مجاز رسانه یا اخلاق یا هردو؟/ مسعود کنعانی
عصر جنوب/ asrejonoob.ir – مسعود کنعانی: کلمه و قلم گلواژه های زیبایی که ازاهمیت و جایگاهی رفیع در جهان انسانیت برخوردارند.
وقتی خدای عالمیان در قرآن کریم و درخطاب به بندگانش به صراحت و روشنی قلم و کلمه را سوگند یاد می کند، درمی یابیم که این اهمیت بحدی است که هاله تقدس و آسمانی بودن نیزبر این دو واژه احاطه دارد.
با چنین آموخته و پیش زمینه اعتقادی، هرگاه دستی به قلم بردم ازخدا خواسته ام که آن چه مرضی درگاه اوست بر صفحات کاغذ پدیدار گردد و هرگز بخاطر دلم، قلم را نیازردم! و کلام را اسیر نفس بی لجام خویش نساختم.
نمی دانم تا چه اندازه در جریان فعالیتها و نوشته هایم قرار دارید،لیکن از روز اولی که اقدام به انتشار مطالبم نمودم و تا این لحظه، منحصراً در حوزه محیط زیست و عوامل آلودگی طبیعت استان وآسیب های وارده برآن، متمرکز بوده ام و غالبا کاستی ها را با مسئولین محترم دولت مطرح کرده واز خطاب قرار دادن مسئولین و سازمانهای استان پرهیز نموده ام.
در جواب دوستانی که انتقادشان این بود که چرا مسئولان و مدیران عالی کشور را مورد خطاب و عتاب قرار می دهی؟
پاسخم همیشه این بوده وهست که ؛ تجربه سالها ارتباط با مدیران و همچنین رسانه بمن آموخته که ظرفیت تحمل وپذیرش نقد و منتقد در مسئولان عالی معمولا بیشتر از مدیران محلی است.
ضمن اینکه بدلیل وجود حساسیت و ذهنیت ها و احیانا رقابتهای درون استانی که دربرخی امور طبیعی و در جاهایی هم زیاده از حد و مخرب هستند٬بلافاصله برداشتهای نابجا و حاشیه سازی ها و خط کشی های خیالی را به دنبال داشته که باعث دور شدن از متن و مشغول شدن به این حاشیه های ساختگی می گردد.
این باور که به محک تجربه حاصل شده بود، متاسفانه اخیرا به قطعیت ویقین تبدیل گشت که البته نگران کننده است.
معتقدم چنین فضایی به تحول و حرکت به جلو در زمینه های مختلف نخواهد انجامید و نیاز است، مسئولان محترم با همراهی اهالی رسانه و بزرگان علمی و فرهنگی استان در فکر چاره جویی و بهبود این فضا باشند.
پیش از این بارها از خود پرسیده بودم ،چرا نخبگان و اندیشمندان و صاحبان ایده و فکر نو در استان ما نسبت به جاهای دیگر کمتر پویایی و حضور دارند؟
و چرا ایده ها و یا تحلیل و انتقادات خود را در جهت یافتن و اتخاذ بهترین راهکارها و تصمیمات با مسئولین و افکارعمومی در میان نمی گذارند تا درسایه این چالشها و تبلور افکار و اندیشه ها ، استان خوزستان نیز دارای اتاق فکری پویا و مدیرانی توانا با پشتوانه غنی مشاوران فرهیخته و منتقدان آگاه و دلسوز بتواند عقب ماندگی های خود را جبران نموده و همسنگ با استعدادهای ذاتیش به جایگاهی مطلوب از رشد و توسعه دست یابد؟
در روزهای گذشته و زمانی که با چنین جو ناسالم و سوء استفاده های غیراخلاقی روبرو گشتم ، تا حدود زیادی این عدم نمود وظهور ظرفیتهای واقعی در جامعه نخبگان استان را درک کردم.
زیرا دریافتم که هرگاه کسی بر اساس دغدغه های انسانی و تعهد اخلاقی نسبت به هم استانی های خویش و در جهت انجام وظایف شهروندی خود و یاری رساندن به مسئولان(البته اگر نقادی را یاری و یاوری واقعی ودلسوزانه بشمارآورند) فعالیتی را آغاز کند. بی درنگ عده ایی برای برچسب گذاری و تخطئه و عده دیگر که کاسه داغتر از آش اند ،با غلو کردن و یا تحریف و دروغ و به اصطلاح پرکاربرد جوانان امروزی، یهویی! در صحنه حاضر می شوند و هرکدام به عشق لیلای خود شروع به نواختن می کند!
در واقع هر دو طرف بخدمت هم در می آیند تا چنین فعال و کنشگری را نسبت به پیگیری هدف دلسوزانه و نیت خیرخواهانه اش دلسرد نمایند.
بی تردید نتیجه این تخطئه ها و از آنطرف اظهار حمایت های دروغین و تحریف واقعیتها ، چیزی جز پسرفت و عقب ماندگی بیشتر خوزستان عزیز در بر نخواهد داشت.
کاش دوستان رسانه ایی و کاربران شبکه های اجتماعی در انتقال مطالب ضمن رعایت امانتداری و اخلاق و دقت در محتوای آنها به حساسیتها و پیامدهای احتمالی انتقال و یا نشر نیز بویژه در فضای مجازی توجه ویژه ایی داشته باشند.
هرچند در دنیای کنونی که تعداد رسانه ها بگونه ایی است که باید پذیرفت هر نفر به یک رسانه تبدیل شده است و در چنین فضایی مثل هر جمع و اجتماع مختلط و متکثر انسانی ٬افرادی نیز وجود دارند که برای ارضای امیال و هواهای شخصی خود ، به اعمال خلاف قاعده و اخلاق متوسل شوند که هر روز در رسانه ها با موارد بسیاری ازاین دست روبرو هستیم و افراد وشخصیتهای متعددی قربانی و هدف اینگونه شایعات و دروغ پراکنی ها می گردند.
شایسته است با توجه به هدف و آرزوی مشترک همه ما که خوزستانی پیشرفته، توسعه یافته و برخوردار از آب و هوایی پاک و سالم در شأن مردم شریف و نجیبش می باشد،در چنین مواقعی با حضور پررنگ خویش و تلاش در زدودن غبارهای تصنعی اجازه خودنمایی به بدخواهان و بداندیشان نداده٬ راه را برای حضور و مشارکت و همراهی همه دلسوزان واقعی و متعهدان به ملک و دین هموار کرده و در جهت تحقیق منویات رهبری فرزانه انقلاب اسلامی ٬همه با هم زمزمه محبت و همدلی را عاشقانه سردهیم.
مسعود کنعانی-آبادان