شود!!

آرامگاه دانیال نبی در سمرقند

مقبره ای به نام دانیال نبی در سمرقند وجود دارد که اهالی سمرقند براین باورند که بعد از بازگشت تیمور از شوش قسمتی از پیکره دانیال را برای حفظ مردمان سمرقند از بلاهای طبیعی و مصیبتها از شوش به این مکان آورده است.

مقبره ای به طول ۱۸ متر که، طویل بودن آن بسیار عجیب، و باعث ایجاد شایعات و خرافات در میان اهالی سمرقند شده است. به طور مثال آنها می گویند پایی که در این مقبره دفن شده، هرسال مقداری رشد می کند و خرافات دیگر…

تصویری از این مقبره در حالی که مردم در حال عبادت در اطراف آن هستند.

دسترسی به آرمگاه

برای رفتن به این آرامگاه مقدس باید به استان خوزستان و شهر شوش سفر کنید. این مکان در خیابان امام خمینی شوش واقع شده است. در بدو ورود به شهر شوش گنبد آن را مشاهده خواهید کرد. برای این سفر حداق به سه روز زمان نیاز دارید.

بهترین زمان سفر

به علت قرارگیری این مکان مقدس در جنوب کشور و آب وهوای گرم آن بهترین زمان سفر از اوایل فصل پاییز تا اوایل بهار می باشد.

برای اسکان نیز می توانید از هتل هایی که در شهر شوش قرار دارد استفاده کنید.

توصیه های دوستانه کارناوالی

آرامگاه دانیال نبی نیز مانند سایر آرامگاهها، دارای قوانین خاص خود می باشد. بانوان محترم باید حتما با چادر وارد صحن شوند البته چادر برای استفاده بانوان زائر در ورودی آرامگاه وجود دارد.

این مقبره مورد توجه و بازدید همه ادیان می باشد، احترام به اقلیت های مذهبی و برقراری ارتباط درست با یکدیگر را فراموش نکنیم. امکان دارد برخی از قسمتهای آن برای بازدید عموم باز نباشد.

نکته اخر اینکه بعضی از کشورها مثل ترکیه، مصر، سمرقند و عراق مکانهایی به این نام دارند وادعا دارند که دانبال نبی در آنجا دفن شده است.