به گزارش خرداد، این روزنامه با اشاره به حمایت گسترده ای که “حسن روحانی” رییس جمهوری ایران پشت سر خود دارد می نویسد:”حمایت از او نه صرفا به دلیل سیاست خارجی بلکه به سبب تمایل او به احیای اقتصاد و تقویت بخش خصوصی نیز می باشد. در تهران حدس و گمان ها آن است که “علی لاریجانی” رییس مجلس و “علی اکبر ناطق نوری” یکی از روحانیون بلندپایه ایران با شرکت در رقابت انتخاباتی از مواضع رییس جمهوری ایران حمایت کنند. این ائتلاف می تواند حمایت آیت الله هاشمی رفسجانی رییس جمهوری پیشین و هم چنین رییس دولت اصلاحات را نیز به همراه داشته باشد”.

البته گاردین اشاره می کند که به سبب فقدان احزاب سیاسی موثر ممکن است وضعیت جناح بندی های سیاسی تا زمان انتخابات قدری پیچیده و بغرنج شود. این روزنامه در ادامه با اشاره به نقش مهم ایت الله هاشمی به خصوص در دوران پس از پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق می نویسد:”ایت الله هاشمی رفسجانی رییس وقت مجلس و پس از آن رییس جمهوری وقت (۱۹۹۷ -۱۹۸۹ میلادی) در سیاست خارجی عملگرا و خواستار آزادی اجتماعی بیش تر بود. او هم چنین از تقویت بخش خصوصی و فضای بازتر اقتصادی حمایت می کرد. او از فراست و نفوذ کم نظیری در طول دوره زمامداری خود برخوردار بود”.

این نشریه در ادامه اشاره می کند که  تا پیش از پایان جنگ در ایران جناح چپ در درون نظام به اقتصاد دولتی گرایش بیش تری داشت اما از دهه ۹۰ میلادی تا حدی به دلیل تبعات ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی جناح چپ از گرایش به اقتصاد دولتی دور شد و در نگرش خود تعدیل ایجاد کرد به طوری که در دوران دولت اصلاحات از سال ۱۹۹۷ میلادی به این سو تاکید بیش تر بر اصلاحات اجتماعی و سیاسی بود.

این روزنامه در ادامه با اشاره به پیروزی احمدی نژاد و تبعات آن برای ایران می نویسد:”ریاست جمهوری احمدی نژاد نشانه ای از تلاش برای ایجاد یک جناح راست جدید در ایران بود که در عرصه سیاست خارجی موضعی سرسختانه و قاطعانه اتخاذ می کرد و در حوزه اقتصاد شعارهای عدالت طلبانه سر می داد که پیش تر توسط جناح چپ نظام مطرح می شد. با این حال، علیرغم پیروزی او در انتخابات و محبوبیت ۶۱ درصدی اش در یک نظرسنجی صورت گرفته ردر ماه آگوست اظهارنظرها و عملکرد او سبب شد تا تحریم های سخت گیرانه بین المللی بر سر برنامه هسته ای ایران علیه آن کشور وضع شود و ایران دچار سطح بی سابقه ای از بدهی بد بانکی شود”.

گاردین در ادامه اشاره می کد که پیروزی روحانی در انتخابات سال ۲۰۱۳ میلادی سرآغاز دوباره برای سیاست های “راست سنتی” و عملگرایی در عرصه سیاست خارجی و تشویق شرکت های خصوصی بود. این روزنامه در ادامه اشاره می کند که اگرچه حجت الاسلام ناطق نوری و لاریجانی ممکن است موضع محافظه کارانه ای در حوزه مسائل فرهنگی و اجتماعی داشته باشند و چندان از فضای باز نسبی ایجاد شده در حوزه مطبوعات راضی نباشند اما در برهه زمانی کنونی به احتمال زیاد از روحانی حمایت می کنند.